Sabr-ı Sükût 4.Seri (Ahde Vefa Asiye)

YARALI KUŞ ASİYE 6

🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿

Medyadaki müzikle dinleyin isterseniz...

🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿

Fatmanur Hanım mecburen kendini toparlayıp yavrularının yetimlerinin başında dimdik durup O'nları kurda kuşa yem ettirmemek için içi kan ağlaya ağlaya kalkıp kahvaltı hazırlamaya başladı.

Kahvaltı hazırlarken komşuları düşünüyordu kendine engel olamayarak .
Kızına belli etmesede oda tedirgindi
" ama her şeyin şahidi Mevlam her şerde bir hayır vardır. Hem ben kızımın her zaman yanındayım..." diye iç çekti.

" Annem Asiye çıktımı banyodan...?" Dedi Maşita.

" Çıkmadı daha. Kızım Maşita, Musa'yı bir koşu fırına gönder sıcak simit alıp gelsin. Asiye çok seviyor ya...
Banyodan çıkar O'da birazdan..."Dedi zorla gülümsemeye çalışarak.

Maşita" Tamam anne..."Dedi üzgün olduğunu bildiği annesine.

"Bende şu yumurtaları haşlayıp kahvaltılıkları çıkarayım kızım.
Sende kahvaltı hazır oluncaya kadar şöyle ortalığı toparlayıp bir süpür istersen. Öğle olacak neredeyse..."Dedi Fatmanur hanım "herşey yolunda gibi davranmak zorundayım yavrularım için yoksa ben yakılırsam O'nlarda yıkılır..."Dedi içinden.

"Tamam anne süpürürüm...Ve hemen Musa'yı gönderiyorum..."dedi Maşita.

"Kızım Fatma, Asiye'm nasıl?"Diyerek yaşlı kaynanası mutfağa girdi.

" İyi annem iyi şükür. Hadi Maşita yavrum Musa'yı gönder sende işine bak..."Dedi kaynanasının halinin iyi olmadığı anladığı için.

Çıkan kızının peşinden " annem Asiye iyi şükür. Ama konu komşu sokağa çıktı olanı biteni izlemeye. Olayın iç yüzünü de bilmiyorlar ne yaparız biz ne deriz? Kızım çok yara alır tanıyorum kuzumu ben..."Dedi hıçkırarak Fatma hanım.

Derin bir iç çekerek " boş ver onları unut gitsin gelin.
Önemli olan torunum Asiye.
O Ahmet'in yaptığı da hani ummadığım bir şeydi..."Dedi Ayşe nine.

"Anne abimlere bildirsek mi?
Bak polisler evlerine de aramaya muhakkak gider bir anda şok olurlar.
Biliyorsun abimin kalbi var... Nazmiye ablamda korkar yazık..."Dedi.

"Doğru dersin gelin. İbrahim 'le görüşüp arayalım anlatalım kahvaltıdan sonra.
Ah ah annesi, babası, biz dualarla Allah'tan diledik Ahmet'i bu yaptığı nasıl bir şey? Hangi vicdana sığar. Kime çekmiş bu çocuk...?"Dedi iç çekerek Ayşe nine.

"Olan oldu artık anne. Kaza olabilir ama bırakıp kaçmak hangi kitapta yazar? Hangi vicdan sahibi vurup kaçar ? Burada hatası büyük yani 25 yaşında koca adam Ahmet. Küçük çocuk değil ki. Abim ve Nazmiye ablam da çok üzülecek... Ama bilmeliler yoksa bizim başımıza geleni gördün.
Yavrumun hiç bir şeyden haberi dahi yokken..."Dedi hıçkırarak sözlerini tamamlayamadı daha fazla.

" Ağlama gelinim. Benim içimde
kan ağlıyor..."

Mutfaktan annesinin ve ninesinin sesini duyan Asiye yanlarına gitti.
Acısını gizlemeye çalışarak.

Annesi Asiye'nin geldiğini görünce gözyaşlarını silerek " ah benim kınalı kuzum çıktın mı banyodan?"Dedi.

"Çıktım annem. Gel bir öpeyim..."diyerek koklaya koklaya öptü acılı olduğunu ve gizlendiğini bildiği yaralı annesini.

" Oh yavrum mis kokulum canlarımsınız üçünüzde. Bir anne asla evladının kokusuna doyamaz. Bende öyleyim..."Dedi gülümsemeye çalışarak.

" Gel hele guzum gınalı kekliğim bir öpem seni..."Dedi ninesi.