ZEVAHİR +18 (Ara Verildi)

♣️35♠️

Beğenmeyi ve satır aralarına yorum yapmayı unutmayın...
Sınır:
Beğeni:300
Yorum:170

"Bırakamam. Bak Selim belki duygularım sana inandırıcı gelmiyor ancak ben gerçekten seviyorum. " itiraf ettiğim şeyle Selim susmayı tercih etti. Zaten buna ne diyebilirdi ki?

"Ne yapacaksın? Kardeşim seni unutmasın diye habire yanında mı tutacaksın?"

"Gerekirse. Belki Selin beni unutacak ancak ben unutmayacağım. Onsuz bir hayat düşünemiyorum. "

"Ben uyardım. Madem istediğin mutlu olmak engel olmam ancak kardeşimi üzme. "

"Merak etme. "

"Karnındaki bebeğin babasını bir süre sonra unutacak. "

"Nasıl yani?"

"Komutanım dediklerimi dikkatli dinlemiyorsun sanırım. Kardeşim annesini babasını unutma aşamasına girmiş bir kız. Eminim bebeğin babasını da unutacak. "

"Bu durumda ne yapmalıyım? Hergün hatırlatacak mıyım?"

"Hayır. Madem istediğin onunla bir gelecek kurmak. O zaman bebeğin babasının sen olduğuna inanmasına izin ver. "

"Ona yalan söyleyemem. "

"Yalan söyleme komutan. Sadece gerçekleri söyleme. " Selim'in dedikleriyle aydınlanma yaşadım. Bana Selin'le mutlu bir gelecek vaad ediyordu. Hem de bebeğinin babasını unutacak bir gelecek.

"Bu yaptığım kötülük olmaz mı?"

"Kötülük mü? " diyip güldü. Sanırım bugün aptallığım üstümde yoksa anlamamamın başka açıklaması olamaz. "Sen Selin'e hergün bebeğini ve kocasını hatırlatsan bile görmediği için unutacak. Bırak işte. Gördüğü birini bebeğinin babası sansın. " itiraz etmedim. Haklı. Madem sadece gördüğü kişileri hatırlıyorsa o zaman hayatındaki yerimi belirlemesine izin vereceğim. Sonuçta benden Selin'e kötülük gelmez.

"Haklısın. " başımla onayladım. Bu arada merdivenlerde Selin göründü. Tek kalmaktan sıkılmış gibi bir ifade vardı yüzünde.

"Yine de seni sevmiyorum komutan. " yüzünü buruşturarak baktı. Bu haline gülmekle yetindim. Beni tanımadığı için sevmemesi normal gelmişti.

"Sevdiririm kayınço. " Selim sinirden kızarırken benim gülüşüm büyüdü.

"Anlaşmanıza çok sevindim. " Selin yanıma oturup dişlerini göstererek gülümsedi. İkizleri birbirinden ayırt etmek zor olsa da benim için çok basitti. Bu kizi nasıl başkasıyla karıştırabilirim ki?

"Anlaştık anlaştık. Değil mi kayınço?" Selim bana ters bir bakış atsa da gözleri kardeşine kayınca yumuşadı.

"Siz nasılsınız?" İki kardeş muhabbet ederken Selin'i izledim. Mimiklerini kullanışı, arada gülüşü, bana attığı kaçamak bakışlarıyla fazla normal duruyordu. Selim hastalığından bahsetmese beni unutabileceği aklımın ucundan bile geçmezdi.