Mahalle'nin Gençleri/ Yarı Texting

5. 𝘉𝘰̈𝘭𝘶̈𝘮- 𝘒𝘢𝘮𝘱

Bugün günlerden perşembe dün akşam gördüğün mesajdan sonra mutluyum. Bugün okul bizi kamp alanına götürecek. Müdür orada çok eğleneceğimizi söylüyor, umarım. Küçük bir valiz hazırlamam gerekecek. Valizimi yatağımın üzerine koydum, içine bir kaç eşyamı koyacağım. Sarı crop, siyah sweatshirt, siyah eşofman ve bir kaç eşya daha. İnstagram'dan bir bildirim geldiğinde telefonu elime aldım. Tahmin ettiğiniz gibi Ege yazmış.

Ege.wp: Numaranı ver artık.

Ben: Ne münasebet?

Ege.wp: Lanet uygulamaya senin için giriyorum sadece sinir bozucu bir yer.

Ben: Hmm, vereyim pekiii.

-----------------------------------------

Numaramı verir vermez Ege whatsapp'dan mesaj attı. Numarasını bende kaydettim. Ne diye biliyor musunuz? "Meymenetsiz" Bence aşırı komik.

Meymenetsiz: Ne diye kaydettin?

Ben: Sen?

Meymenetsiz: "Serseri Bahar" diye .d

Ben: Wowjhehdwjjewj senin ki en azından iyi ben seni "Meymenetsiz" diye kaydettim.

Meymenetsiz: Aşk olsun. -_-

Ben: Janansjebdjwnendwjjd

Meymenetsiz: Eee geliyor musun kampa?

Ben: Geliyorum tabi ki.

Meymenetsiz: :)

-----------------------------------------------------

Caner'im arıyor...

"Alo."

"Hazır mısın?"

"Hazırım Caner'im."

"Kapıya çık."

Caner'in yüzüne telefonu kapatıp hızlıca dışarıya çıktım. Üçünün de elinde valizleri vardı. Üzerim de siyah crop altımda ise gri eşofman vardı. Caner beni süzüp ağzından "tı" diye ses çıkarıp kafasını hafif sağa çevirdi. Tepkisi kahkaha atmama neden oldu. Emre yüzüme bakmıyordu bile.. Doğukan'ın koluna girdikten sonra okula doğru yürümeye başladık.

Sohbetimiz o kadar sarıyor ki okula geldiğimizin farkına bile varmadık. Okulun kapısında servisler duruyordu. Gözüm Ege'yi aramaya başladı sol tarafımda Ege duruyordu. Fakat yanında Onur, Emir, Doğa ve Ela vardı. Ege'nin yediği yumruktan sonra konuşmazlar diye düşünmüştüm, yanılmışım. Ela ile Ege yakınlardı. Sevgililer mi? sevgili olsalar Ege benimle konuşmadı bile.

Ege'yle gözlerimiz buluştu. Bana ufak bir tebessüm etti. Bu sefer Ela'yla göz göze geldik. Öfkeliydi. Doğukan, Caner ve Emre birşeye bakmak için yanımdan gittiklerinde kolumda bir el hissettim. Ela'ydı.

"Bana bak geri zekalı."

"Ne biçim konuşuyorsun durduk yere ya."

"Durduk yere mi? ahahah! değil canım."

"Sebep söyle bana o zaman ha?"

"Sebep, Ege'ye sürekli bakman uzak duracaksın ondan."

"Bundan sanane?"

"Sevgilim aptal! ahahaha!"

Kız giderken öylece kaldım. Ege'nin sevgilisi varmış. Peki neden varsa bana bu kadar yakın, aptal! gözlerimin neden dolduğunu çözemeden göz yaşlarımı sildim.