Erkek Güzeli | boyxboy

31. Bölüm - Kardeş

Aranızda hala Uğur'u sevmeyenler olabilir ancak ben gerçekten de çok seviyorum. Karakterlerimin arasında en sevdiğim. 

***

Uğur, Müge'nin evinin önüne ulaşınca sertçe çaldı. Kalbi acıyordu, içi daralıyordu, ağlamak istiyordu. Oysa Bora'yla arasında hiçbir sır yok, birbirlerinin tek ailesi olduğunu sanmıştı. Yanılmışım...

Müge kapıyı açınca beklediği son manzaraydı, gözleri dolu bir Uğur görmek. Gözleri şaşkınlıkla açılırken onu kolundan tutup evin içine soktu. Uğur'u salondaki bir koltuğa oturtup, ona su doldurdu ve içmesinde yardımcı oldu. Elleri zangır zangır titriyordu.

Müge hemen Uğur'un yanına oturup, bir kolunu onun omzuna sardı ve, "N'oldu, kardeşim?" diye sordu. "N'oldu sana? Bir sorun mu var?"

Uğur yutkunamadı. Bir yıldır dertlerini sadece Bora ve Müge'ye anlatıyordu. Bora eşi, Müge ise kız kardeşi olduğu için. "Sorun bende Müge, kimsede değil, bende. Bora'ya biraz daha sevgi gösterseydim, daha mutlu etseydim ona layık bir eş olabilirdim. Ama olmamışım, bunu da becerememişim. Hepsi-"

Müge, başını anlatmadan sonunu anlatmaya başlamış Uğur'un yüzüne bardağın dibindeki suyu fırlattı ve onu durulmasını sağladı. "İlk önce sakinleş, öyle anlatmaya başladı. Ama olayın götünden başlama, başından başla."

Uğur yüzünden damlayan suyu, yüzünü sıvazlayarak azalttı ve derin bir nefes verdi. Soğuk su iyi gelmişti. Koltukta hafifçe Müge'ye doğru dönüp, dolu gözlerini ona dikti ve, "Bora'yla kavga ettik." diye başladı. Müge'nin şaşırdığını görünce dudaklarında acı bir tebessüm oluştu. O da haklı... Şimdiye kadar bir kere bile kendi aramızda tartışmamıştık. 

"Dün gece maçtan eve dönünce onun birisiyle konuştuğunu duydum. Ağlıyordu, bir şeyler sayıklıyordu. Çınar'la konuşuyormuş. Uğur'a anlatmayacağım gibi şeyler söyledi. Ama sandım ki o bana anlatacak. Bilirsin, benden bir şey saklamazdı," Uğur gözlerinden süzülen yaşları elinin tersiyle sildi ve devam etti. "Sormadım, bildiğimi belli etmedim, anlatmasını bekledim. Anlatmadı... Çok üzgün duruyordu, dünyası başına yıkılmış gibiydi. O uyudu ama ben uyuyamadım. Sabaha kadar onun bu sorunun ne olduğunu, ne olduğunu öğrenirsem nasıl bir çözüm üretirim diye düşündüm. Uyandığında ise sordum, söyle dedim." 

Uğur'un boğazından bir hıçkırık kaçtı, ağlaması şiddetlendi. Müge, kardeşim dediği adamın yıkılmış bu haline bakarken bir elini onun saçlarına, diğer elini ensesine sardı ve onu kendine çekip, sıkıca sarıldı. 

Uğur kollarını güçsüzce Müge'ye sardı ve bir süre öylece kaldı. Hayatında bir tek kadın sevgisi olarak Müge'nin sevgisini tatmıştı. Bazen bir abla gibi kendisini koruyor, doğruyla yanlışı gösteriyor, bazen ise bir anne gibi kendisine bağırıyor, seviyor, şefkat gösteriyordu. Uğur Müge'ye ne kadar borcu olduğunun farkındaydı. Daima yanında olan ve hatalı olduğunda bile arkasında olan bu kardeşine çok borçluydu. 

Uğur, biraz daha sakinleşince Müge'den ayrıldı ve devam etti. "Bana 'bu senin sorunun değil, seni ilgilendiren bir şey değil' dedi... Belki ben abartıyorum, bilmiyorum ama çok canım yanıyor Müge. Oysa o benim her şeyim, tek ailem. Her şeyimi biliyor, hiçbir şeyi saklamıyorum ondan. O da bana öyle sandım, benden bir şey saklamıyor, aramızda sır yok sandım," Uğur elinin tersiyle tekrar gözyaşlarını sildi ve koyu kahve gözlerini, Müge'nin mavilerine dikti. "Aile bu değil mi? Ailenden çekinmezsin, ailenden saklamazsın. Ben mi yanlış biliyorum, Müge? Ben mi hatalıyım? Sorun bende mi?" Sesi o kadar acizce çıkıyordu Müge'nin gözünden bir damla yaş süzüldü. 

Müge Uğur'un elini sıkıca tuttu ve ona güven verici bir gülümseme sundu. "İnan bana, haksız olsan haksız olduğunu söylerim, bunu biliyorsun. Ama değilsin be oğlum, yanlış değilsin, haksız değilsin. Farkındayım, şu an ona kızgıns-"