"စိတ်ချမယ်နော် ဒေါ်လေး။ ညဘက်အိမ်တံခါးတွေပိတ်ဦး။"
"ငါသိပါတယ်။နင်သာ ကြာညိုလေးကိုစောင့်ရှောက်။"
အမှာခြွေတာနဲ့တင်တစ်နာရီလောက်ကြာလေရော့မည်။လက်ဖ်တော့နှင့်ပါဝါဘန့်ဟာမပါမဖြစ်ယူလာရသေးသည်။ ကလေးကြီးအတွက်တီဗီမရှိတော့ဒါနှင့်ပြထားရမည်။
"ကြာညို လာတော့။ မောင်ကားစက်နှိုးပြီးပြီ။"
"ခနလေးမောင်ရဲ့ ။ဒေါ်လေးဖို့ ဆေးထုတ်ထားခဲ့ပေးမလို့ ။"
ကြာညို့အပြောကြောင့်ခပ်ရေးရေးကလေးပြုံးမိသွားသည်။ဒေါ်လေးကိုသူ့အဒေါ်အရင်းလိုဂရုစိုက်နေသည်ကလည်းကြည်နူးစရာအတိ။
ထုံးစံအတိုင်း ကားစက်နှိုးပြီးကြာညိုနှင့်သာအိမ်သို့ထွက်ခဲ့သည်။လှေမရှိသဖြင့်စက်လှေကတော့တစ်ခေါက်ငှားရသည်။
"ဟူး.....အိမ်အရင်ရှင်းကြစို့မောင့်ကြာညို။"
"ဖုန်တွေချည်းပဲ။ကြမ်းတိုက်ပြီးမှ တခြားရှင်းရမယ်ထင်တယ်မောင်။"
"ဟုတ်ပြီလေ။ မောင်အရှေ့ခန်းတိုက်ထားလိုက်မယ်။ ကြာညိုက အိပ်ခန်းကိုတိုက်။"
"ဟုတ်ကဲ့မောင်။"
ကြာညိုဟာအမိန့်ပေးသည်ဖြစ်စေ၊ပုံမှန်စကားပြောသည်ဖြစ်စေ၊သူ့စကားဆိုဟုတ်ကဲ့ဟုသာ တသွေမတိမ်းနာခံတတ်သည်။လိမ်မာလိုက်တဲ့မိန်းကလေးပါလေ ။
အဝတ်စတစ်ခုထုတ်ကာ ရေပြင်မှရေခပ်၍ ကြမ်းတိုက်ခြင်းအမှုကိုပြုရသည်။အိမ်တံခါးပိတ်ထားသော်လည်းဖုန်ကတော့ တက်သည်။
ကြမ်းတိုက်ပြီးနောက် ညနေစောင်းချေပြီ။အိမ်တစ်အိမ်လုံးရှင်းဖို့ဆိုတာနောက်မနက်မှရမည်။ဒီကနေ့တော့ ကျောတခင်းစာရရင်ကိုလုံလောက်ပြီ။
"ကြာညိုအဲ့တာကိုထားခဲ့တော့။ နားတော့။ မနက်ဖြန်မှအတူထပ်ရှင်းမယ်။"
"ဟုတ်။ မောင်ထမင်းစားတော့မလား။ "
"စားမယ်လေ။ ကြာညိုပါစား.... အဟမ်း ဒေါ်လေးမရှိတာကောင်းလိုက်တာ။"
"မောင်နော် ကိုယ့်အဒေါ်ကို။"
ကြာညိုကမျက်စောင်းကလေးချီ၍ပြောသည့်အခါ မောင်ဟာသွားညီညီလေးတွေပေါ်သည်အထိပြုံးပြပြန်သည်။
STAI LEGGENDO
အင်းရေပြင်ကမောင့်ကြာညို
Storie d'amoreဒူးအထက်ကထမီတိုတို ....ခေါက်ဓါးကလေး တချောင်းကိုကိုင်လျက်......ကြာပန်းတစည်းရင်မှာပွေ့ကာ လှော်တက်ကိုသူယူတယ်။ လှေကလေးရယ်အားချင်းမမျှ ရေစုန်ကိုအန်တု၍ မိန်းမသားတယောက်လှော်ကာရယ်။
