Book 34 Chapter 473

34 1 0
                                    

Uni

အခန်း (၄၇၃) ကျယ်ယန်းတောင်မှထွက်ခွာပြီ

ကျားနက်ကြီးက သူ့ကို ချက်စားချင်နေသည့် ကလေးမလေးကို စိတ်တိုနေသည့် အချိန်တွင်....

တာ့ရှီမှ စစ်သည်တော်များကတော့ ကံဆိုး မိုးမှောင်ကျခဲ့ပြီ ဖြစ်လေသည်။ တာ့ရှီမှ စစ်သည်တော်များ လော်ဟယ်မြစ်ကို ကူးဖြတ်ကြသည့် အချိန်မှာပင် ငလျင်ကြီးတစ်ခု စတင် လှုပ်ခတ် လေတော့သည်။ ထိုအခါ မြစ်ရေ တရဟောလျှံတက်လာပြီး မြစ်ကို ဖြတ်ကူးနေကြသည့် စစ်သည်တော်များ အားလုံး ရေစီးနှင့်အတူ မျောပါသွားခဲ့ကြလေသည်။

ကြောက်မက်ဖွယ်ရာ စစ်သည်တော်များသည် သဘာဝ ဘေးအန္တရယ်ကြီးကိုတော့ မလွန်ဆန်နိုင်ခဲ့ကြပေ။

ကောင်းကင် တစ်ခုလုံးတွင်လည်း တိမ်ညိုများ အုံ့မှိုင်းနေပြီး မိုးကြိုးများ စတင်ပစ်ခတ် လာလေသည်။

တာ့ရှီဧကရာဇ်မှာ မိုးကောင်းကင်၏ အမျက်ဒေါသကို အလွန်မှ တုန်လှုပ်သွားခဲ့ရလေသည်။

သဘာဝ ဘေးအန္တရယ်ကြီးသည် တာ့ရှီတစ်ပြည်လုံးသို့ ကျရောက်ခဲ့ခြင်းဖြစ်ပြီး တာ့ရှီဧကရာဇ် အတွက် ကြိုတင်ပြင်ဆင်ရန်ပင် အချိန်မရခဲ့ပေ။

စစ်ပွဲအတွက် တာ့ရှီပြည်၏ အတော်ဆုံး စစ်သည်တော်များလည်း ဆုံးရှုံးခဲ့ရလေသည်။ မိုးနတ်မင်းသာ နောက်ထပ် အခွင့်အရေး ပေးမည်ဆိုလျှင် သူသည် အခြေအနေများ အားလုံးကို ပြန်လည် ပြုပြင်ချင်မိသည်။ သို့သော် အချိန်ဆိုသည်က နောက်ပြန်လှည့်ရိုးထုံးစံမှ မရှိဘဲလေ။

မိုးကြိုးများက အဆက်မပြတ် ပစ်ခတ်နေပြီး မိုးများက ရွာသွန်းနေလေသည်။ ပတ်ဝန်းကျင် တစ်ခုလုံးမှ ရေများဖုံးလွှမ်းလာပြီး ရွှံ့နွံများ ထူထပ် လာတော့သည်။ မိုးကြိုးပတ်ခတ် လိုက်သည့် အခါတိုင်း အသားများ လောင်ကျွမ်းသွားသည် ညှော်နံ့များလည်း ထွက်ပေါ်နေလေသည်။

ထိုမျှ ဆိုးဝါးလှသည့် ရာသီဥတု သဘာဝဘေးဒုက္ခကို လျိုမုန့်တယ်လည်း တားဆီး နိုင်စွမ်းမရှိပါ။ သူသည် ဘေးဒုက္ခ ရောက်နေကြသည့် စစ်သည်တော်များကို ကြည့်နေရုံသာ တတ်နိုင်တော့သည်။

ချင်းရွှမ်လမ်းစဥ် ဆရာသခင် (Part 3) (Myanmar Translation)Wo Geschichten leben. Entdecke jetzt