Sabr-ı Sükût 4.Seri (Ahde Vefa Asiye)

BEN SUÇSUZUM/ 4

🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿

Medyadaki müzikle dinleyin isterseniz...

🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿

Osman, karışında ki kızın naif ve hassas olduğunu fark etmeden hırsıyla çekiştirirken nihayet alnının kanadığını fark edebilmişti.
Arabayı aniden durdurduğu zaman kızın kafasını çarptığı aklına geldi.

"Hay Allah nasıl yaptım ne olursa olsun bir insanım ben... Benim Ahmet'ten ne farkım kaldı ki ?" Dedi.
Telefonu çalınca sürekli çalmasına dayanamayıp açtı.
"Alo, efendim annem."

"Nerdesin oğlum akşamdan beri ortalıkta yoksun ?"

" İyiyim anne merak etmeyin."

"Nasıl merak etmem oğlum baban kardeşlerin özellikle Eda sorup duruyor."

"Eda nasıl iyi mi anne ?"

" Aynı oğlum... ağrısı da var. Biliyorsun yerinde duramıyordu haraket edemeyince sıkılıyor."

"Dikkat edin ilaçlarını düzenli alsın yalnız bırakmasın hemşire."

"Tamam oğlum dikkat ediyoruz sende gel artık."

"Geleceğim anne işlerimi halledip."

"Ne işi bu oğlum?"

"Mühim bir şey değil annem merak etme..."

"Bak korkuyorum başın belaya girecek diye yavrum."

"Merak etme annem."

"Zaten başarını istemeyen çok..."

"Tamam anne sakin ol..."

"Oğlum sakın bu olayı seni istemeyenler planlamış olmasın."

"Nasıl yani anne?"

"Senin ailene düşkünlüğünü biliyorlarsa... Sinirinle başına bela açma oğul..."

"Dikkat ederim annem, evdekilere selam söyle."

"Aman oğlum aklı selim davran.
Düşmanlarını sevindirme ."

"Öptüm anneciğim iyi günler."

" İyi günler oğlum."

Osman, telefonu kapattıktan sonra derin bir iç çekerek annesinin söylediklerini düşündü, olada bilirdi.
" Ama öyle olsa bile Eda'ya vuran da bu kızın kuzeniydi ve kameralarda açık açık belli..
Bu kızda kuzenini koruyor..."Dedi içinden.

" Siz ne amaçla kardeşime vurup kaçanı saklarsınız!?
Siz kime hizmet ediyorsunuz!?"

" Yine mi başa döndük?
Ben ve ailem hiç birşey bilmiyoruz. Ahmet'in cezasını niçin ben çekiyorum?"

" Sen her şeyi biliyorsun ondan
olabilir mi acaba?"

"Yeter yeter artık...! Deliliniz var mı ya da şahidiniz ha...? Benim bildiğime ve sakladığıma dair?"

" Göz kaş işareti yaptın aileni ve susturdun sen...!"

" Ama size açıkladım ablam kü "

Asiye sözünü bitiremeden " kes sesini...! Neymiş ablası küçükken geçirdiği rahatsızlık yüzünden sinirlenmeli, üzülmemeli ve endişelenmemeliymiş de.... falan filan...Boş konuşma bana küçük hanım...!"

" Ben doğru söylüyorum siz nasıl kardeşiniz için endişe ediyorsanız bende ablam için endişelendim."

"Ben oradan bakınca nasıl gözüküyorum abtal gibi mi?"