ŞAKA! - Texting

Fatma Zehra ve Asım.

Uzun aradan sonra merhabalar!

Baştan beri beni yalnız bırakmayan okurlarıma teşekkür ediyorum 🦋

ASIM

"Asım erken çıkmışsın bugün. Haber de vermiyorsun."

Telefonu kulağımda düzeltip derin nefes aldım. Gün içinde sürekli Fatma Zehra'yı düşündüm. Onunla tartıştığım gün ileri gittim. Dinlemedim doğru düzgün onu. Evlilik düşünmüyorum, dedim. Helalleştik.

Ben aptalın tekiyim!

"Asım orda mısın?"

"Murat, ben Fatma Zehra'yı çok seviyorum. Evlilik düşünmüyorum, dedim ona. Helalleştik ama ben yapamıyorum, olmuyor. Yurtdışı umrumda değil artık-"

"Bunları söylemek için geç kalmadın mı?" dedi sert çıkan sesiyle. Duraksadım.

"Tekrar konuşacağım. Yüzüm yok ama-"

"Yarın Fatma Zehra'nın istemesi var, Asım. Sözlenecek."

Duyduklarımla hareket edemedim. Ne?

"Hayır, olmaz! Ne istemesi?!" diye bağırdım kendime geldiğimde. O sırada kapı açıldı. Ayağa kalktım hızla. Özge çatık kaşlarıyla bana bakıyordu.

"Fatma Zehra ile konuştum. Olmuyor, dedi. Kardeşim dediğim kızı çok kırdın. Benden duyman en doğrusu."

Telefonu kapattım bir hışımla. O sırada Özge'nin sesini duydum.

"Abi, Fatma Zehra bir karar aldı. Korkutuyorsun beni-"

"Neden bana söylemedin! Ben senin abin değil miyim? Görmedin mi ona olan sevgimi? Neden lan neden?!"

"Sen istedin!" diye bağırdı. "Evlenmeyi düşünmüyorum, demişsin. Helalleşmişsin. Daha neyi sorguluyorsun be!"

"Doğru düzgün konuşamadım onunla! Ya ben..."

Dolan gözlerimle arkamı dönüp saçlarımı karıştırdım sertçe. Ben geç mi kaldım sana?

"Abi..." dedi Özge titreyen sesiyle. Arkamı dönüp odadan çıktım hızla. Özge bir şeyler dese de durmadım. Evden çıktım.

***

MURAT

"Cevap vermiyor, Murat. Abimi ilk defa öyle gördüm."

Arabayı uygun yere park ettim. Başımı çevirdiğimde yaşaran gözleriyle bana bakıyordu. Canım yanıyor lan.

"Üzme kendini. Asım sinirlidir ama haddini aşmaz. Yapma böyle." deyip elini tuttuğumda kolunu boynuma sarıp sıkıca sarıldı bana. Kollarımı sardım ona. Kesik kesik ağlıyordu.

"Ben... Ben ona beddua etmiştim. Benim yüzümden mi bunlar oldu?"

Masum sorusuna dayanamayıp güldüm. Yavaşça benden ayrıldı. "Neden gülüyorsun?" deyip kaşlarını çattı. Sinirli durmaya çalışıyordu. Gözyaşlarını silip alnından öptüm.

"Benim tanıdığım Asım buralarda bir yerde oturuyordur sakinleşmek için. Sıkma canını. Kendini de suçlama." dedim gülümseyerek. Burnunu hafifçe çekip ışıldayan gözleriyle bana baktı.

"Gerçekten mi?" dedi gülümseyerek. "Hadi gidelim, konuşalım abimle."

Başımı salladım. Arabadan indik. Etrafımıza bakarak ilerliyorduk. Fatma Zehra da açmıyor telefonunu.

Kaldırım boyu ilerlerken bankta gördüğüm kişiyle rahat nefes verdim. Elini sürekli yüzüne götürüyordu. Asım'ı ilk defa böyle görüyorum. Nadiren ağladığına şahit oldum. Ah be Asım.

Yanına gittiğimizde Özge, Asım'ın yanına oturdu hemen. "Abi..." dediğinde Asım, kardeşine dönüp sarıldı. Çocuk gibi ağlıyordu omzunda. Derin nefes alıp Asım'ın yanına oturdum. Kardeşim.

Ağlayışı dindiğinde Özge'den ayrılıp önüne döndü. Özge de ağladı onunla ve ben zor duruyorum. Elimi Asım'ın dizine vurduğumda başını bana çevirdi. Gözleri kan çanağına dönmüş. Ciddiyetle yüzüne baktım.

"Kardeşimi üzdüğün için seni dövmem gerekiyor." dediğimde önüne döndü. Sırtına vurup kolumu omzuna attım. Başını bana çevirdi.

"Dövsene, ne bekliyorsun?" deyip yerinde dikleşti. Gözlerimi Özge'ye çevirdim. Pür dikkat bizi dinliyordu. Asım'a döndüm tekrar. İlerisi için Fatma Zehra ne karar verir, bilmiyorum ama onların çabucak birbirlerinden vazgeçeceklerini sanmıyorum. Asım'ın durumu ortada. Fatma Zehra duygularını düşünmeden hareket ediyor son zamanlar. Bana olanları anlattığında bir ara sesi titredi. Kendinden kaçıyor ve doğru yaptığını zannediyor.

"Ne dövmesi lan. Otur oturduğun yerde." deyip kaşlarımı çattım. Sustu. Gözlerimi Özge'ye çevirdiğimde düşünceli hâlde bana bakıyordu. Gözlerimi kapatıp açtım. Kaşlarını çattı önce. Sonra anlamış olacak ki hiçbir şey olmamış gibi önüne döndü. Heyecanlı duruyordu. Seviyorum seni.

Asım'a döndüm. Gözlerini karşıya dikmiş hâlde duruyordu. Dudaklarımı aralayacağım vakit telefonumdan yükselen sesle duraksadım. Cebimden telefonu çıkartıp arayan kişiye baktığımda Fatma Zehra olduğunu fark ettim. Asım dikkatini telefonuma vermişti. Özge yerinde kıpırdanıp tamamen bana döndü. Telefonu cevapladım.

"Fatma Zehra-"

"Murat abi... Çabuk gel. Babam... Babam kaza geçirmiş."

***

Düşünceleriniz?

Çabuk anlatın jdjjs

Bundan sonra ne olacak acaba?

Kendinize iyi bakın. En güzele emanetsiniz 🦋

GeçMiKaldım?