Erkek Güzeli | boyxboy

Özel Bölüm: Baş başa

Ben bu özel bölümlere daha devam edeceği galiba. Resmen bir fic daha çıkacak özel bölüm fikri var çünkü aklımda...

***

Uğur, bileğine taktığı saatini düzeltirken yatak odasına girdi. Boy aynasının önündeki Bora, hafiften uzamış saçlarını arkadan toplamaya çalışıyordu. Uğur ağır adımlarla onun arkasına geçti ve onun parmakları arasındaki tokayı aldı. Tuttuğu uzun iki tutam saçı arkada birleştirip, bol bir şekilde topladıktan sonra ellerini Bora'nın karnında birleştirdi. Başını onun omzuna yaslayınca, boy aynadan hem onu hem kendisini süzdü.

Kendi üzerinde siyah gömlek ve aynı renk pantolon vardı. Kıvırcık saçlarını ise öyle bırakmıştı, taramamıştı bile. Bora ise üzerine siyah bir elbise, dantelli kilotlu çorap ve yine siyah renkte siyah bot giymişti. Sarı saçları parıl parıl parlarken mavi gözlerinin altına göz kalemi sürmüş, eyeliner çekmişti. Dudaklarında ise kırmızıya kaçan bir ruj vardı. 

"Kusursuzsun, meleğim," diye fısıldadı Uğur, Bora'nın ensesine ufak bir öpücük kondururken. Bora'ya karşı beslediği sevgi gün geçtikçe daha da artıyor, ona fazla bağlanıyordu. Bora'nın yaptığı hatalar veya onun kusur olarak gördüğü her şey Uğur'a çok güzel geliyordu. Aile olmak böyle bir şey olmalı... "Senin yüzünden çok kıskanç bir adam oldum. Her gün kavga ediyorum el alemle."

Bora kıkırdarken topuğunun üzerinde döndü ve kollarını Uğur'un boynuna dolayıp, dudaklarına nazik bir öpücük kondurdu. Uğur onun suratına, sanki dünyadaki en güzel şeyi görmüş gibi hayranlıkla bakarken odanın açılan kapısıyla dikkati dağıldı. Bakışlarını yana çevirince Maria ile göz göze geldi. 

Hafifçe öksürüp, eşinden uzaklaşınca, "Hadi gidelim." diye mırıldandı. Daha Bora'yı öpme seansına başlayamadan kızı gelmişti. Kendi kendine homurdanırken odadan çıktı ve askılıktan ceketini alıp, üzerine geçirdi. Tek dizinin üzerine çöküp, kızının ayakkabılarını giydirince evden çıktılar. 

Uğur, daha bir ay önce aldığı arabayı çalıştırdı. İşine geri dönmüş, eski düzenini toparlamıştı. Hatta birkaç ay içinde altlarına araba bile almıştı. Hayatları hiç olmadığı kadar güzel, huzur ve mutluluk dolu gidiyordu. Allah'ım nazardan korusun, hiç bozulmayız inşallah.

Uğur sürücü koltuğuna geçerken Bora kızını arka koltuğa güzelce oturtup, kemerini taktı. Uğur'un arabada kendileri varken hızlı sürmeyeceğini biliyordu ancak emniyetini almadan rahat edemiyordu. Hemen ardından kendisi de ön yolcu koltuğuna binince Mügelere doğru ilerlemeye başladılar.

Dakikalar sonra Mügelerin evine varınca Maria kemerini çıkardı ve hızla arabadan inip, Mügelerin evine doğru koşturmaya başladı. Uğur, kızının bu haline gülerken arabadan indi ve ona yetişti.

Müge, kapısını alacaklı gibi çalanın kim olduğunu bildiğinden yavaş hareketlerle kapıyı açtı ve hemen ardından bacaklarına sarılan kollarla başını eğdi. Yüzündeki gülümsemeyle Maria'yı kucağına aldı ve kapının önüne yetişmiş Uğur'a döndü. "Nasılsın len?"

"Evliyim," dedi Uğur, sırıtırken. Müge okulunu bitirmiş, İzmir'deki başarılı avukatlardan biri olmuştu ancak hala evlenmemişti. Uğur ise her seferinde bununla alay etmekten geri kalmıyordu. "Sen nasılsın?"

Müge onun esprisine göz devirirken, "Çok şükürler olsun ki bekarım," dedi, onun gibi sırıtırken. "Sizin gibi kırolarla evleneceğime bekar kalırım daha iyi. Allah nasip ederse Bora'da doğru yolu görecek ve seni bırakacak."

Uğur sinirle Müge'ye bakarken, "Babam, babamı bırakmasın," dedi Maria, hemen. "Ben onları çok seviyorum, üçümüz hep birlikte kalalım... Hatta sende bizden ayrılma hala, dördümüz birlikte kalalım."