JB5: Set Me Free, Mr. Businessman [BXB] [√]

52

Tyga Xerxes Mondejar

"The baby is fine surprisingly but you can't be too complacent. You may lose this child if you strain yourself. It would be best for you to rest as much as you can and minimize excessive movements.

You also have to drink all the vitamins I asked you to take. Are we clear on that?"

Wala sa sarili akong napatango sa kaniya habang nakatitig sa sonogram ko. Hindi ko inaasahang magkakaroon ng ultrasound dito sa clinic sa loob ng mansion ni Alexander. It was as if he was already preparing for this. 

Muli akong napatingin sa black and white na picture ng baby ko. To see it in its normal state made me feel like something has been lifted off my shoulder.

Okay lang ang baby ko. Walang nangyaring masama sa kaniya. Buhay siya at pilit na kumakapit kahit na hindi ko na naaalagaan ng maayos ang katawan ko.

"Thank you, doc," ang naluluha kong pasasalamat kay doc.

Mahina niyang tinapik ang aking balikat bago siya tumayo at nagpaalam sa akin. Nang makalabas siya ay sumunod namang pumasok si Gerald, no, Alexander pala. Saglit kaming nagkatitigan bago ko iniwas ang aking paningin. 

"Heard you need a complete bed rest." 

Naupo siya sa dulo ng kamang kinahihigaan ko kaya napunta sa malaki niyang katawan ang atensyon ko. Kung tutuusin magkasingkatawan lang talaga sila ni Francis, mas matangkad lang talaga ng kaunti ang lalaking 'to. Francis exudes extreme arrogance, pride and snobbery while this guy screams dominance and power. Alexander forces you to follow him while Francis will make you willingly submit into his world. 

"I guess we'll have to postpone the plan," aniya nang hindi makakuha ng reaksyon mula sa akin. 

Napataas ang kilay ko doon. "Let's just do it now. Para matapos na ang lahat ng 'to," ang walang gana kong komento bago inilapag ang sonogram sa bedside table. 

Tumayo siya mula sa pagkakaupo at lumapit sa akin. Tumigil siya sa mismong tabi ko at dinungaw ako. Tila naparalisa ang katawan ko nang abutin ng malalamig niyang mga kamay ang panga ko. He forced me to face him as he grips on my face became tighter. 

"It would be troublesome to be involved with your husband once again. And my son would hate me if I put you in danger so you will rest here like what you are told to. We will be using all the time until you give birth to plan everything carefully." 

Pwede ko ba talagang gawin 'yon? May karapatan ba kong maging magulang sa batang 'to sa kabila ng pagaalinlangan ko? Do I have the right to bore this life when I'm not trying my best to protect them.

Napabuga ako ng hangin nang tanggalin niya ang pagkakahawak sa panga ko.

Napahilamos ako ng mukha bago at naiiyak na isinubsob ang mukha ko sa aking mga palad.

I'm such a bad father. Masama akong magulang. Wala akong pinagkaiba kay dad.

Wala akong pakialam sa batang 'to. Hinahayaan kong malagay siya sa kapahamakin. I brought them closer to death because of my selfishness. I'm irresponsible, self-centered, and unreliable.

I don't deserve this child.

"Let's just abort the baby," I mumbled thoughtlessly.