"ကိုကိုကြီး.....။"
"ကိုကိုကြီးလို့ !အဖြူ့ကိုဂရုလဲမစိုက်ဘူး။"
"ဗျား... ကဲ ကလေးလေးကဘာလိုချင်လို့တုန်း။"
"ကိုကိုကြီးကိုပြောစရာရှိလို့။"
"ဟုတ်ပြီဗျာ...... ပြော။ဘာလဲကလေး။"
ကိုကိုကြီးဟာ လုပ်လက်စကိုချ၍ ကြာဖြူ့ဘက်လှည့်လာသည့်အခါ လက်ထဲကဆီးစစ်တံကလေးအားထောင်ပြလိုက်သည်။
"ကိုကိုကြီးရဲ့ကလေးလေးရှိနေပြီ။"
".............."
"ကိုကိုကြီးကမပျော်ဘူးလားလို့။"
"ကလေးရှိနေတယ် ဟုတ်လား!။"
လက်ထဲကစာရင်းစာအုပ်ကိုချ၍ အသံအနည်းငယ်မာလာသည့်အခါကြာဖြူ့ကိုယ်လေးတုန်တက်သွားသည်။
ဒါ့အပြင်မက အားပြင်းပြင်း လက်ဝါးတစ်ချက်ဟာ ကြာဖြူ့ပါးပြင်ပေါ်ကျလာခဲ့သည်။
"အဖြူ့ကို ဘာလို့ရိုက်တာလဲ။ကိုကိုကြီးက ကလေးမလိုချင်တာလား!!။"
"နင့်လိုကောင်မက ဒီစကားပြောနိုင်သေးလား။"
အားပြင်းပြင်းနှင့် ကြာဖြူ့ဆံပင်အားဆောင့်ဆွဲလိုက်သဖြင့် ယက်ကန်ယက်ကန်ပါလာရသည်။
"ကိုကိုကြီး လွှတ်နော်!။အဖြူတအားနာနေပြီ။"
"စောက်ကောင်မ။ ငါဒီလောက်ကောင်းကောင်းမွန်မွန်ထားနေတာကိုနင်က ရောင့်တက်တယ်ပေါ့။"
"ကိုကိုကြီး ဘာတွေပြောနေတာလဲ။ကလေးရှိလို့ရှိတယ်ပြောတာလေ။ ကလေးကိုတာဝန်မယူနိုင်ရင်လည်းဖြတ်ချဖို့ကောင်းကောင်းပြောပေါ့ ။လက်မပါနဲ့!!။"
နာလွန်းသည့်အဆုံး အသံကုန်အော်လိုက်သည့်အခါ ကိုကိုကြီးရဲ့လက်က အားလျော့သွားသည်။
"ငါကအမြုံလေကောင်မရဲ့။"
"ရှင်။"
"ငါကကလေးမရနိုင်ဘူး ....နင်ဘယ်သူ့ဆီသွားခိုးခံနေတာလဲဟမ်!စောက်ကောင်မ။"
တဖန်ပြန်ကျယ်လာသည့်အသံဟာကြာဖြူ့နားထဲတိုးမဝင်နိုင်။စိတ်ထဲပေါ်လာသည်ကား ဆရာ.....။ဆရာနှင့်သူမခိုးတွေ့မိပါသေးသည်။
"ဖျောင်း......!။"
"အား!လွှတ်ပါ ကိုကိုကြီးရယ်။အဖြူ အဖြူမှားသွားပါတယ်။အဖြူ့ကိုလွှတ်ပေးပါ။"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
အင်းရေပြင်ကမောင့်ကြာညို
Romantizmဒူးအထက်ကထမီတိုတို ....ခေါက်ဓါးကလေး တချောင်းကိုကိုင်လျက်......ကြာပန်းတစည်းရင်မှာပွေ့ကာ လှော်တက်ကိုသူယူတယ်။ လှေကလေးရယ်အားချင်းမမျှ ရေစုန်ကိုအန်တု၍ မိန်းမသားတယောက်လှော်ကာရယ်။
