MF'lim -Texting

Şün tu

Selamün aleyküm gençlik!

Bölüm sizindir

Keyifli okumalar!

⚜

Rüyalarım da çıkan dıt dıt sesinden sonra yatağımda rahatsızca kıpırdandım. Tekrar aynı sesi duyunca rahatsızca açılmakta zorlanan göz kapaklarımı araladım. Bu ses aksine rüyamda değil bizzat sol tarafımda komodinin üzerinde duran telefonumdan geliyordu. Uyanmamak için direnen vücudumu zorlayarak elimi atıp telefonumu aldım. Yarı açık gözlerimle bildirim panelinde gördüğüm isim ve cümle ile uykum ışık hızında açıldı ve yatakta dikeldim.

Gönderen; kum tanesi

"Mavi" (10.20)

"Mavi! Güzelim hâlâ uyuyor musun?" (10.25)

"Kapıdayım" (11.30)

"Biraz daha mesajlarımı görmezsen meraklı bakışlara yem olacağım." (11.54)

Telaşla saate baktım 12.00'di yataktan çıktığım gibi elim ile kabarmış olan kıvırcıklarımı düzeltip odamdan çıktım ve merdivenleri atlaya atlaya bitirerek evin kapısını açtım. Kapıdan biraz uzakta kulağında ki telefon ile odamın penceresine bakan Aren'i görünce elimde sıkıca tuttuğum telefon çalmaya başladı. Aren duyduğu telefon sesi ile benim olduğum yöne baktı. Rahat bir nefes verip bana doğru yürüyünce bende ona doğru yürüdüm ve hızlıca kapıdan içeri koydum.

"Kaç saattir beni mi bekliyorsun?" Dedim utançla elimi alnıma bastırıp.

"Aramak yeni mi aklına geliyor? Bu kadar saat beklemek zorunda değildin." Hiç sesinin çıkmadığını fark edince yüzüne baktım. Gözlerinde oluşan tuhaf bir ışıltıyla bana bakıyordu.

"Özledim." Ağzından çıkan tek kelime bu olunca az önce telaştan hızlı hızlı atan kalbim seyrini iyice kaybetti.

Bana doğru bir adım yaklaşıp ince parmakları ile dağılıp yüzüme gelen bir tutamı kulağımın arkasına sıkıştırdı.

"Sonucunda seni gördüğüm için o saatler pek de önemli değil." Kalbime kastı var bu adamın.

"Olsun yine de bu kadar beklemen beni üzdü." Dedim bakışlarımı kaçırarak. Eli ile çenemi kavrayıp gözlerimizi yine buluşturdu.

"Bakışlarını benden kaçırma lütfen onlar benim için yaşam enerjisi." Beni daha fazla uyandırdığı için hızlı esaretinden kurtulup iki adım geriledim.

"Sanırım beklemek sana hiç yaramadı." Diye mırıldandığımda o kızaran yanaklarıma bakıp sırıttı. Sonra bakışları beni baştan aşağı süzünce pembe üzerinde koyunların olduğu pijama takımımın üzerimde olduğu aklıma geldi ve utançla yüzümü kapadım.

"Hiçbir şey söyleme! Sen kapıdayım deyince o telaşla evden çıktım." Dedim ve ekledim fısıltıyla, "uyuyordum ben."

"Bu kadar ağır uykulu olmanı beklemiyordum. Ve pijamalar yakışmış." Diyerek beni arkasında bırakarak salona ilerledi. Gece geç saatlere kadar dizi izlediğim için sabaha doğru anca uyumuş ve o yorgunlukla kapı sesi falan duymamıştım annemler giderken de beni uyandırmamışlardı çünkü onların ayrı anahtarı vardı üzerime kapıyı kilitlemiş gitmiş olmalıydılar.

Yine de hiç ses duymamış olmama okkalı bir küfür mırıldandıp bende salona geçtim. Aren koltuklardan birine oturmuş etrafı inceliyordu.

"Aç mısın kahvaltı hazırlayacağım." Yüzündeki huzurlu gülümseme ile bana döndü.

"Sana eşlik edebilirim." Dedi nazikçe bu cümlesi beni gülümsetti.

