LOVE AND MISERY

CHAPTER 26: DERRICKS POV

'Hindi mo ba ako gustong kasama?' I asked her.

'No, its not like that.. hindi ko lang ineexpect na ikaw ang pupunta dito ' she quickly answered so I took the opportunity to call the waiter and ordered our food.

Tahimik lang siya habang nag-oorder ako hanggang sa makaalis na ang waiter.. I stared at her.. she's still beautiful, stunning as ever, ang matangos niyang ilong, heart-shaped niyang bibig, pero may nagbago.. nawala na ang kislap sa mga mapupungay niyang mata.. she looked sad and pale. At nasasaktan ako sa lungkot na bumabalot sa mukha niya, kung alam ko lang.. kung alam ko lang na hindi siya magiging masaya.. sana.. sana ipinaglaban ko siya..

'So how's your life?' I broke the silence and she looked up and welcomed my gaze.

'Okay naman' matipid nitong sagot.

'Bakit parang hindi?' Tanong ko ulit and she fell into silence.

'Ewan..' she answered shortly.

Tumahimik na rin ako and the awkward atmosphere surrounded us until the waiter came with our orders pero talagang di ko siya matiis kaya ng matapos na kami ay tumikhim ako..

'How's your heart?' I asked directly and she paused for awhile and swallowed hard.

'Parang gusto kong maglakad sa park ngayon' I smiled and I took her to the nearest park, walking distance lang naman.

'Have you tried loving someone kahit nasasaktan kana?' She asked out of the blue and I stopped walking.

'Oo naman.' I replied and she stared at me..

'Ang kapal ba ng mukha ko kung mag-aassume akong ako ang tinutukoy mo?' She kidded but I remained serious.

'No.. ' lumingon siya sakin and I just gave her a reassuring smile.

'I-Im sorry Derrick.. ' she muttered and I pocketed my two hands and started to walk again 'siguro karma nato dahil sa ginawa ko sayo'

'Kahit kelan hindi ko pinagdasal na makarma ka Cheska.. you are  a nice person.. pumili ka lang.' I explained while are still walking 'nagkataon lang na mali ang pinili mo' she opened her mouth but did not say a word. 'Why? Why do you have to suffer when you have a choice?'

'Alam mo ba yung pakiramdam na kahit nasasaktan ka na ay ipaglalaban mo parin? Mahal mo eh, wala kang ibang gusto kundi ang mahalin ka niya, lahat gagawin mo para sa kanya.. mahal ko siya.. mahal na mahal na kahit ang sakit sakit na ay di ko magawang sumuko.. ' she bowed her head and played with her fingers. 'Sa tuwing umiiyak ako naiisip kong sumuko na lang pero sa tuwing maiisip kong magiging masaya siya sa piling ng iba at hindi sa piling ko, mas masakit pala. Hindi ko pala siya kayang pakawalan..' then she fell into a deep silence.

'Love should be selfless Cheska.. dapat nagmamahal ka ng walang hinihintay na kapalit.. you love him and expecting that he should love you back.. hindi ganyan. Hindi dapat pinipilit ang pagmamahal.. hindi dapat hinihingi dahil kusang binibigay yan.. kusang binabalik. Hindi sapilitan.. ' tumingala siya sa langit at halatang nagpipigil ng luha.

'You'll never undersand. Madali lang naman kasi sayo dahil wala ka sa ganitong sitwasyon' she sighed.

'Wrong again. Alam mo, nang makilala kita. I never look at other woman the way I looked at you, wala na akong minahal gaya ng pagmamahal ko sayo.. but when you chose him, nasaktan ako.. parang gusto ko nalang magpatiwakal para mawala na lahat ng sakit na naramdaman ko nun pero ni minsan hindi ako nagalit sa naging desisyon mo, hindi ko naisipang pilitin ka na ako ang piliin mo.. hindi ako nagtanim ng galit sayo... hinayaan kita sa desisyon mo.. alam mo kung bakit?' She stared at me and fresh tears gathered in her eyes. 'Dahil mahal kita..' tears fell from his eyes.. and I immediately wiped her tears.

'Hindi ko maintindihan Derrick! Hindi ko maintindihan, kung mahal mo bakit isusuko mo.. mahal mo nga diba?' She asked while sobbing.

'Oo kaya nga isusuko mo kasi ayaw mong mahirapan, kasi ayaw mong mas masaktan siya, kasi gusto mong maging masaya siya.. kasi mahal mo siya. Ang pagmamahal, hindi mo ikinukulong, pinapalaya mo.. hinahayaan mong sumaya.. hinahayaan mong lumigaya.. love isnt selfish Cheska.. because if you dont want to see him happy if you are not the reason.. then its not love... its pride.' I wipe her tears again ang hugged her.. ayokong nasasaktan siya.. ayokong nahihirapan siya.. lumayo ako sa kanya dahil nasaktan ako. Isang taon mahigit kung tiniis at ng akala ko na okay na ako, bumalik ako but I was wrong.. when I saw her again.  My heart skipped a beat again.. and I realize.. she's still the woman I love. Walang nagbago. Kahit kaunti!

Nasa loob na kami ng sasakyan ko, nasa labas na ng condo niya pero hindi ko siya ginigising.. hinahayaan ko lang siyang matulog sa tabi ko.. namiss ko siya.. namiss ko ng maamo niyang mukha, ang matangos niyang ilong ang mala-ulap sa lambot niyang bibig.. namiss ko ang dating Cheska.. ang masayahing Cheska.. naputol ang pag-iisip ko when she moved.

'K-kanina pa ba tayo dumating?' She asked.

'Oo' Nakangiting sagot ko.

'P-pasensya na.. sana ginising mo nalang ako.' Matamlag nitong sagot.

'Its okay.. mejo mahimbing kasi ang tulog mo...' I immediately stepped out of the car and opened her door.

'S-salamat..' pero hindi paman niya naaapak sa lupa ang ang isang kamay niya ay bigla siyang nahimatay.. buti nalang at naging maagap ako sa pagsalo sa kanya.

Cheska's POV

I gently moved my head and slowly opened my eyes.. nagpalinga-linga ako, Im smart enough to notice that im in tge hospital room..

'Kanina ka pa ba gising?' I turned my attention to the side and saw Derrick na halatang kagigising lang. Sinilip ko ang tinulugan niyang sofa, mejo maliit para sa isa 6 footer na lalaki.

'Hindi naman.. n-nakatulog ka ba ng maayos?' I worriedly asked.

'Yung pagtulog ko pa talaga ang inaalala mo no eh ikaw tong nasa hospital bed' he kidded and I smiled.

'N-nakausap mo ba ang doctor?' I asked.

'Oo.' He replied and sat beside me.
'You collapsed due to over fatigue  and stress.. saka di ka kumakain sa oras.. Cheska..' hindi na ako sumagot at yumuko nalang ako. 'Sana wag mong hintayin na mawala ng lahat sayo bago mo marealize na mali ang taong pinaglalaban mo.. tandaan mo ikaw ang dapat hinahabol.. hindi ka dapat naghahabol' he murmured and tears freely flow from my eyes.

'Hindi mo lang alam, there is a lonely soul that's willing to chase you..' I remained quiet until I felt him rose to his feet.

'Im sorry..' he said.. dun lang ako tumingala sa kanya.

'For what?' I asked curiously.

'For letting you chase the wrong guy.'  he left me speechless and the last thing I heard is the sound of him walking out the room.