ကျင်းဟန် ထိုသူဆွဲခေါ်သွားတာကြောင့်ကို့ယို့ကားယားပါသွားသည်....ခုနကအခန်းထဲပဲပြန်ခေါ်သွားတာပင်...
"ဒီမယ်ခဗျားဘာလုပ်တာလဲ "
"တာဝန်ယူမလို့လေ"
"ဘာ ဘာတာဝန်လဲ ဖယ်စမ်းပါလက်ကိုလွှတ်"
"မလွှတ်ဘူး"
".ခဗျားနော်ကျူပ်ရဲတိုင်လိုက်မှာ ကျူပ်...က"
ထိုသူမျက်ဝန်းနဲ့စုံကာကြည့်မိလိုက်ချိန်မှာပဲကျင်းဟန်လောကကြီးကအမှောင်ဖုံးသွားတော့သည်....သူဘာဖစ်သွားတာလဲမသိတော့ပါချေ...
ရှောင်းယီဇွမ်း ကတော့ထိုအကောင်ပေါက်လေးကိုအိပ်ယာပေါ်ပြန်တင်လိုက်ကာ...ဘေးနားမှာဝင်လှဲလိုက်သည်....
သူ့အတွက်ကဒီတစ်နည်းပဲရှိတော့တာပင်...
>>>>>>>>
-------------------
"ယောက်ကျား ဒါဘာတွေလဲဟင်"
"အော်အဲ့တာက စာရွတ်တွေ"
"စာရွတ် အရှည်ကြီးတွေပဲ"
"အွန်းဖိုင်တွဲတွေကအဲ့လောက်တော့ရှိမှာပေါ့"
"ယောက်ကျား....ဒီမျဥ်းကြောင်းမည်းမည်းလေးတေထဲမှာရှောင်းမသိတဲ့စာရပ်တေရေးထားတယ်...ဒီမှာကြည့်"
ကုပ်မဏီအတွက်လိုအပ်တာတွေလုပ်နေတုန်းချစ်ရသူကအနားမှာလာထိုင်ကာအထူးအဆန်းတွေဖစ်နေတာကြောင့် ဖိုင်တွဲထဲကစာရေးထားတာကို....ချစ်စရာကောင်းအောင်သူ့ကိုပြနေလေသည်...
"ဟုတ်တယ်အဲ့တာက ကုပ်မဏီရဲ့အချက်အလက်တွေ"
" ယောက်ကျားတို့လူသားတွေကထူးဆန်းလိုက်တာနော်"
"ရှောင်းလေးတို့အတွက်တော့ထူးဆန်းတာပေါ့"
"ယောက်ကျား....အပြင်သွားချင်တယ်...ပြီးတော့လေ ဟော့ဒီခြေထောက်တွေနဲ့အပြင်သွားချင်တာ"
ဖြူဖြူဖွေးဖွေးလုံးမွှတ်နေတဲ့ခြေသီးလေးတွေကိုတစ်ခုနဲ့တစ်ခုပွတ်တိုက်ကာ လက်သွယ်သွယ်လေးကထိုခြေထောက်ရှိရာညွှန်ပြပြီးလမ်းလျှောက်သွားချင်ကြောင်းပူဆာနေသည်.....လူ့ပြည်ရောက်တာအတော်ကြာပေမဲ့ခုထိချစ်ရသူနဲ့လမ်းလျှောက်မထွက်ဖူးတာသူသတိရမိသည်....ကုပ်မဏီ ကိစတွေပြီးစီးရင်တော့ချစ်ရသူရဲ့တောင်းဆိုမူ့ကိုလိုက်လျှော်ဖို့ဝမ်ရိပေါ်ဆုံးဖြတ်လိုက်လေသည်....
