Lo$er=Lo♡er YeonBin

◇27◇

(Yeonjun'dan)

Ben araba plakalarına bakınırken Soobin "Yeonjun ne yapıyoruz şuan?" diye sordu. "Araba plakalarına bakıyorum." diye cevapladım.

Bana doğru eğilip "Neden?" diye sordu. Arabalara bakmayı kesip ona döndüm ve "Bende bilmiyorum sanırım takip etmem gereken bir araba var." dedim.

"O zaman taksi çağıralım yürüyerek mi takip etmeyi planlıyorsun?" dedi. Garipsememesi garipti. "Mantıklı." diye cevapladım ve bir taksi çağırdım.

Bir süre daha bekledikten sonra babamın arabasının plakası dikkatimi çekti. İçerde Chan hyungta vardı. "Sanırım bu arabayı takip etmeliyiz taksi nerde kaldı." dedim.

Bir an telaş olmuştum, etrafa bakınıp durdum. "Aha burda." dedi Soobin ve kolumdan tutup beni taksiye götürdü. Taksiye bindiğimizde "Şu arabayı takip edebilir misiniz?" dedi ve araba harekete geçti.

Soobin ile arada göz göze geldiğimiz gergin yolculuk çok uzun sürmedi. Taksi parasını ödeyip babamın arabasına baktım. Bahçesine girdiği müstakil ev yabancı değildi.

Soobin merakla "Bu ev sizin mi? Daha önce gelmiş miydin?" diye sordu. "Bizim ama pek kullanılmaz ben kafam estiğinde gelirim genelde." diye cevapladım.

"Takip ettiğimiz kişi kimdi peki?" dedi. Aklında sorular olması çok normaldi sanırım ilk önce hepsini cevaplamalıyım.

Derin bir nefes alıp verdim ve başladım. "Takip ettiğimiz kişi babamdı. Dün eve gittiğimizde evde korumalar dolanıp duruyordu. Babam evde yokken pek ortalıkta olmaz onlar.

O yüzden babamın evde olduğunu anlamıştık zaten. Normalde o evdeyken dolaşsak evde pek takmaz ve bize birşey demez ama bu sefer neden evde dolanıyorsunuz gibisinden konuştu o yüzden ne işler çevirdiğini merak ettim.

Şuanki korumalarından biri eskiden özel korumam olduğu için gidip ne olduğunu sordum ama o bile söylemedi bana. Sadece bu evin anahtarını yanıma almamı söyledi, bende öyle yaptım ve şuan burdayız." dedim ve anlatmayı bitirdim.

Kafası karışmış gibi duruyordu. "Yani birazdan babanın gizli işlerini mi öğrenicez?" diye sordu. Başımı olumlu anlamda salladım.

"Peki tek sebebi size karşı farklı davranması mı?" dedi bu sefer. "Yani... aslında hayır. Bir telefon görüşmesini duydum. Bir kaç gün önceydi ve bugünlere yakın bir tarihte birşey getirtip ev tutmalarını söylemişti.

En önemlisi ne biliyor musun?" dedim. Biraz heyecan yapmak istediğim için söylemeyip durdum ve Soobin'e eğilmesi için işaret yapıp ona doğru yaklaştım.

Fısıldayarak "Bir çocuğun onun olmadığını söyledi o telefon görüşmesinde." dedim. Ağzı şaşkınlıkla açıldı ve "E bu ne demek?" diye sordu o da fısıldayarak.

"Bende bilmiyorum ki?" diyip geri çekildim. O da geri çekilirken "Amaan be Yeonjun o kadar heyecan bunun için miydi?" dedi.

İtiraz edercesine konuşmasıyla kahkaha attım. O da güldü ve evin kapısına dönüp "Biri çıkıyor." dedi. Hemen kapıya döndüm. "Şu öndekini görüyor musun? Heh işte o benim babam olcak adam." dedim Soobin'e fısıltıyla.

Garipser gibi bir bakış atarak "Baban olcak adam mı? Babanla aran kötü mü?" diye sordu. "Kötü az bile kalabilir." dedim gülerek.

