Mahalle'nin Gençleri/ Yarı Texting

6. 𝘉𝘰̈𝘭𝘶̈𝘮- 𝘒𝘢𝘳𝘪𝘴̧𝘪𝘬 𝘩𝘪𝘴𝘭𝘦𝘳

Hayatımda ilk defa bu kadar çok pişman oldum. Ben birşeyler diyorum fakat Ege benimle konuşmuyor yolu bulmaya çalışıyor. Can sıkıcı bir durum kırılmış olmalı. "Ya Ege konuşsana benimle" Kafayı yemek üzereyim Ege bu kadar inatçı mı? "Ya Ege sana diy-" Ege parmağını dudaklarıma koydu ve konuşmama engel oldu. Yavaş yavaş kulaklarıma eğildi. "Sus artık." Ben çok mu konuşuyorum? Evet.

 Hayır hayır! elini dudaklarımdan çekti ve tekrar yürümeye başladı. "Sen inatlaşıyorsun ya böyle bende inatlaşacağım, susmuyorum." Sıkılmış gibi kaşlarını çattı. "Ya diyorum ki siz öyle yakındınız ki Ela doğru söylüyor sandım. Sende böyle olsa benim gibi anlardın işte."

Size yemin ederim 20 dakikadır susmadım Ege benim yüzümden yolu iyice unuttu. "Bahar susacak mısın? yoksa susturmamı ister misin?" Asla susmayacağım. "Aha! Sen inadını bırakana kadar susmayacağım." Ege durdu ve uzun uzun gözlerime baktı. Biraz fazla yakındık.

"Susmayacaksın ha?"

"E-evet."

Gözleri dudaklarıma kaydı ve birden dudakları dudaklarımı buldu. Ege beni öptü! saniyeler sonra dudağını çekti ben şoka girmiş öylece önüme bakıyordum. "Şuradan." Ege yolu bulmuş ve gidiyordu. Ben yerim de kalakaldım. Ege şimdi beni öptü mü? rüya mı bu? first kiss'im Ege'yle mi oldu..

Şokumu atlatamadan çadırıma doğru yürüdüm. Ela'nın uyumuş olması için yalvarıyordum. Amin. Ege ve Emre aynı çadırda umarım kavga etmemişlerdir. Kafamı çadırlarına çevirdim. Ege çadırının önüne sandalye koymuş oturuyordu.

 Gözlerimiz birleştiğinde kahkaha attı resmen. Mal! sinirli bakışlarımla göz diktim. Birşey yiyordu ve gülerken boğazında kalacak. Sinirle çadıra girdiğim de Ela fotoğraf çekiniyordu. Uyumamış. Lanet olsun! "Ayh geldin mi sen?" Geldim, kör müsün? "Hı" bu nasıl cevap ya!

"Biraz uzağımda yat olur mu?

"Niye?"

"Mahalleden geliyorsun ne yapacağın belli olmaz kokutursun falan."

"Ela, acıyorum sana."

"Haddini bil."

-"Yalanlaaaar yalanlarrrr! komik." Son sözümden sonra çadırdan dışarıya çıktım. Muhattap olmamak için çadırın dışında uyuyacağım. Çadırın köşesinde ki sandalye'yi alıp oturdum. Kafamı Emre ve Ege'nin olduğu çadıra çevirdim. Emre bana bakıyordu. Kafamı önüme çevirdim. 2 3 dakika sonra Emre yanımda belirdi.

"Niye dışarıdasın civciv." Size demeyi unuttum benim takma adım "civciv" grubun tek kızıyım diye bu takma adı verdiler. Emre bana civciv dediğine göre sinirli değil artık.

"Of, Emre ben o kızı hiç çekemem."

"Sen niye çıkıyorsun çadırdan? o çıksın."

"Ay aman siktir et."

"Hayır, çabuk üşütüyorsun sen ya laf etmeyecek yada çıkacak." Emre çadıra girdi.

"Şimdi Ela mısın nesin dırdır yapmaya devam edecek misin?"

"Aaa, lan öküz kız kalıyor bu çadır da ne o öyle giriyorsun?"

"Sen desene bana dırdır yapmaya devam edecek misin?"

"Ederim."

"Tamam o zaman tatlım çık dışarı da kal."

Emre resmen Ela'nın kolunu tutup benim oturduğum sandalye'ye oturtturdu. "Ya ne yapıyorsun!? Ela şok geçirmiş şekil de bakıyordu. Emre de böyle biri işte en ufak şeyde sinirlenen biri. "Olması gerekeni."