ÖZEL ASİSTANIM

Bölüm 39

          Umarım severek okuduğunuz bir bölüm olur. Oy ve yorum yapmayı lütfen unutmayalım;))

           Yalan söyleyen insanlar; hayatım boyunca birşeye anlam veremediysem, yalana anlam veremediğimi söylerim. İnsanlar o kadar acizler ki en ufak bir şeyde bile yalana başvururlar. En basiti arkadaşınla bir yere gideceksin ve arkadaşın seni aradı. Nerdesin, nerde kaldın vs arkadaşını çok beklettiğin için evden çıkmasan bile çıktım geliyorum dersin. Peki neden öyle söylersin? öyle söylemen yanına varacağın saati değiştirir mi? soruyorum değiştirir mi? hayır tek bir doğru vardır ve ondan başka bir cevap yoktur. İnsanların anlamadığı birşey varsa o da karşılarında olan kişiler de insan, kimse melake değil ki yalanı yakalamayacak. Ki yalancının mumu yatsıya kadar yanar derler ya gerçekten güzel söylerler ne olursa olsun o yalan her neyse bir şekilde ortaya çıkıyor. Peki ne gere var karakterini bu derece rezil bir şekle sokmaya 

Bilmiyorum benim hayat felsefem bu, ne olursa olsun kavga olur tartışma olur. Ama asla tahammül edemediğim birşey varsa buda yalan, buna başvurmayıp gerçeğe başvursalar herşeyin hallolacağını bilmiyorlar sanki, tuhaf gerçekten tuhaf bir insan küçük büyük çekinmeden yalan konuşabiliyorsa ben o insandan tiksiniyorum. Bu insan sonuçta yarın senin içinde yalan konuşur. Çünkü insanlar nankördür. Bugün iyiysen iyisindir ama kötü olduysan bitti olmayan birşeyi de oldu söylerler sen kendinden şüphe eder hale gelirsin. 

Şirketten çıktığımız gibi Aleynayı arayıp durumdan haberdar edip eve geçip bizi beklemesi gerektiğini söyledik. Emirle birlikte birkaç butiğe uğrayıp elbiseler aldık. Emire de tanınmaması için peruk ve bıyık aldık. Sonuç olarak Lina Emiri tanıyabilirdi bu tehlikeye giremezdik. Eve girdiğimiz gibi Aleyna ve Emir hazırlanmaya başladı. Emir siyah yırtık bir mom jen altına renkli çizgili çorap ayakkabı olarak converse üstten kareli kırmı bir gömlek ve papyon taktı. Peruk olarak sarı saç, siyah ince bıyık  ve gözlerine mavi lens taktı. Aleyna da kendine turuncu bir peruk almış onu taktı. Gözlerine de şeffaf gözlük taktı. Buz mavisi mini etek ve blazer ceketi olan bir takım giyindi. Peruğu kendi saçlarına oranla çok uzundu. Ayakkabı olarak da siyah uzun çizme giyindi. İkisinden de uzaklaşarak ikisine uzaktan bir baktım. İkisinide alkışlayarak 

'Vallahi müthiş gözüküyorsunuz bayıldım size, yanımda hazırlanmasanız sokakta görsem ben bile tanımam sizi' Emir aynaya doğru yaklaştı saçlarını düzelterek 

'Kızlar bu saç rengi de bana çok yakıştı. Acaba saçlarıma böyle bir değişiklik mi yapsam?' Aleynayla birlikte ikimizde Emire doğru dönerek 

'Saçmalama' diye bağırdık. Emir kahkaha atarak 

'Şaka yaptım kızlar, Uraz bey beni bu şekilde şirkete sokmaz ciddiye almaz adam beni, zaten normalde almıyor bu saçlarımla asla almaz' gülerek 

'Birazcık öyle Emircim, bu sarı çok çiğ bir sarı gri yapabilirsin aralara güzel olur '

'Uraz bey izin verirse olabilir. Biliyorsun kuralları var adamın ama bu işi hallettikten sonra belki senin kardeşin kontenjanından izin koparabilirim ha ne dersin?' kahkaha atarak 

'Şansını denersin. Ben birşey demiyorum yeterki şu işten bir kurtulalım başka birşey istemiyorum'

'Merak etme kuzum halledeceğiz. Emir ben ve sen korksun kızım onlar bizden' Aleyna gerildiğimi anlamış olacak ki beni rahatlatmak için konuşuyordu. 

'Neyse tamam hadi çıkalım ben arabada bekleyeceğim sizi evde patlarım vallahi' 

'Ok beybi hadi bakalım gazamız mübarek olsun' Emirin konuşmasıyla birlikte hepimiz kahkaha atarak evden çıktık.