yol-yodol

151 9 2
                                    

Oy ve yorumlarınıza talibim ♥️

⚜️

Rahatlıkla yerinde oturan Aren'e içimde ki aşka rağmen kötü bir bakış attım. Fısıltıyla, "kalk ve üst katta merdivenlerin sağında ki odaya gir." Dedim tıslayarak. Neyse ki telaşımı ve korkumu tiye alıp ayağa kalkmıştı. Aren'in tamamen gözden kaybolduğuna emin olduktan sonra yüzüme tatlı bir gülümseme ekleyerek kapıyı açtım.

Annemin arkadaşı olan Nesrin teyzeyi kapıda görünce rahat bir nefes aldım.

"Merhaba Mavi'ciğim annen evde mi?" Dudaklarından eksik olmayan tebessümüne karşılık verdim bende.

"Hayır Nesrin teyze annem ve babam evde değiller." Kafa sallayarak bir adım geriye çekildi.

"Anladım geldiğin de beni aramasını söyler misin tatlım?"

"Söylerim." Dedikten sonra Nesrin teyzenin bayramını kutlayarak onu gönderdim. Üstümde ki telaş biraz da olsa kalmıştı hâlâ. Aren buradan gitmediği süre de geçecek gibi değildi.  Adımlarımı üst katta çevirdim şimdi daha büyük bir sorunum vardı çünkü Aren benim özel alanımdaydı. Kapıyı açınca Aren'i yatağımda uzanarak buldum.

"Odan güzelmiş." Sırıtan suratına yüzümü buruşturdum.

"Artık gitme vaktin geldi."

Kaşlarını oynattı. "Annen ve baban gelmedi mi?" Ne yani onlar gelse burada kalmayı mı düşünüyordu?

"Hayır gelen onlar değildi. Şimdi gidebilir misin her an gelebilirler çünkü."

Aren'in bakışları duvarımda ki posterlere kayınca bende baktım. Sevdiğim yabancı aktörlerin posterleriydi ve ben hepsine de ayrıca hayrandım.

"Zevkin kötü." Deyip yüzünü buruşturunca kaşlarım çatıldı.

" Bence sorun senin gözlerinde."

"Her neyse seninle olmak her ne kadar güzel olsa da eve gitmem gerekiyor." Bunu söylerken yüzünde ki isteksizlik o kadar beli oluyordu ki. Acaba eve neden gitmek istemiyordu.

"Evimin adresini nasıl buldun?" Yatağımdan kalkıp bana doğru adımladı.

"Şu Ceren denilen kıza sordum o da beni hiç zorlamadan verdi." Yuh ama arkadaş diye gezdiklerime bakın. İnsan bir umursar bu niye istiyor diye?

Daha fazla konuşacak bir şey olmadığı için beraber aşağı kata indik dış kapıyı açınca ayakkabılarını ayağına geçirip karşımda durdu. "Kahve için teşekkür ederim kıvırcık afet." Dediğinde içim de bir yerler de birşey tekledi. Yanaklarım kızardı hemen. Zaten eksik kalsalar şaşardım.

Kızaran yanaklarıma gülümseyerek baktıktan sonra evden çıktı. Kapıyı kapatıp odama geçince pencereden dışarı baktım. Aren önünde duran siyah motorsiklete binince ağzım beş karış açık kaldı. Motosikleti mi vardı?

Havalı bir şekilde ardında bıraktığı motor sesiyle mahalleyi terk etti.

Cool köpek!

Ondan geriye kalan boşluğa bakınca dalıp gittim. Ne yapacaktım ben bu çocukla? Beni sevmediğini biliyordum. Ama kendi sevgime engel olamıyordum her geçen gün daha da kuvvetli oluyordu içimde ki bu duygular. Peki dershane bittikten sonra ne olacaktı?

Sesli koca bir iç çekişle kendimi döner sandalyeme attım. Kendimi toparlamalı ve ders çalışmalıydım önümde bir ay kalmış bir sınav vardı. Sandalyemi masaya doğru çevirerek önümde ki teste eğildim...

***
Annem ve babam biraz geç de olsa gelmişlerdi. Annem nasıl olduğuma bakmak için odama uğrayıp sonra hemen uyumaya gitmişti babam da öyle. Bende gece geç saatlere kadar oturup ders çalışmıştım bir ara göz kapaklarım bana direnince mutfağa inip bir kupa kahve ile odama dönmüştüm.

Kupamda ki son yudum kahveyi de içip telefonumu elime aldım bağlandığım wi-fi ağı ile anında bildirimler düştü ekranıma.
Instagramdan gelen bir bildirim dikkatimi çekmişti.

Aren, beyaz tişörtü ve siyah dar kotu ile karizmatik bir şekilde motoru önünde elinde kaskıyla çekilmiş bir fotoğraf atmıştı insatgrama.
Onu fake hesaptan takip ediyordum. Fotoğrafı beğenince altında yazan yazı dikkatimi çekmişti.

'bu günümü güzelleştirdiğin için sana minettarım. -M-'

Sonda ki harf ile kalbime yumruk yemiş gibi oldum. Bu 'M' ben mi oluyordum? Eğer öyleyse Aren bugün derinlerde bir yerime dokunmuştu bu hareketi ile.

Ekranımda Instagramdan bir bildirim daha düşünce panele baktım. Aren bana gerçek hesabımdan takip isteği atmıştı. Bu çocuk bugün beni şaşırtmaya yeminliydi.

İsteği kabul edince bu kez kendi hesabımdan onun son atığı fotoğrafı beğendim. Anında Dm kutusuna mesaj gelince hemen oraya baktım. Düşündüğüm gibi Aren'den gelmişti.

Tprk_aren: sanırım tek uyumayan ben değilim.

Saat 3 olmuştu ama bende hâlâ uyumuyordum.

Sysl.mavi: ders çalışıyordum. Peki ya sen?

Tprk_aren: bende ders çalışıyordum.

Şaşırmadım.

Sysl.mavi: anormal olan benim ders çalışmam sanırım >.<

Tprk_aren: hejdkkdkd sanmıyorum.

Sysl.mavi: orada ki M tam olarak kim?

Sormasam bu akşam uyku girmezdi gözüme.

Tprk_aren: tahmin etmek zor olmasa gerek

Aman göçüm! Bana laf mı soktu o?

Sysl.mavi: şakacı çocuk gününü güzelleştirdiğimi bilmiyordum.

Bunları yazan ben miydim?

Ben şok!

Ben vefat!

Tprk_aren: farklı auran bana iyi geliyor Mavi

Kalbime birşeyler oluyor sanırım, acil ambulansa ihtiyacı var.

-----

Bölüm sonu.

Sanırım Aren bizim kıza alışmaya başladı.

Aşka kadar gider mi bu dersiniz? Sksks

İnsta hesabım; the_world_of_melodyy

Wattpad; Ezgierkkr

Bu hesaplardan bana ulaşabilirsiniz!

Yeni bölüme değin Allah'a emanet olun!






MF'lim -Texting Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin