မနက်သို့မိုးလင်းလုအချိန်မှာပဲ....ရိပေါ်နိုးလာသည်....ဘေးနားကိုကြည့်လိုင်တော့ပုံမှန်နဲ့မတူတဲ့ချစ်စရာနတ်ဘုရားလေးရဲ့နသယ်စလေးကိုမွေးကြူကာ ဆက်နွယ်ထားတဲ့အရာကိုချစ်ရသူနာမည်ဆိုးသော်ကြောင့် ညင်ညင်သာသာလေးသာဆွဲထုပ်လိုက်ပေမဲ့ ချစ်ရသူကတော့နာကျင်စွာအော်ငြီးပြီးနိုးလာတော့သည်....
"အားးးကျွတ်ကျွတ်...ဟင့်"
"မငိုပါနဲ့ မငိုပါနဲ့ ကိုယ်ဆေးလူးပေးမယ်နော်"
"ဟင့် လူယုတ်မာ...လူ့ဂျပိုး....မတရားသမား..ဝက်ပုပ်...ဆင်ပုပ်..အနိုင်ကျင့်သူကြီး..အီးးးဟီးးး"
"ဟူတ်တယ်ကိုယ်ကအဲ့လိုလူနော်...မငိုနဲ့တိတ်တိတ်"
"အားးးအဲ့နားကိုလာမထိနဲ့ "
ရိပေါ်ကြည့်လိုက်တော့အညိုမည်းစွဲနေတဲ့ ပုခုံးသားလေးတွေကိုသူ့လက်နဲ့ထိမိလို့အော်နေတာပင်...
"ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ်မကိုင်တော့ဘူးနော်"
ရိပေါ်ရေချိူးခန်းဘက်သို့သွားကာ သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပြီးသည်နှင့် ချစ်ရသူအတွက်ရေချိူးရန်အပူအအေးမျှတအောင်ရေစပ်ပေးကာ...ကုတင်ပေါ်ကနေ ချထားရင်ချထားတဲ့အတိုင်းလှဲနေတဲ့ချစ်ရသူကိုမင်းသမီလိုပွေ့ချီကာ ရေဇလားထဲသို့ထည့်ပေးလိုက်သည်...ရေနှင့်ထိတော့စပ်လို့ထင်ဖြတ်ဖြတ်ကိုလူးကာ....သူ့ကိုအားရပါးရဆဲဆိုတိုင်းထွာပြန်....အေးလေ ဆဲပါစေ ကိုယ်ကလဲယူထားသူကြီးပဲကို...
ရိပေါ်ခဗျာကုပ်ချောင်းချောင်းလေးနှင့်ချစ်ရသူကိုရေသာချိူးပေးရတယ်...ဘယ်အချိန်စိတ်ပေါက်ကာ...အားကြီးနဲ့ဆဲအုန်းမည်မသိ...ဒါပေမဲ့ချစ်ရသူခန်နာအနှံ့သူ့ရဲ့ချစ်ရာတွေပြည့်နှက်နေတော့ ထပ်ခါထပ်ခါဂုဏ်အတော်တက်နေရသည်....
"လူသားကောင် "
"ဟင် အင်း ပြော ပြောလေ ရှောင်း"
"မင်းငါ့ကိုညကလုပ်တာဘာလို့ခေါ်လဲ"
အဝတ်အစားလဲပေးသည်ကိုငြိမ်ခံနေကာ ရုတ်တရက်ထမေးပြီးမျက်နှာလေးရဲတွက်နေရှာတဲ့ချစ်ရသူလေး...
"အွန်းးအဲ့တာက ကစားတာ..ခန်နာကိုယ်ဖွံ့ဖြိုးဖို့လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်တာ"
