MF'lim -Texting

sımul ahob

Oy ve yorum lütfen bebekler!

Bu arada neden az benim okuyucularım biri bana açıklasın bunu ağağağa ağlayacağım yoksa

Neyse geçin bakalım bölüme bende üzülmeye gideyim

Kaç okuyucum olduğunu anlamam için rica etsem şuraya birer işaret koyabilir misiniz?

⚜️

Oturduğum bankta kıpırdandım. Sıcaklık harbi mahvediyordu bizi. Tuana ile bugün eve gitmek yerine geç saatlere kadar dershanede ders çalışmayı tercih etmiştik. Zaten sonrasında Adar bizi almaya gelecekti evet, Tuana'yı da çünkü onu yalnız göndermek gibi bir düşüncem yoktu Adar'ın sorun çıkaracağını sanmıyordum.

Tuana ensesini terleten kıvırcık buklelerini eli ile toplayıp yukarıdan dağınık bir topuz yaptı. "Bunaldım kanka ya." Dedi eli ile yüzünü yelleyerek.

"Bugün hava 35° derece galiba, nedir oğlum bu?" Benim bunalmış halim Tuana'yı güldürdü.

"Bir havaya sövmediğin kalmıştı Mavi." Dedi kafasını iki yana sallayarak.

"Ne yapayım ya?" Dedim dudak büzerek. hava çok bunaltıcı olunca benim de sinirlerim bozuluyordu.

"Aren ile sorunu çözdüğünüze göre bu çocuk niye senin etrafında değil?" Evet sorunu çözmüştük ama bende onu bugün fazla görememiştim yine de pek sorun yaptığım söylenemez çünkü dünde iyi bir şekilde ayrılamamıştık.

"Bilmem, işi vardır belki." Dedim omuz silkerek. Tuana'yı kaşlarını çatmış bir yere odaklanmış görünce bende baktığı yere döndüm. Aren yanında ki Yaren ve Sarp ile konuşuyordu. Yaren elini Aren'in omuzuna koymuş endişeli yüz ifadesi ile bir şeyler anlatıyordu. Aren ise kafasını iki yana sallayarak birşeyler diyordu ama malummumuz sesi duyamıyorduk. Sarp Aren'e çatık kaşlarla bakıp kızıyordu sanırım.

Benim gözüm ise tek bir noktaya odaklanmıştı, Aren'in omuzunda duran elde.

Kaşlarım çatıldı. Aren tam o an kafasını yana çevirdi ve benim bakışlarımı yakaladı. Kafamı çevirmek yerine omuzunda ki ele öfkeyle bakıyordum. Gözlerimden her an x ışınları çıkacak gibiydi. Omuzuma dokunan el ile bakışlarım Tuana'nın tedirgin yüz ifadesini buldu. "Sakin ol." Dedi bana kontrolü bakışlarıyla.

Benim hiç dokunamadığım o omuza dokunan el çok koyuyordu be!

Bakışlarım bu kez üzgün bir hal aldı. Tuana yüz ifademi görünce dudak büktü. Yapacağı birşey yoktu ki onunda en fazla beni teselli ederdi ama bende bunu istemiyordum.

"Hemen düşürme o yüzünü." Dedi omuzumu okşayarak. "Baksana sanki Aren ile ilgili birşey varmış gibi görünüyor." Dedi tekrar onlara dönerek ama sonra bakışları hızla bana döndü. "Oha, Aren buraya geliyor!" İrice açtığı gözleri ile istemsiz kıkırdadım.

"Sakin ol, bunu hep yapıyor şaşıracak bir şey yok." Benim gülen yüzüm ile bakışları daha da şaşkına döndü.

Elini getirip alnıma koydu. "Sen iyi misin? Senin normalde ne yapacağını bilmeyecek hale gelmen gerekiyordu." Elini çekip ekledi, "bu arada ateşin de yok." Bu kez sesli güldüm. Ruh halim hemen değişiyordu. Hayret!