Lo$er=Lo♡er YeonBin

☆16☆

(Yeonjun'dan)

"Anlatın bakalım. Siz ne iddiasına girdiniz?" dedim. "Şöyle ki hyung Yeji ve Yuna geldi." "Sizi beklerken sıkıldık bizde." "Öyle konuşuyorduk."

"Sonra dedik ki görsel atölyesinde kilitli kalsanız." "Sen buna kızar mıydın kızmaz mıydın?" "Hyunjin dedi kızmaz ben dedim kızar." "Tartışıp durduk sonra deneyelim dedik ve sizi kilitledim." dedi Hyunjin Yeji ile sırayla konuşmalarının sonunda.

"Çok havalı ya." Soobin dudakları önde gözleri kocaman açıkken söylemişti bunu. Ona dönüp "Soobin bu normal birşey ikizler çünkü." dedim. "Her gün ikiz mi görüyorum garip geliyor." diye karşılık verdi o da.

Kafamı aşağı yukarı sallayıp "Mantıklı." dedim. İkizlere dönüp "Hyunjin kazandı öyleyse. Ben size hiç kızabilir miyim? Aşk olsun Yeji." dedim Yejinin yanağını sıkıp, Hyunjin'in ensesine tokat atarken.

"Niye hep yanan ben oluyorum." dedi Hyunjin ağlamaklı bir şekilde. Onu takmayıp Yeji'ye "Eee nesine girmiştiniz?" diye sordum. O da gülümseyerek "Öylesine girmiştik." dedi. "Salaksınız kızım siz." dedim ve Yeji'nin kafasını karnıma doğru çekip sarıldım.

Bebek gibi bana bakan Hyunjin'e bakınca "Hadi sende gel." dedim sol kolumu açarak. O da hemen gelmişti. Felix bize bakarken "Çok tatlısınız." dedi.

"Sen-" "Özür dilerim." sözümü kesip tekrar özür dilemişti. "Felix ilk olarak özür dilemeyi acil kesmelisin, ikinci olarak sadece sende öylesin dicektim." dedim. O sırada zil çaldı "Neyse biz gidelim artık." dedim ve Taehyun, Soobin, ben sınıftan çıktık.

Sınıfa giderken "Ne güzel bir hyungsun." dedi Soobin. "Ooo bu daha birşey mi? Yeonjun her zaman kardeşlerinin yanında duruyor, koruyor, kolluyor. Herkesin isteyeceği tarz da bir hyung." diyerek benden önce cevap verdi Taehyun.

Övgüleriyle utanmıştım. "Sadece böyle olmam gerek. Biz her zaman birbirimize yardım ederiz." dedim gözlerimi yerden ayırmadan yürürken. Taehyun Soobin'e dönüp "Evet doğru, kendisi böyle ve kardeşlerini de böyle büyüttü. Birbirlerine destek olmaları gerektiğini söyleyerek." dedi.

"Kardeşlerini de böyle büyüttü derken?" diye şaşkınca sordu Soobin. Taehyun birşey diyememişti. "Yani ben büyüttüm sayılır, ailemiz işleri yüzünden bizimle pek ilgilenemiyor." diye geçiştirdim bende.

Konuşurken sınıfa gelmiştik. Bir kaç ders daha geçmiş ve çıkış vakti gelmişti. Bahçe kapısında Soobin ile vedalaştık, o farklı yöne gidiyordu.

Taehyun ile yürürken ikizler ve Beomgyu hararetli hararetli konuşuyordu. Bizde bundan fırsat bulup bugün olanları konuşmaya başladık. "Bugün sınıfta ne oldu biliyor musun?" diye heyecanlı bir şekilde sordum.

Beklediğim gibi "Ne oldu?" cevabını almıştım Taehyun'dan. "Sırama oturacağım sırada bileğimden tuttu kendi sırasına sürükledi. Yanlışlıkla kucağına düşmüş bulundum bende-"

Heyecanlı anlatışımı bölüp "Yanlışlıkla olduğuna emin olamadım şimdi." dedi imalı bir şekilde sırıtarak. Bende sırıtarak "Yaniii bu gerçekten yanlışlıklaydı ama bir daha ki bilerek olabilir çünkü sorun yok dedi banaa." dedim ve sonra tepinmeye başladım.

"Çüşşş sen ölmüşün Ukejun." dedi bana gülerek. Bende gülerek karşılık verdim. "Şuan moralimi uke diyerek bozamazsın, neyse. Sonra da bundan sonra orda otumamı söyledi.

Güzel yüzümü göremiyormuş." dedim ve pembe saçlarımı elimle savurdum. Taehyun ağzı açık bana bakıyordu. "Bunu gerçekten dedi mi?" diye sordu.

"Evet hatta söylerken saçlarımı da kulağımın arkasına itti." dedim gururla. Ağzı apaçık kalmıştı bir anlık ve "Çüş aşık olmuş sana." dedi.

"Aynen kanka bende de aşık olduğum kişinin bana aşık olabilme şansı da var ya zaten." dedim. Birşey diyememişken Beomgyu'nun bizden ayrıldığını farketti. Beomgyu bize dönüp "İyi akşamlar Yeonjun hyung. Görüşürüz Taehyun hyung." dedi ve el sallayıp gitti.

Taehyun bana hem şaşırmış hemde mutlu olmuş bir surat ifadesiyle dönüp "O bana görüşürüz mü dedi?" diye sordu. "Evet görüşürüz dedi." diye karşıllık verdim sırıtarak. "ÇÜÜŞŞŞ" diye bir tepki vermişti buna, aşık çocuk.

L$R=L♡R

Boş yapıyom gibi geliyo ama neys. Kitapta günlerde çok yavaş geçiyo inş sıkıcı değildir yaa.