Onlar arabaya binip giderken biz gizlenip bekledik. Çıktıklarında bir süre bekledikten sonra eve adımladım. Soobin de peşimden geldi.

"Baban bu yaptığını öğrenirse kızmaz mı?" dedi. Omuz silkip "Kızsın umrumda değil açıkçası." diye cevapladım. Yanımdan yürümek için biraz hızlandı. Geldiğinde de "Çok cesursun bence ve bu çok havalı." dedi.

Sadece kıkırdadım. Hiç koruma olmaması garipti. Getirttiği şey çok önemli değil miydi? Ne getirtmişti de önemli olmadığı halde bu kadar telaş yapmıştı? Aklımda böyle sorular dolanırken kapıya geldik.

Çantamdan anahtarı çıkarıp kapı deliğine takmaya çalıştım. Çalıştım çünkü ellerim heyecandan ve telaştan titrerken bu zordu.

Ben denerken Soobin'in elleri ellerimi kavradı. Ona dönüp baktım sıcak gülümsemesiyle bana bakıyordu. Onu o an saatlerce izleyebilirdim ama ortam uygun değildi.

Kapıya döndü ve elimdeki anahtarı deliğine sokup çevirdi. Kapıyı açtığında içeriye göz attıktan sonra birbirimize baktık. Soobin o kadar güven verici şekilde bakıyordu ki anlatamam.

Elimi eliyle kavrayıp, 'yapalım' dercesine yaptığı baş hareketiyle içeriye bir adım attım. O sırada tam karşımıza bir çocuk geçti. Ona şaşkınca bakarken "Bana birşey yapmicaksınız değil mi?" diye sordu.

Ben şaşkınlığımı atamamışken Soobin "Hayır öyle bir amacımız yok. Nerden çıktı o?" diye korkutmamaya çalışarak sordu.

"Az önce ki amca bana birşey yaparsam kötü şeyler olacağını söyledi." dedi masum masum. Çok tatlıydı, bir yandan da o kadar tanıdık gelen bir yüzdü.

Şaşkınlığımı anca attığımdan başımı iki yana salladım hala konuşamıyordum. "O zaman iyi hyunglar mısınız siz?" diye sordu. Soobin hemen "Evet iyi hyunglarız biz. İçeri girebilir miyiz?" diye sordu.

Çocuk sadece başını salladı ve içeri gitti. Soobin elimi daha sıkı tutup emin adımlarla çocuğu takip etti, bende onu.

İçeri gittiğimizde hiç değişmemiş olduğunu farkettim. Tekli koltukta bağdaş kurmuş olan çocuğun yakınında ki koltuğa geçtik.

Soobin kulağıma doğru "Çocuğu tanıyor musun?" diye fısıldadı. "Emin değilim." diye cevapladım. "Hyungsunuz ama üç kişiyken iki kişinin fısıldaşmasının ayıp olduğunu bilmiyorsunuz." dedi çocuk bilmişçe.

Bilmişliği bile tanıdıktı sanki.

Birden aklıma gelen şeyle çocuğu cevaplama yerine kendi kendime konuştum. "Yoksa sen annemlerin ben yedi yaşımdayken konuştukları çocuk musun?" Bana anlamamış gözlerle baktı.

Kafamı iki yana sallayıp toparladıktan sonra "Sen kaç yaşındasın?" diye sordum. Uzun denilebilecek kadar olan sarı saçlı çocuk biraz düşünüp "On üç sanırım." dediğinde jeton düştü.

"Bir kaç soru sorsam rahatsız olur musun?" diye sordum.

L$R=L♡R

Kim acaba bu bilmişliği bile tanıdık çocuk. Evet Choi ailesi ve "BaY cHoİ'nİn" olcağı kaosun sebebi bu çocuk :)

Bir daha ki bölüm size sürprizim var hikayeyle alakalı değil bir karakterle alakalı diyebiliriz belkii. Her neyse normalde gece gece atmayı düşünmüyodum ama bir anda canım atmak istedi.