🍁🍁🍁
(🔕ဤအပိုင်းတွင် အိပ်ရာပေါ်ကအသုံးနှုန်းများပါသည်ကြောင့် အသက်ပြည့်ပီးမှသာ ဖတ်ရန်)
"လာစမ်း"
"ဟင့်အင်း! လွှတ် မင်းအတ္တမောင် မင်း လွှတ်စမ်း"
"အ့"
လက်ကောက်ဝတ်တွေကနေကိုင်ဆောင့်ဆွဲခေါ်လာတဲ့ ဒီလူ့တစ်ကိုယ်လုံးကို မွေ့ရာထက်ဆီသို့ ကျိုးကျေမတတ်မွေ့ရမ်းပစ်တင်လိုက်တဲ့အခါ ကြောက်အားလန့်အားနှင့် ခုတင်ခေါင်းရင်းဘက်ဆီသို့ ခြေကန်ယက်ကန်တိုးတတ်သွားတဲ့ ဒီလူ့ကိုကြည့်ရင်း ကိုယ့်မှာ ကျယ်လောင်သောအသံတို့ဖြင့်သာအော်ဟစ်ရယ်မောမိလိုက်သည်။
"မလာနဲ့ သွား ! လူယုတ်မာကောင် သွား သွားလို့"
ခန္ဓာကိုယ်လေးသိမ့်သိမ့်တုန်သွားအောင် ရှိုက်ငိုရင်း ကိုယ့်ဆီ ခေါင်းအုံးတွေနဲ့တစ်လုံးပီးတစ်လုံးပစ်ပေါက်နေရှာသည့်မြင်ကွင်းက သိပ်သနားစရာကောင်းသည်။
ဒါမဲ့ ဘယ်လိုလုပ်မလဲ! ကျုပ်က ဒီလိုသနားကမားဖြစ်နေတဲ့ခင်များပုံစံ၊ကူပါကယ်ပါတစာစာဖြစ်နေတဲ့ ခင်များရဲ့ဒီလိုပုံစံကိုဘဲ သိပ်လိုချင်တာ။
"လာစမ်းပါ! လှလှပပကြီး လက်စားချေမလို့လေ"
"အား....!လွှတ် လွှတ်ပေး မင်းအတ္တမောင် !
ခြေကျင်းဝတ်နှစ်ဖက်ကို တစ်ဖက်တစ်ချက်ဆီကနေကိုင်ဆောင့်ဆွဲကာ ဒီလူ့အောက်ပိုင်းတွေကို ကိုယ့်အောက်ပိုင်းနဲ့ထိကပ်ပစ်လိုက်ရင်း တစ်ထည်သာကျန်ခဲ့တဲ့ အတွင်းဝတ်ကိုဆွဲဖြဲပစ်လွှင့်လိုက်သည်။
"အခုကစပီး ကျုပ်တို့သုံးယောက်မှာ ဘယ်သူ့အဝင်အထွက်တွေက ပိုကောင်းလဲဆိုတာ ခင်များခံစားကြည့်လိုက်"
"အား........အ့ .....နာ နာတယ် အတ္တ"
ပြောပြောဆိုဆို မင်းအတ္တမောင်မှ မောင့်အနောက်ပေါက်ဆီသို့ သူ့အရာကို လက်နဲ့ကိုင်ကာတစ်ဆုံးထိုးသွင်းလိုက်သည်ကြောင့် နာကျင်မှုတို့မှာ အသည်းခိုက်မတတ်ပါဘဲ။
"အား.....မရ... ပြန်ထုတ်ပေး ...ပါ ! အတ္တ မောင် ...မရ ..အား ..သေတော့မယ်လို့..ထုတ်ပါ"
မည်သည့်လှုပ်ရှားမှုမျိုးကိုမှမစသေးတာတောင်မှထည့်ထားတဲ့ အရာတစ်ခုနဲ့တင် လူတစ်ကိုယ်လုံးမှအားအင်ဟူသမျှ ချိနဲ့သွားရသည်မှာ။နာကျင်မှုတွေသက်သာလို့သက်သာငြား ဘေးကအိပ်ရာခင်းစလေးတွေကို ဆုပ်နယ်ကာ ရမယ်ရှာတော့လဲမဟုတ်ပြန်၊ တစ်ဖန်ဘေးမှ ခေါင်းအုံးတစ်လုံးကိုယူကာ သွားတို့နဲ့ဖိကိုက်မိပြန်တော့လဲ နာကျင်မှုက ပို၍ပင်စူးအောင့်လာသလို။
ESTÁS LEYENDO
"မျဉ်းပြိုင်တို့၏အဆုံး" 🍁{Completed}
Romanceနေခြည်ထွေးပွေ့ပေးမှ ပွင့်ရမဲ့ပန်းတွေအများကြီးရှိတယ်မောင် အဲ့ဒီထဲကမှ ကိုယ်က နေကြာပန်း၊ နေခြည်ရှိတဲ့ဘက်ကို အမြဲ ဦးညွှတ်ခစားနေမဲ့ နေကြာပန်း🍁 🍁Started on - July 2022🍁 🍁Ending - November 2022🍁
