Sabr-ı Sükût 4.Seri (Ahde Vefa Asiye)

Gelecekten Bir Kesit - 1

Asiye çok heyecanlıydı ve bir o kadar da olacaklardan korkuyordu. Yüzünde kırmızı örtüsü, ellerinde kınası, belinde kırmızı kuşağı, bembeyaz nevresim takımı serili yatağa oturmuştu heyecanlı ve utangaç bir şekilde. Sadece ve şık gelinliğinin eteklerini sıkıyordu ellerine işkence edercesine. Hayal dahi edemediği bir nişanı, kınası ve düğünü olmuştu. Kocası O'nun için her şeyleri istediği gibi yapmıştı...
" Haksızlık mı ettim bunca yıldır bu güzel adamı red ettiğim için..." diye düşünüyordu.

Osman gülümseyerek güzel ve zarafet sahibi karısının yanına gidip kınalı elinden tutup kırılacak değerli bir şey gibi kibar bir şekilde kaldırdı. Asiye yutkunarak başını iyice eğdi.
Kocası kırmızı duvağını kaldırıp dupduru su gibi olan karısına bakarak
" tekrar hoş geldin ömrüme gonca gülüm " dedi. Asiye kısık bir sesle
" hoş buldum " der demez Osman muzip bir şekilde gülerek " sen bana nasıl hitap edeceksin gonca gülüm duymak istemiyorum artık " dedi.

Asite utangaç bir şekilde " sen benim Osmanımsın, koca dağımsın " deyince Osman karısının çenesinden tutup kendine doğru kaldırarak gözlerinin içine tutkuyla bakıp " sende benim karım oldun artık, şimdi de her şeyinle benim kadınım olacaksın gonca gülüm " diyerek dudaklarına eğildi. Asiye ilk defa yaşadığı bu yakınlıkla titreyerek gözlerini kapatıp kendisini bıraktı kocasına. Bilemiyordu elleri kınalı, kalbi sevdalı, gönlünde baharları taşıyan, güzel Asiye hiç bir intiharın ve bunca yıldır yaşadığı hiçbir olayın bu kadar acı ve can yakıcı olabileceğini o yüzden öyle bir teslimiyet içerisindeydi ki...

🌹🌹🌹

Sizce ne oldu da evlene bildi bunlar 😔?

Sizce bundan sonra neler olacak yorumlarınızı bekliyorum...

Bakalım bu oyunun sonunda kazanan kim olacak?

Asiye mi yoksa Osman'mı?