The knight Job

11. Green Minded

Marcus

I can feel my heavy breath when I hear those reason from her. Damn. I clenched my fist.

Iniwan ko na sya doon sa opisina ng gago kong kapatid bago pa ko magtanong ng kung ano ano. I need to see that fvcking as*hole.

Pagdating ko sa opisina ay kinuha ko agad ang cellphone ko and called someone.

Damn. I am so fucking mad and I don't fvcking know why. Iniisip ko pa lang kung paano sya sinubukan pagsamantalahan ay parang gusto ko ng pumatay. What the hell is happening to me?

"He's in jail? Send me the location." sabi ko sa kausap ko.

I smirked. Hindi pa nga ako gumagawa ng kahit ano, karma nga naman.

After that, I received a text from someone.

I get my car keys and went outside my office. I will kill that fucking manager of her.

****

Pagkalipas lang ng ilang minuto ay narating ko na ang presinto. Marami

akong kakilala dito, dahil madalas sila ang escort namin.

Kagaya ng inaasahan ay may nakaabang na sa akin.

"where is he?" tanong ko.

Ngumisi ang isa at itinuro ang isang maliit na kwarto.

Hinayaan lang nila akong pumasok doon.

Sa loob ng bakanteng kwarto ay may nakita akong isang lalaking nakaupo sa gitna ng kwartong ito.

Lumapit ako at agad syang hinila patayo.

"Fuck you, asshole!" sigaw ko bago sya bigyan ng isang malakas na suntok sa mukha na dahilan para mapaupo syang muli.

Pero agad ko syang hinila para ulit sa isang suntok. I am so effin' mad at him. And I can kill him now.

"Pasalamat ka at nakakulong ka na ngayon dahil kung hindi sa kabaong ka nakalagay at hindi sa selda." nang gigigil na sabi ko.

"s-sino ka bang gago ka?" nanghihinang tanong nya. Sinikmuran ko sya dahilan para lumuhod sya.

"Do you remember Kyla Jean Franca? You piece of shit." sabi ko. Kahit hirap ay nagawa pa nyang tumawa. Gago.

"Ah si Kyla kamo? Wag kang mag alala, hindi ko naman nagalaw, tss." sabi nya na lalong ikinainit ng ulo ko. Muli ko syang kwenelyuhan.

"Bakit mo pa sya pinagtatanggol? Kahit naman natikman ko sya ng gabing yun ay wala namang mawawala sa kanya. Laspag na din n—" hindi ko na sya pinatapos ng suntukin ko syang muli. Ginagalit talaga ako ng gagong to.

Sunod sunod ang suntok na ginawa ko. Hindi sya nagtanka pang lumaban.

Halos duguan na ang mukha nya pero hindi ko pa din sya tinitigilan.

"Sir, kailangan na po syang ibalik sa loob." kung hindi ko pa nadinig iyon ay baka mapatay ko na sya. Bigla akong natauhan at mabilis ko syang binitawan.

Halos mangilabot ako ng makita ko ang istura nya. Hindi na halos sya makilala. I can't help but to ask myself why I'm doing this strange thing.

Tinapunan ko lamang sya ng isang malamig na tingin bago ako umalis. I need to think. I need to know why. Damn it. I almost killed him.

****

Kyla

"strikto si Sir Marcus when it comes to time management. Ayaw na ayaw nya ng late dahil ni minsan ay hindi pa sya nali late. Pagdating nya sa table ay dapat may kape na at nakahain na sa kanya lahat ng kailangan nyang pirmahan, basahin at kung ano ano pa." mahabang litanya ni Jazz. Sya ang dating secretary ni Sir Marcus. Ang alam ko ay dito pa din naman sya magtatrabaho. Kay Sir Lorgan yata.

Hindi ko talaga lubos maisip na sya ang isa sa mga magiging boss ko. Kaya pala sinabi nyang gwapo daw ang boss, iyon naman pala ay isa sya doon.

"And one more thing, kapag may dumating na babae at pumasok sa loob, wag kang kakatok ng mga isang oras, k? Alam mo na, haha." mahina pero natatawang sabi nya. Hindi naman ako kahapon lang ipinaganak para hindi magets ang sinabi nya. Parang nakaramdam ako ng kung ano sa dibdib ko.

"Ok ka lang?" tanong nya. Tumango lang ako at bahagyang ngumiti.

"Hay naku, kailangan mo ng masanay ngayon pa lang. Wag kang magtataka kung halos linggo linggo ay may iba't ibang babae kang makikita dito sa opisina nya." sabi nito na naiiling pa.

Si Jazzie. Maganda sya pero nabanggit nya kanina na may anak na daw sya. Hindi nga halata dahil maganda ang hubog ng katawan nya at bata pa sya kung titingnan.

"E si Sir Lorgan ganun din ba?" tanong ko. Para naman alam ko din.

Bigla namang nagbago ang timpla ng mukha nya.

"Mas malala ang isang yun. Kung baga sa cancer, stage 4 na at malapit ng mamatay." sabi nito.

Napatawa na lang ako. Mga babaero pala.

"Mga babaero ang mga yan haha. Pero don't worry about Sir Marcus, kahit naman makati yun ay mabait naman iyon." sabi nito. Napatango na lang ako. Sana nga. Sana nga ay maging mabait naman sya sa kin at wag puro panglalait sa pagkatao ko ang marinig ko sa kanya.

"Mag lunch muna tayo tapos pagkatapos ay ituturo ko sayo ang iba pang kailangan mong matutunan." sabi nya.

"sige." sagot ko.

Inayos lamang nya ang mga papel sa lamesa ni Mar- ni Sir Marcus.

Lalabas na sana kami ng biglang bumukas ang pintuan at seryosong mukha ni Sir Marcus ang bumungad sa amin. Napatingin ako sa kamay nya at di maiwasang magtaka. May dugo.

"magandang tanghali Sir. Nag lunch ba kayo?" tanong ni Jazz.

"Nah. Not yet. Let's have lunch. Tayong tatlo." seryosong sabi nya.

Kinabahan ako. Bakit ganito ang nararamdaman ko kapag kaharap ko sya? Parang may kung ano sa tyan ko at dibdib.

"Libre mo sir?" tanong ni Jazz.

"Of course, Babe." sabi nya. Hindi na ako nagulat pa sa pangalang sinabi nya. Jazzie Babe Romero kasi ang full name ni Jazz. Jazz or Babe daw ang pwede kong itawag sa kanya.

"Yun naman eh, tara na?" sabi nya na nanguna na sa paglabas.

Naiwan lang kami sa loob at magkaharap. Nakatitig lang sya at sinubukan kong tingnan sya sa mata.

"Don't stare at me like that, it means something dirty to me. Just so you know Ms.Franca, greenminded ako." sabi nya na nakangisi at halos magpanganga sa akin. Nakapamulsa syang lumabas. Hindi ko tuloy mapigilang mag isip kung anong nangyari sa kamay nya.