THE MACHIAVELLIAN [COMPLETED]

CHAPTER TWENTY-THREE

Trigger Warning ⚠️: Mention of death and suicide.

Wren and Vren

Pabagsak kong nilagay ang bag ko sa sofa dito sa loob ng kwarto ko dahil sa pagod. Halos ayaw na akong pauwiin ng chess coach ko kanina dahil malapit na ang magiging laban ko sa chess match na nilahukan.

The day's about to end and I'm starting to feel the weariness now.

"Avez-vous encore besoin de quoi que ce soit, Frank? (Is there anything you need again, Frank?)" Pagod na tanong ko sa taong pumasok sa kwarto ko.

Isa si Frank sa mga nagbabantay sa amin nila Viola na nasa kabilang kwarto lang din panigurado.

"Nous avons reçu deux appels téléphoniques. Un de Miss Jade Persson et un de Uno. (We received two phone calls. One from Miss Jade Persson and one from Uno.)" Pagbibigay-alam nito sa mga taong nag-iwan ng tawag sa personal na numero ko.

Here comes my ex who cheated on me and the annoying man alive, my brother.

"Tell them I'm busy." Tipid na sagot ko at tumalikod na ulit sa kaniya. Babalik na sana ako sa pagpapahinga nang magsalita ulit si Frank.

"Il a dit qu'il n'arrêterait pas de t'embêter si tu ne lui parlais pas. (Uno said he's not gonna stop bothering you if you won't talk to him.)" Pagpapaalam nito sa iniwang bilin sa kaniya.

Mariin akong napapikit nang marinig ang bagay na 'yon. Damn him, he's really annoying.

Labag sa loob na kinuha ko ang phone na binibigay nito pagkatapos ibato ang akin sa gilid ko.

"What do you want, Uno?" Masungit na bungad ko.

"It's been a while, Ren. How's my sister?" Malambing na sagot nito nang hindi pinapansin ang asta ko sa kaniya.

Sa tono pa lang niya, alam kong nakangiti siya ngayon base na rin sa paraan nang pagbigkas nito ng tanong na 'yon. He seems happy and somehow I'm relieved.

At least.

"I don't have time for this. Just tell me what do you want?" Iritableng tugon ko sa kaniya dahilan para marinig ko sa kabilang linya ang pagbuntong-hininga niya.

"Stop calling me Uno, Ren. It's supposed to be 'kuya' or Ren without W, right? We talked about this before." Pagpapaalala niya na nagpatahimik sa akin.

Right. He's Ren without W and I'm Ren without V.

"Yes, until you left me here." Mapait na tugon ko.

Saglit na pagdaan ng hangin kung nasaan siya ang narinig ko. Nabalot kami pareho ng katahimikan.

"Do you still find them annoying? You need those guards. You're the only person who can replace me. The family knows your value too." He's talking about the annoying bodyguards like him na iniwan niya sa akin.

Family value. I hate it more than anything else.

Nagdesisyon akong umupo sa tabi ng bintana habang tanaw ang malawak na field sa labas ng mansion kung saan kami madalas maglaro magpipinsan noon.

"We both know you're more valuable than I am. You'll replace Dad sooner or later and I'm just your filler." Pagpapaalala ko sa posisyon namin sa pamilyang kinabibilangan.