Yanına ilerleyip elimi uzattım. Bir elime bir suratıma şaşkınca bakınca. Kıkırdadım. "Oturmak yok bana yardım edeceksin, kahvaltı hazırlarken." Elimi aniden tutup beni kendine çekince kucağına düştüm yanlamasına. ben anın heyecanıyla göz kırpıştırırken o donup kalmamı fırsat bilerek yanağımı öptü ve ısırdı. Ufak bir sızı hissedince yanağımda omuzuna vurarak ayağa kalktım. Beni utandırmaya bayılıyordu, pislik!

"Vazgeçtim tek başıma hazırlayacağım kahvaltıyı," diyip koşar adım mutfağa girdim. Kalbim küt küt atıyordu heyecandan. Yanaklar ise bildiğiniz gibi.

Domates salçası.

Aren sanki duvara konuşmuşum gibi beni tiye almadan mutfağa girdi ve mutfak masasına kuruldu. Rahat bir şekilde utanmama bile müsaade etmiyor bu kalbimin hançeri olacak şahıs!

Çaydanlığa su doldurup altını açtım, o kaynamaya dururken diğer yandan kahvaltılık şeyler hazırlamak için dolabın içiyle bakıştım bir iki saniye o sırada elime geçen vişne reçeli ile Aren'in konuşması ona dönmemi sağladı.

"Tatlı ihtiyacımı biraz da olsa giderdim ben, reçel olmasa da olur." İmalı konuşması az kalsın elimde ki reçeli düşürmeme neden oluyordu. Sıkı sıkıya tuttuğum reçel kavanozunu tezgaha koyarak ağzımın içinden söylendim.

"Benim tatlıya ihtiyacım var ama!" Kahvaltı tabağı almak için üst dolaplara yöneldiğimde ne ara geldiğini hissetmediğim Aren beni tezgah ile arasına sıkıştırdı ve kulağıma doğru tüm vücudumu titretecek şekilde, "Tatlı ihtiyacını bu gibi şeylerde arama bence," diyerek boyundan kaynaklı uzanarak bir tabak alıp önüme koydu.

Ağzımın içinden konuşmama rağmen duymasına şaşırmama fırsat vermeden, o baş döndürücü gülümsemesi ile, "benim ne yapmamı istersin?" Diye sordu.

Ufak bir baş sallaması ile kendime gelerek dolabı işaret ettim. "Domates, salatalık." Dolaba yönelmesi ile salata yapmayı bildiğini anlayarak bende elimde ki reçeli halledip tekrar dolaba yöneldim ve 5 yumurta çıkardım Aren ise eline aldığı sebzeleri musluk önünde yıkıyordu. Onun bu halleri beni daha da mutlu etti sürekli onunla ilgili hayaller kurup sonunda bunun gerçek olması beni ara ara tokatlama isteğine götürüyordu. Bunlar hâlâ benim hayal ürünüm mü acaba diye düşünmeden edemiyordum. Daldığım düşüncelerden beni Aren'in sesi çıkardı.

"Güzelim."

Güzelin yesin seni.

Allah'tan iç sesimi Aren duymuyordu. Yoksa düştün Aren'in diline kurtulabiliyorsan.

Büyük bir hanzolukla Aren'e, "ha" gibi bir tepki verme gafletinde bulundum. Bu halim onun kahkaha atmasına sebebiyet verdi. Yanımda her daim kahkaha alabilirdi ama dışarısı için aynı düşüncelerde değildim. Kahkahası küçük gülümsemeye dönen Aren bana hayran hayran baktı, tüm hanzoluğuma rağmen.

"Kahvaltı yerine başka şeyler yemeyi düşünmeden ben Mavi, çabucak hazırlayalım bu kahvaltıyı." Yine utanacağımı biliyormuş gibi bakışlarını üzerimden çekip elinde ki işle ilgilendi bende ateş basmış yanaklarım ile yumurta yapmaya çalıştım.

Sanırım hiçbir zaman bu utancımdan kurtulamayacaktım.

***

Bölümü zar zor tamamlayıp attım bu aralar ne oldu bana bilmiyorum ama yazamıyorum. Ve bu berbat bir durum.

Aklımda tonlarca sahne var ama yazıya gelince beni engelleyen şeyler oluyor.

Umarım çabucak bu durumum düzelir

Bölüm hakkında ne diyeceğimi bilemiyorum Umarım beğenirsiniz yazım hatam varsa affola hemen attım Bölümü o yüzden.

İstediğiniz karakter için bölüm istiyorsanız buraya👉

Mavi ve Aren için İstediğiniz bir sahne varsa da buraya dökülün lütfen ben fikirlerinize açığım canlar 😘

Allah'a emanet olun!