🍁🍁🍁
"အဲ့တာက ဘာတွေဖြစ်နေကြတာလဲ "
"အတ္တ"
"ဩ ! ယောက္ခမကြီးရောပါလာတာဘဲ၊
မင်္ဂလာပါဗျ"
မောင်နည်းတူ မြန်မာဝတ်စုံလေးနဲ့ထွက်လာတဲ့ ဥက္ကဌကြီးက ခန္ဓာကိုယ်ကို အနည်းငယ်သာငုံ့
ကိုင်းပီး နှုတ်ဆက်လိုက်တဲ့စကားတွေ၊အမူအရာတွေဟာ မခန့်ပေါက်အသွင်ဆောင်နေတာကိုတော့ အန်တီပိုတို့ လူကြီးတွေတော့ မသိ၊ကျွန်မတို့လူငယ်ချင်းတော့ သဘောပေါက်ရိပ်စားမိသည်။
" ဘယ်လိုလုပ်မလဲဗျ မင်္ဂလာပွဲကပီးတောင်သွားပီ"
သားဖြစ်သူနဲ့ လက်ထက်လိုက်တဲ့သူကို ပထမဆုံးမြင်ဖူးရခြင်းတွေမှာ အန်တီပိုက ယခုထိ မင်သတ်နေတုန်းပင်။
"ဒီဘက်ကို လာစမ်း မြင့်မြတ်သောမောင်!
" ပြောနေတာကြားလား"
ဒုတိယအကြိမ် သတိပေးခံလိုက်ရတော့ မောင်က
ရှိုင်းလက်တွေကို ဆွဲခွာချရင်း ဥက္ကဌကြီးဆီတစ်လှမ်းချင်းတိုးကပ်သွားတော့သည်။
"လင်ငုတ်တုတ်ရှိနေတာကို ဒါက ဘာခွေးဇာတ်ခင်းအုံးမလို့လဲ ဟမ်!
ဟွန်း ! ကျုပ်က ကိုကို့လိုတော့ နောက်ကျောကိုဓားနဲ့အထိုးခံမဲ့ကောင်မဟုတ်ဘူးနော်၊ အေး ကျုပ်ကပြန်ထိုးရင်လဲ မြင်ရတဲ့ဓားနဲ့ဘဲ နလန်မထူနိုင်အောင်ထိုးသတ်ပစ်မှာဆိုတာ သဘောပေါက်"
ထိုစကားတွေကိုတော့ ဥက္ကဌကြီးက မောင့်လက်ကောက်ဝတ်ကို ဆုပ်ချေရင်းဖြင့် မီးတောက်နေတဲ့မျက်လုံးတွေကိုတော့ ရှိုင်းဆီကို
ပို့လွှတ်ထားရင်း ပြောသည်။
"အ့ အတ္တ"
ထိုအဖြစ်ပျတ်၌ သားဖြစ်သူရဲ့မျက်နှာပေါ်မှာ နာကျင်နေရခြင်းတွေကိုမြင်တော့ အန်တီပိုက ခြေလှမ်းတွေကို ဥက္ကဌကြီးဆီသို့ အနည်းငယ်တိုးလှမ်းသွားသည်။
"ဟို ဒီက ! ဒေါ်ဒေါ့် သားကို ဒေါ်ဒေါ်ပြန်ခေါ်သွားပါရစေကွယ်"
"ဘယ်ဖြစ်မလဲဗျ! မြင့်မြတ်သောမောင်က ဒီဘက်ကနဲ့ ဆိုင်သာဆိုင်သာ မပိုင်တော့ဘူး၊
ပီးတော့ မင်္ဂလာဦးညတောင် မကျော်ဖြတ်ရသေးဘဲ ဘယ်အမေက ကိုယ့်သားသမီးကို အိမ်ပြန်ခေါ်လို့လဲ... ယောက္ခမကြီးရဲ့"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
"မျဉ်းပြိုင်တို့၏အဆုံး" 🍁{Completed}
Romantizmနေခြည်ထွေးပွေ့ပေးမှ ပွင့်ရမဲ့ပန်းတွေအများကြီးရှိတယ်မောင် အဲ့ဒီထဲကမှ ကိုယ်က နေကြာပန်း၊ နေခြည်ရှိတဲ့ဘက်ကို အမြဲ ဦးညွှတ်ခစားနေမဲ့ နေကြာပန်း🍁 🍁Started on - July 2022🍁 🍁Ending - November 2022🍁
