"ရှောင်ကျန့် လိုက်နိုင်ရဲ့လား မလိုက်နိုင်ရင်လဲနေခဲ့လေ ငါပဲ ဘုရင်ကြီးဆီသွားလိုက်မယ်"
"လူကိုများ ခြေမကောင်းလက်မကောင်းမှတ်နေသလား အကောင်းကြီးရှိသေးတယ် လိုက်မှာ"
"ေအာ် လိုက်မယ်ဆိုလဲလိုက်မယ်ပြီးရော်ပေါ့...ရန်ကတွေ့လိုက်ရသေး "
"ခုတော့ ခုလိုငြိုငြင်တက်ပြီပေါ့"
"မဟုတ်ရပါဘူးကွာ ကဲ..လိုက်မယ်ဆိုလဲ လာဖြေးဖြေးလာ"
"အစောထဲက လာကူတွဲလိုက်ပြီးရော်ကို "
"ဟုတ်ပါပြီဗျာ ကျွန်တော်မျိူးပဲမှားတာပါ"
"ဟွန့်"
ရိပေါ် မှတ်ဉာဏ်ပြန်ရတာကြာချေပြီ ပြောရမည်ဆိုရှောင်း ဗိုက်5လလောက်ကပင်....ချစ်ရတဲ့ ရှောင်းက ဗိုက်လေးတမ”မနှင့် နန်းဆောင်ပြင်ဘက်သို့ထွက်ကာ စျေးဝယ်ထွက်သွားသည်..ရိပေါ်ခဗျာမှာတော့ ရှောင်ကျန့်ပျောက်လို့နန်းတော်တစ်ခုလုံးနှံ့နေအောင်လိုက်ရှာမိသည်...ရှာလို့မတွေ့သည့်အဆုံး နန်းပြင်စျေးထဲဘက်လျှောက်ကြည့်မိသည်....ဘယ်ကိုမှရှာလို့မတွေ့တော့ ရိပေါ်ခေါင်းနပန်းပိုကြီးလာရပြီ....လူတွေစုရူံးစုရူံးသွားလာနေကြသည်ကိုသူမမြင်ရတော့ ရှောင်ကျန့်ဆိုသောနတ်ဘုရားလေးကိုပဲရိပေါ်မျက်ဝန်းတွေကရှာဖွေနေသည်....စျေးခေါ်.ေရောင်းနေကြသည့်စျေးသည်တွေရဲ့အသံကိုသူမကြားရတော့ ရှောင်ကျန့် ဆိုသောနတ်ဘုရားလေးရဲ့အသံလွင်လွင်လေးကိုသာနားစွင့်နေမိသည်....စျေးခွခလည်မှာမက်တပ်ရပ်လိုက်ပြီးဘေးဘီဝဲယာကြည့်မိပြန်တယ်...ထို့နောက်...အသိတစ်ခုကလျှပ်တပြတ်ဝင်ရောက်လာသည်...ရှောင်ကျန့်ကိုသူချစ်နေတာလား ခုအခြေအနေကသူ့မှရှာမတွေ့ရင်ရိပေါ်သေတော့မည့်အတိုင်းကိုဖြစ်နေသည်ကို....ဟုတ်သည်ထိုနေ့ကအိမ်သိုငိုမဲ့မဲ့ပြန်သည့်လမ်းမှာ နောက်ဘက်ကနေ လှမ်းခေါ်သည့်အသံကိုကြားလိုက်ရသည်...ကမ်ဘာပေါ်မှာသူအကြားချင်ဆုံးခေါ်သံလေးပင်....သူမှတ်ဉာဏ်တွေပြန်ရဖို့ တစ်မိနစ်သာအချိန်ကုန်သည်....အဖြစ်အပျက်မှန်သမျှကို သူပြန်မှတ်မိသည်...တော်ပါသေး...ချစ်ရသူက စိတ်ကုန်ခြင်းမရှိဘဲ အနားမှာနေပြီး သူ့ရဲ့ရင်သွေးလေးတောင်ခက်ခက်ခဲခဲ လွယ်ထားပေးသေးသည်....ဘယ်လောက်ကံကောင်းလိုက်တဲ့ငါပါလေး...
