Lo$er=Lo♡er YeonBin

☆4☆

(Soobin'den)

Normalde insanların yüzüne bile bakmıyordum bu yüzden daha yüzüne bile bakmam garip geliyorken şuanda birinin kucağında başıma masaj yaptırıyordum. Acayip garip hissettiriyordu ama iyi de hissettiriyordu.

Tanımadığım birine bu kadar yakın davranabilmem beni şaşırtmıştı. Yüzü çok tatlıydı. Pembe saçlarıyla pamuk şekere benziyordu. Bir lokmada biticek kadar minik bi pamuk şekere.

Ben böyle yazmıyacaktı burayı noldu buraya. Hah! Sen kimsin ya? Ayıp, sen yazarını hiç tanıyamamışsın. Soğuk esprinden dondum sağol.

İlk defa birine bu kadar yakın davranıyordum ama araya gereksiz biri giriyordu. Yazmasaydım böyle birşeyde yaşamicaktın yanlız. Ne yazması ya. Salak az önce yazar demedim mi ben kendime. Heee öyle mi? Tamam o zaman salda beni Yeonjunla güzel şeyler yaz bana. Olur paşam.

Başımın ağrıması geçmişti ama bunu Yeonjun'a söylemedim. Çünkü birinin benimle ilgilenmesi çok güzel gelmişti ama tek neden bu değildi. Yeonjun bana hiç yaşamadığım kadar huzurlu bir an yaşatmıştı. Bunun için ona teşekkür etmeli miydim?

Söylesen net ölür Yeonjun. Ha! Ne!? Neden ölsün Yeonjun teşekkür ettim diye? Ee şey yok birşey niye ölsün dimi. Huzurlu hissettirdiği için teşekkür etsen niye ölsün saçmaladım hehe. Hee tamam korktum bir an. (Salak ya bu).

Yeonjun ellerini kafamdan çektiğinde gözlerimi açtım, esniyordu. "İstersen uyu burda başımın ağrısı geçti zaten." dedim aşağıdan bakarken. "Olur aslında." dedi biraz düşündükten sonra. Kucağından kalkıp diğer tarafa geçip uzandım.

Yeonjun öylece bana bakıyordu. "Ne bakıyorsun yatsana bende uyicam uykum var." dedim. Bunu dememle yavaşça yanıma yattı. Gözlerimi kapayıp Yeonjun sayesinde huzurlu bir şekilde uyuyakalmıştım.

Uyandığımda Yeonjun'u kollarım arasına sardığımı farkettim. Tam bir bebek gibi duruyordu. Bir kaç dakika onu izlemiştim ki zilin çalmasıyla Yeonjun kıpırdanmaya başlamıştı.

Anında gözümü kapamıştım. Çünkü kollarını sarıp onu izleyen birini sapık olarak görmesini garipsemezdim. Muhtemelen ayılabildiğinde yüzünü bana döndüğünü hissettim. Bir süre öyle bekledi.

Öğretmenler için olan zilde çalınca bende uyanıyor gibi davrandım. Gözlerimi yavaşça açtığımda göz göze gelmiştik bir anlık donmamızdan sonra kendimizi toparlamıştık. Birbirimize sırtımızı dönüp saçımızı başımızı düzelttik ve kapıya yöneldik.

Tam kapının kolunu tutacağımda Yeonjun benden önce davrandığı için onun elini tutmuştum. Elimi çekip açması için izin verdim.

Sanki yarım saat önce çok yakın davranmıyormuşuz gibi şuan acayip soğuktuk neden böyle olmuştuk bir anda, garipti. Yanlış birşey mi yapmıştım? Yoksa sarılmamdan dolayı mıydı? Ama bilerek yapmamıştım ki.

"Uy-" tam konuşacağım sırada onun da birşey söylemesi yüzünden donmuştum. Hemen "Sen söyle benimki çok önemli değil." dedim. "Bir anda soğuk davranmaya başladım gibi geldi ama konuşçak bişey bulamadığımdan yoksa öyle davranmak istemedim." dedi bu beni rahatlatmıştı.

"Sen ne dicektin?" diye sordu. "Bende aynısını söylicektim." dedim. "Ne tesadüf." deyip kıkırdadı. Sonunda sınıfa geldiğimizde çantamı alıp yanına geçicektim ama daha o kadar yakın mıydık bilmiyordum.

Tenefüs zili çaldığında revirden en son çıkan çocuk gelip Yeonjun'u çağırmıştı.

L$R=L♡R

Okulda yazmıştım anca geçirebildim defterden. Bir kaç bölüm sonra (kaç bölüm sonra emin değilim) biraz kaos yapıcam ufacık tam nasıl yapıcağıma karar vermedim ama veririm o zamana kadar.

Soobin'i salak yaptığıma göre kitaba devam edebilirim.

Bir dahaki bölüm de görüşürüz. Okuduğunuz için teşekkürler♡