Çare.

402 49 158
                                    

Bu bölümü zulal_karasin 'e ithaf ediyorum 🤍

ÖZGE

Siz/ Nerdesin

Siz/ Göremiyorum seni

Murat/ Dondurmacının yanındaki bankta oturuyorum.

Murat/ Ayağa kalktım şimdi gördün mü.

Başımı telefondan kaldırıp etrafıma bakındım. Ellerini arkasında bağlamış hâlde duruyordu. Yüzündeki gülümseme eşliğinde bana bakıyordu. Hissettiğim kalp atışlarımla yutkundum.

Hayır, Özge. Ona sarılmayacaksın. Sorun çözmek için buluşmaya geldin. Hâl çare düşüneceksin onunla. Azıcık sert dur. Aklını kullan kızım.

Belki seni seviyorum derim-

Hayır! Sonra o da derse aklım işlevini kaybeder. Ciddi dur. Önemli bir mesele konuşacaksın. Abimin aklı nasıl yerine gelecek adlı bir çalışma var önünde.

Küçük adımlarla yanına yaklaştım. Tepkilerini ölçüyordum adım adım. Aramızda mesafe kalacak şekilde önünde durduğumda yumuşak sesini duydum.

"Hoş geldin." dedi gülümseyerek. Gülümsedim.

"Hoş buldum."

Gözlerim yüzündeki yara izlerine takılı kalırken görüş alanımın kısıtlanmasıyla duraksadım.

Ayy Murat nerde?

Burnuma dolan kokuyla dudaklarımda gülümseme belirdi. Elinde tuttuğu papatyalarla bana bakıyordu. Ya bana çiçek almış.

Papatyaları bana uzattığında elinden alıp kokladım uzunca. Çok güzeller.

"Ne yapacağım ben şimdi seninle?" dedim papatya korkusuyla mayışırken. Gülüşü kulaklarıma dolduğunda kendime geldim. Başımı kaldırdım hemen. Çok güzel gülüyor.

"Aynı soruyu ben de sana soruyorum."

Güzel bakışları ile gülümserken aklıma gelenle duraksadım. Neden gelmiştim ben?

Boğazımı temizleyip yerimde dikleştim.

"Yani çiçek almışsın. Ben şimdi nerde saklayacağım bunları. Abim görebilir. Hiç düşünmüyorsun, Murat."

Gözleri şaşkınlıkla aralanırken gözlerimi kaçırıp dudağımı ısırdım. Ne yapacağımı şaşırdım.

"Ben mutlu olursun diye aldım... Bir gün elimde kalacak abin." deyip sıkıntılı nefes verdi. "Düşürme yüzünü, üzülüyorum." diye ekledi. Gözlerimi gözlerine çevirdiğimde hüzünle bakan gözlerini seyrettim bir süre.

"Murat..." dedim gülümseyerek. Gözlerindeki hüzün bir anda silinip gözleri ışıldadı. Gülümsüyordu. Yanaklarım alev alırken dudaklarımı araladım.

"Seni seviyorum."

Şaşkın bakışları ile utandığım için gözlerimi papatyalara çevirdim. Arada bir yaklaşıp kokluyordum papatyaları. Sanki hiç seni seviyorum dememişim gibi. Oysaki ne niyetlerle gelmiştim buraya. Abim için plan kuracaktık.

"Özge..." dedi heyecanlı olduğu belli olan sesiyle. Papatyaları son kez koklayıp başımı kaldırdım.

"Ha?"

Ona bakmayı sürdürdüğümde birden gülmeye başladı. Papatya koklamamın sırası mıydı!

"Ben seni daha çok seviyorum." dedi gülerek. Gözlerimi devirip güldüm.

ŞAKA! - TextingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin