MISS TOUGH MEETS DEVON "The Demon"(book 1)

29 TRYING TO ESCAPE

Tumatawag sa kanya si Devon kagabi pa, ngunit wala siyang planong sagutin ito.Ginugulo lamang nito ang kanyang isipan lalo na't malapit na silang magtakda ng kasal ni Leonard.Ano paba ang gusto nitong palabasin?hindi bat may bago na itong kinakalantari?
baka nga pagkatapos nuon ay siya naman? sa isiping iyon ay nangalisag ang kanyang mga balahibo.

Yuck!...

Hindi na nya alam ngayon sa sarili nya kung mandidiri siya sa sarili  ng dahil sa isiping iyon.

Hindi nakatiis ay nagpadala ito ng mensahe sa text.

'Kung hindi mo sasagutin ang tawag ko'y aakyatin kita diyan at mageeskandalo ako.Bibilang ako hanggang lima kung hindi ka sisilip dito sa ibaba ay ako ang aakyat."

Halos magkandarapa siya sa pagmamadaling baka totohanin nito ang banta.May pagmamadali siyang lumapit  sa bintanang salamin. Nakita nya nga itong nakatayo sa may di kalayuan.Sa tabi'y si Leonard na nakikipagusap sa telepono at kumakaway pa sa kanya,napalunok sya sa kaba.
Si Devon naman ay napangisi sa ibaba habang kinawayan nito ang kanyang kasintahan.Para bang nagbabanta ang tingin sa kanya.

Mamayang alas nueve ng gabi'y hahantayin kita sa cafe adriatico sa madalas niyong puntahan ni Mr.Santos.Huwag mo akong pag antayin ng matagal Rebeca kilala mo akong magalit.

Pagkatapos niyang basahin ang mensahe nito ay sinagot niya rin ito sa kapwa mensahe.

At kung hindi ako dumating?

Subukan mo lang at pasasabugin ko sa buong opisina ang pinaggagawa ng kanilang superiora at sa kasintahan mong santo!.

Kinabahan siya sa sinabi nito.Talaga bang walang plano itong tigilan siya?.

.....................

"Sweetheart sigurado kabang hindi ka sasabay sakin ? gusto mo bang ihatid kita sa pupuntahan mo?

"No!"
Ang natataranta niyang sagot sa kasintahan.

"Ok,ok.Promise me to take care of yourself humm,sweety.Wait for my calls."

Ang lahat ng ibang sinabi nito ay inoohan lamang niya kahit ang ibay hindi pumasok sa kanyang ulo.

Empunto alas nueve ay papasok na siya sa coffee shop.Naroon narin ang lalaki.Habang papasok siya ay nagmamasid siya sa paligid kung may nakakakakilala sa kanya rito.

Napabuntunghininga siya bago umupo.
"Ano paba ang dapat nating pagusapan?
Nauubusan ng pasensiya niyang bungad dito.

''I want you to be mine thats all!"
Parang balewala lang na sinabi nito sa kanya.

"Are you out of your mind?"

Nag uumpisa na siyang pawisan ng malamig sa sinabi nito.
Maawa ka naman sakin Devon.Pls lang ihinto mo na ito.Pakiramdam ko'y nagtataksil na ako kay Leonard hindi paman kami naikakasal."
Nakikiusap niyang tono.

Tatawa tawa ito.''Ang babaeng tinitingala ng lahat at kinatatakutan,  ay nagmamakaawa ngayon sakin,?
Asan na ang babaeng kinikilala ng lahat?.

Umakyat ang dugo nya sa ulo bigla sa narinig.

Kaya ako nagkakaganito dahil ginugulo mo ako!.Ano pa ba ang kailangan mo sa akin?
You can have all the woman you want to warm your bed!
Bakit ba ayaw mo akong tigilan?hindi ba't sinunod ko na ang gusto mo? ngayon ano pabang kailangan mo?"

''I miss your scent,your beautiful eyes,your charm,your taste.How your body responded with my touch as your flower throbing while I fuck......''

STOP IT!
Habang nakatakip sa kanyang magkabilang tenga.
"Ayoko ng marinig ang lahat ng sasabihin mo!"

Nakita niyang kumakalog ang balikat nito.Lalo siyang nagalit dahil para rito ay isa lang katatawanan ang nangyayari sa kanila.

"You're obsessed and you're sick!"
Mariin ngunit mahinang sabi niya rito upang hindi sila makatawag ng pansin sa mga taong naroon.

"Am I?"
 Nakakalokong tanong nito.

"You stay away from me you Maniac!"

"WHAT iF I DONT WANT TO??.I always get what i want''.At gusto kong tuklasin ang bagay na nakapagpapabaliw sakin, kapag nakikita kita,kapag nakakausap tulad ngayon.
Hinawakan siya nito sa sugpungan ng kanyang mga hita.

Tinabig niya ang mga kamay nito.
''THIS IS ENOUGH"Devon "THIS IS ENOUGH!''

"TRY ME REBECA!.. And I swear that you'll regret this!

"Do what you want,because you know what?!
The hell I care!"
Lakad takbo ang ginawa nya ng makalabas siya sa coffee shop.Nanginginig ang kanyang tuhod,hindi nya alam kung para saan.Aaminin nyang natatakot sya.
Sa tanang buhay niya ay ngayon lang siya nagkaganito.Ngayon lang siya naapektuhan ng ganito katindi.Matagal na siyang nawawala sa kanyang sarili.Tila ba may gayuma ang mga halik at yakap ng lalaki.
Ayaw nyang mapaso sa apoy na taglay ng lalaking'yon.At ito lamang ang nakagawa sa kanya ng ganito.
Hanggat di pa huli ang lahat,hanggat di pa siya lubusang kumakagat sa bitag nito.

Nanlulumo Siyang napahiga sa kanyang kama.Dahandahan siyang tumingin sa salamin.
Nakita nya ang babaeng hinubdan ng kahihiyan,tinakasan ng tapang at lakas ng loob,ng dahil lamang sa lalaking nag ngangalang Devon"THE DEMON HIMSELF!...

Ngayon lang may nakagawa sa kanya ng ganito.Para itong baliw na habol ng habol sa kanya.Maliwanag ang reputasyon nito na ito raw ang naghahabol.Ngunit bakit sa kanya ay ganoon?Parang wala sa katinuan ang lalaki kanina.Parang napakadali lang rito ang lahat.Ginulo nito ang tahimik niyang mundo.May kakayanan nga ba ito na sirain siya gaya ng mga sinasabi nito?
Sabi nga nito ay bakit hindi niya subukan?.

.....................

Habol ng kanyang tingin ang babaeng halos magkanda tapilok sa pagmamadali.Hindi niya mapigilang mapailing.Bakit nga ba niya ito ginigipit?Hindi ba siya naaawa sa babae?Ano nga ba ang hinahabol niya rito?

At bakit siya maaawa rito?Masarap kayang kalaro ito!.Ngayon lang siya naghabol.Karaniwan sa laro niya ay siya ang hinahabol.Ngayon ay baligtad na.At naaaliw siya.Masarap pala ang ganito.

Run Rebeca Run!You can run but you cant hide...

Napapangiti siya sa mga iniiisip.Natutuwa siyang ngayon lang may natakot ng ganoon sa kanya.

Ngayon lang din naman niya naisipang manakot.

And his enjoying it!

Her bogeyman!