Mahalle'nin Gençleri/ Yarı Texting

16. 𝘉𝘰̈𝘭𝘶̈𝘮- 𝘋𝘢𝘮𝘢𝘵

Gözlerimi açtığımda etrafıma baktım. Koluma serum takılıydı. Kafamı sola doğru çevirdiğimde Caner'i gördüm. Yanında da Emre vardı. Gözlerimin açık olduğunu gördüklerinde yanıma doğru yaklaştılar.

Ne olduğunu hatırlama çalıştığımda tedirginlik içinde Caner'e baktım. Gözlerimi hızlıca açıp kapattım, ayılmak için. Küçük bir esnemem ile Emre'nin gülüşünü duydum. O sırada neler olduğunu hatırladım.

"Ege.. Ege nasıl? iyi mi?" Caner elimi tuttu tebessüm ederek yüzüme baktı. "Sevgilin iyi merak etme, normal oda da." Doğrulmaya çalıştığım sıra başım dönmeye başladı.

"Bahar güzelim bir dur bir şey olacak." Yastığa Caner'in zoruyla başımı koydum. "İyi olduğuna emin misiniz?" Emre kafasını sevinçle salladı. "Vallahi iyi." Buruk bir tebessümle boş duvara baktım. "Götürün o zaman."

Emre ve Caner kolumdan tutup beni yavaş adımlar ile Ege'nin odasına doğru götürdüler. Büyük camdan Ege'yi görür görmez ikisinin kolundan çıkıp odaya doğru koştum. Ege beni gördüğü an doğruldu. Tüm kuvvetimle sarıldım.

"Çok korktum.." Ege saçlarıma dokunduktan sonra iç çekti. "Buradayım.. İyiyim bak." Ege'den ayrılıp elini tuttum. "Geçmiş olsun kardeşim." Caner'in söylediğine kafa salladıktan sonra Ege bana baktı. Hafifçe yaklaşarak anlımdan öptü.

"Bahar Serpil teyze aradı sordu, hastanedeyiz dedim, Arkadaşımız yarandı falan dedim. "Geliyorum." dedi." Gözlerim sonuna kadar açıldı. Telaşla Emre'ye baktım. "Annem mi geliyor?" Caner kafasını salladı. Nurten teyzeye ve Ege'ye korkuyla baktım. Endişemin sebebini tahmin edebiliyorum. Sevdiğim adam ile annem karşılaşacak.

Bir şey demesinden korkuyor değilim, sadece heyecan..

"İkinci annem geliyor şimdi öyle mi?" Nurten teyze kıkırdadı. "Ben de dünürümü göreceğim o zaman." Yanaklarımın kızardığını hissedebiliyordum. Odada ki herkes gülüyor ama ben heyecandan gülemiyorum.

Oda'nın kapısı açıldığında hepimizin gözleri oraya döndü. Annem nefes nefeseydi. Caner kolunu tuttu. "Hoş geldin sultanım." Ege'nin yanından kalkıp annemin yanına geçtim. Annem Nurten teyzeye döndü. "Çok geçmiş olsun, duyar duymaz geldim." Ege anneme nazikçe kafasını salladı. "İyisin değil mi oğlum." Ege tebessüm etti. "İyiyim annecim."

annecim..

Annem kaşlarını çatıp bana baktı. Ciddiyetin sonunda güldü. Nurten teyze annemin yanına yaklaşıp elini uzattı. "Memnun oldum dünürüm.." Annem'in mutluluktan gözleri doldu. İkisi birlikte sarıldı. Ege bana yattığı yerden elleriyle kalp yaptı.

Gözlerim mutluktan dolmaya başlamıştı. Emre ve Caner beni kollarının arasına aldı. Hayatımda hiç bu kadar mutlu olmamıştım. O kadar mutluyum ki bu duyguyu anlatmak zor. Annemle birlikte gelen Doğukan elini yumruk yapıp kaşlarıyla işaret etti. Elimi yumruk yapıp sertçe vurdum yumruğuna.

Saatler sonra doktor Ege'nin taburcu olmasına izin verdi. "Nurtenciğim bize gelsenize ya bir iki saatliğine bir şeyler yapardım." Ege'yle çaktırmadan gülüyorduk. "Canım benim işim var maalesef kapatmamıştım gitsem iyi olur. Ege isterse gelsin ama." Annem Ege'ye bakıp göz kırptı. "Gelirim tabii."

Caner, anneme doğru gözlerini devirdi. "Yani bu bebeye döktüreceksin şimdi." Ege kolunu boynuma atmıştı. Bende onun belinden tutuyordum. "Hadi görüşürüz dünürüm." Ege'nin annesi arabasına binip gitti. Bizde taksiye bindik.

"Caner, Doğukan ve Emre'm sizde geliyorsunuz." Caner annemin davetinden sonra herkesten önce koşarak eve girdi. "Açım yemin ederim sultanım." Ege'yi yavaşça kanepeye oturttum. Emre, Caner ve Doğukan yanına geçtiler. "Gidiyorum ben o zaman." Ege kafasını salladı.