Chapter Thirty One: Goodbye kiss?
Nginitian ako ni Zach na para bang matagal na kaming magkaibigan. “Sa'yo to' diba? Naiwan mo nung isang araw.”
I double blinked at tiningnan mabuti ang notebook. For all I know ay baka hindi talaga sakin yung notebook na hawak nya at nagkataon lang na nagkaparehas kami ng tunay na may ari non. The expression on Zach’s face seems to prove me wrong. Pilitin ko man ang sarili kong sabihin na hindi akin yon ay magiging imposible.
I don’t get him. Ilang years na sya dito sa eskwelahan na to’, bakit ngayon pa nya piniling kausapin ako? Dahil ba sa nabasa nya ang buong laman ng notebook?
Kukunin ko na dapat ang notebook sa pagkakahawak nya ng ilayo nya sakin to’.
Tiningnan lang muna ako ni Zach ng ilang sandali. “Former target, Lina Espinosa.. Ma-‘’ As soon as I realized na isa isa nyang ineenumerate ang nasa loob ng notebook ko ay lumapit ako sa kanya at ipinantakip ang palad ko sa bibig nya.
“This is the last time I’m asking this Zach. Ano bang gusto mo?” I felt Zach’s eyes landed on my face. Hindi na sya nakangiti katulad ng kanina, mas seryoso at malungkot ang expresyon nya.
Inilapag nya ang notebook sa harapan ko. I suddenly felt the tension. What if he wants something that I can’t give?
Tahimik lang sya ng ilang minuto at biglang napatingin sa may bandang kanan nya. When I saw him do that ay inilipat ko nalang ang atensyon ko sa sapatos ko. Somehow ay mas naging interesting ang sapatos ko ngayong namumuti.
“What..” I snapped my gaze to Zach na iniisip mabuti ang sasabihin nya. “ What if I want you?” His eyes softened at nakita ko sa mga mata nya ang lungkot.
“What?” I supidly blurted out. He is not making any sense. Psh. He wants me? How can that be possible? Girls are swarming down below him hoping to get his attention tapos he's saying he wants me?
Pinaikutan nya lang ako ng mata bago magsalita. “I said I wan-‘’ He was cut off nang may kamay na humawak sa balikat nya. I felt myself blush pero hindi dahil sa mga pinagsasabi ni Zach.
Tinanggal na ni Joshua ang kamay nya sa balikat ni Zach na nakatingin pa rin sakin. Joshua’s gaze was so intense. May iba nga lang, halatang pagod at hindi nakatulog ng maayos si Joshua. May namumuong maliliit na eye bugs sa baba ng mata nya pero aside from that, his appearance and aura screamed out anger.
Tiningnan nya lang ako ng maige pero I didn’t back down. I stared right back at him with a blank expression totally forgetting Zach. Halatang galit pa rin si Joshua sakin.
“Pwede ko bang makausap ang girlfriend ko?” Diniinan ni Joshua ang ‘girlfriend’ sabay tingin ng masama kay Zach. And I won’t lie, para akong nakaramdam ng paru-paro sa tyan ko.
Zach gave me a hurt questioning glance. Biglang sumama ang pakiramdam ko. He must think that I'm a liar now. Kanina ay dineny ko na kami ni Joshua and Joshua's stating just the opposite.
Nang mapansin ni Zach na wala akong balak magsalita ay tumayo na sya. Hindi na sya ulit tumingin sakin at tuluyang umalis nalang. Bago pa ko makapag-isip ng kung ano ay umupo na si Joshua ng mas malapit sakin.
Walang nagsalita samin dalawa. I felt my heart thumping really hard simula ng dumating si Joshua. He makes me really nervous. The shocking thing is lagi naman akong kinakabahan kapag kausap o katabi ko sya. Para bang iba kapag kay Joshua, madalas kasi ay hindi ako mapakali lalo na ngayon.Hindi ko maintindihan kung anong nangyayari sakin.
BINABASA MO ANG
Pagsapit ng umaga (Editing)
RomanceDo not read, under construction. (Major Editing) *Read at your own risk po.* Not long ago, you see... there was this girl named Jannelle. Pabago bago ng ugali, sarkastiko, at walang tiwala sa taong mga nakapaligid sa kanya, isa syang dalagang dinai...