ÖZEL ASİSTANIM

Bölüm 16

Kalbimizin sesini dinlemeli mi  yoksa duymamazlıktan gelip mantığımızla mı davranmalıyız? bu sorunun karşısında ben mantıkçı olma taraftarıyım fakat  yaşadığımız olaylar  fikrimizin değişmesine de yol açabiliyor. Arayı bulabilene ne mutlu , mantığım bana aşağıya indiğimde bağzı şeylerin değişebileceğini değişmemesi için iyi kararlar vermem gerektiğini  , kalbimin sesi ise akışına bırakmam gerektiğini , çekinmeden yaşaman gerektiğini söylüyor. Ben sanırım arasını bulamayacağım için her zamanki gibi mantığımı ön plana attım. Uraz Bey bana ne diyecekse artık bunu mantığımla düşünerek karşılığını verecektim. Üzerime hırkamı alıp Aleyna'nın arkamdan seslenmesini umursamadan aşağıya indim. Uraz Bey arabasının önünde arabasına yaslı bir şekilde kafası önde bir şekilde dikiliyordu. Gergin olduğu her halinden belliydi. Yanına doğru ilerlerken ayak seslerimi duymuş olacak ki . Kafasını kaldırarak yüzüme sinirli bir şekilde baktı. Tam karşısına geçerek 

'Uraz Bey siz yurt dışında değil miydiniz ?'Uraz Bey kafasını sallayarak gergin bir şekilde 

'Evet Eflin yurt dışındaydım . Senin yüzünden gelmek zorunda kaldım' şaşkın bir şekilde yüzüne bakıyordum . 

'Nasıl yani , anlamadım nasıl benim yüzümden Uraz Bey' 

'Eflin o herifin ne işi vardı senin evinde!!' Uraz Bey sinirle bağırarak burnumun dibine kadar gelmişti. 

'Uraz Bey ben size inanamıyorum şuan,  Emir benim arkadaşım ve elbette bana gelebilir. Bunun için mi geldiniz yurt dışından ben sizi anlamıyorum gerçekten .' 

'Evet Eflin bunun yüzünden geldim . Sana göre basit olabilir ama bana göre değil ! anladın mı?' artık sinir tüm hücrelerimi sarmış durumdaydı. Daha fazla dayanamayarak bağırdım. 

'Neden size göre basit değil Uraz Bey , neden ?' Uraz Bey bana daha da çok yaklaştı . 

'Eflin hala anlamadığını söyleme bana,  yapma bunu' 

'Neyi Uraz Bey neyi , söyleyin de anlıyım artık. Çünkü gerçekten ben sizi anlamıyorum' Uraz Bey sakinleşmek adına derin bir nefes alarak konuşmaya başladı o konuştu ben kendimi kaybetmek istedim.  

'Eflin ben sana aşık oldum anladın mı şimdi,  senden kaçtım, duygularımdan kaçtım . Ama sen ne yaptın , beni delirtip seni unutamayacağımı hatırlatır gibi benim buralara gelmeme sebep olacak bir şey yaptın.'

  Şok olmuş gözlerle Uraz Beye bakıyordum. Nasıl olurda bana aşık olabilirdi. Bunu hiç hissettirmemişti bana aksine bana hep sinirli  ve kaba davranıyordu. Ne yapmam gerektiğini bilmiyorum ne cevap vermem gerektiğini ise hiçbir şekilde bilmiyorum. Uraz Bey bana ilanı aşk ettiğinde kalbim yerinden çıkacak gibi atmaya başladı . Daha doğrusu onun yanında hiç durduğu yoktu ya neyse , ama ben kalbimi dinlemek istemiyordum. Mantığım beni tüm gerçekliğiyle içine çekiyordu. Uraz Bey ve ben olamazdık . O benim patronumdu. Ona karşı duygularımın olmadığını söyleyemem elbette ama ne kadar ört pas etmeye , gizlemeye çalışsamda bu bir gerçekti. Bende Uraz Beye aşık olmuştum fakat onun bunu bilmesine gerek yoktu. Ondan uzak duracaktım . Ben kafamda kendimle çıkmazlara girerken , Uraz Beyin hala cevap beklediğini unutmuştum .Uraz Bey cevap bekleyen bir ifadeyle yüzüme bakıyordu. Koluma dokunarak 

'Eflin sana birşey söyledim ve cevabını bekliyorum . 'şaşkınlığımdan sıyrılarak 

'Uraz Bey ben ne diyeceğimi bilmiyorum .' 

'Nasıl bilmiyorsun Eflin senin de bana karşı hislerin yok mu?' yalan söyleyeceğim için çok üzülüyordum ama mecburdum , tüm gerçeklikler yüzüme vururken mecburdum.