Sabr-ı Sükût 4.Seri (Ahde Vefa Asiye)

Gelecekten 3. Asiye Gitmeden Bir Kesit

🌹🌹🌹

Asiye kaynanasının ve görümcelerinin yapıp dediklerinin üzerine birde kocasının öldürücü sözleri eklenince daha fazla dayanamayarak hıçkıra hıçkıra ağlayarak karnını tutarak, işkence odası olarak gördüğü yatak odasına girip elleri titreyerek kapıyı kilitleyecekken kocası kocaman elini bir hışım kapıya dayayarak pat diye geriye iterek içeriye girip kapıyı kıracak gibi kapattı.

Asiye durmadan ağlıyordu. Bekliyordu yine kocasının zehir gibi sözlerini. Osman ağlayan karısının omuzlarından tutup " sana kaç defa dedim bu kapıyı kilitlemeyeceksin, beni ardında bırakıp çekip gidemezsin diye!" Deyip karısının kıpkırmızı olmuş gözleriyle yutkunarak iç çekerek " anneme ne dedin yine ?!" Dedi.

Asiye hıçkırarak " ben hiçbir şey demedim. Ama sen yine bana inanmayacaksın... O yüzden diyeceğim tek kelimem yok sana. Neye inanıyorsan ona inan. Ben sana koca dağım demiştim ama meğersem beni altında koyup öldürecek dağmışsın sen " der demez Osman yüreği yana yana " hak etmişsindir yine " deyince Asiye hıçkırarak kendini olduğu yere bıraktı.

Osman derin bir nefes alarak karısının karnına bakarak yanına oturup maskesini takarak " kes artık ağlama. Ve anneme karşılık verme bundan sonra " deyince Asiye hayal kırıklığıyla bakarak " ben zaten karşılık vermiyorum ki sadece üzerime atılan iftiralara karşı koruyorum kendimi " deyip karnını tutarak " benim karnımda ki günahsız yavruma laf atamaz kimse " der demez Osman kaşlarını çatarak " bu da ne demek ?!" Dedi.

Asiye eliyle karnını korumak ister gibi sararak feryat ederek " keşke kız kardeşinin ayaklarına bir çare bula bilseydim... " diyerek elleriyle bacaklarına vurarak " ya da hiç bir suçum günahım dahi yokken bir imkanı olsa da şu bacaklarımı O'na versem... Ama yok yok bir çaresi ki... " deyip mecalsiz bir şekilde ardında ki duvara dayanarak " ben çok yoruldum artık dayanamıyorum tüm bunlara... Rabbim'e yalvarıyorum ki inşaallah hem beni hemde karnımda ki günahsız yavrumun canını alsın " der demez Osman ölecekmiş gibi hissediyordum kendini.

" Kapa çeneni " der demez Asiye kanlı gözyaşlarını akıtarak " niye ki ? Ben önceden kendi ölümüm için dua ediyordum ama yavrumu öğrendiğim günden beridir bunu bıraktım çünkü ben ölürsem ve yavrum kalırsa yaşayacaklarını düşünemiyorum bile... O yüzden yavrum şu zalim yaşama gözünü açmadan ikimiz birlikte ölelim... Yoksa ne olur bu çocuğun hali?" der demez Osman elleri titreyerek karısının ağzını kapattı " sus duymayayım bir daha böyle şeyler..." dedi.

Asiye kocasının gözlerinin içine bakarak acı bir iç çekerek elini itip
" bir annenin yavrusu için bunları demesi düşünmesi kolay mı sanıyorsun?! Ama mecburum çaresizce mecburum...! Bir anne yavrusunun doğacağı anı heyecanla ve coşkuyla bekler ama ben yavrum büyüyüp doğacağı gün yaklaştıkça korkuyorum yavrum için... Dilerim yüceler yücesi Rabbim'den ki şu evden bir çıkışım olur ve bir daha bu eve dönüşüm olmaz... Senden de herkeslerden de giderim inşallah...!" Dedi sızlayarak.

Osman şu anda delirmek üzereydi. Karısının hali görmeye ve dediklerini duymaya tahammülü yoktu artık. Annesinin yine neler yapıp dediğini tahmin edebiliyordu " ah anne ah! Neden böylesin...!" Dedi içinden.

🌹🌹🌹🌹

Sizce neler oluyor 😭?

Asiye'nin kendine ettiği dualar ne olacak 😭?

Bu gelecekten son kesitti merak edenler için... Işte bundan sonra kopacak ipler ve bazı olaylar olacak...
Çok zor ve acı...

Sizce Erva hanım ve kızları yine ne yapmıştır...

Bundan daha acı olaylarda olacak öncesinde.