ŞAKA! - Texting

Tamam.

Bu bölümü 65kardelen_ 'e ithaf ediyorum 💖

ÖZGE

Papatyaların diğer yarısını da vazoya koyup salonun güzel yerine bıraktım. Çok şirin duruyorlar.

Kulağıma dolan zil sesiyle kapıya doğru ilerledim. Babaannem mutfakta çorba pişiriyordu.

"Ben bakarım!"

Kapının önüne geldiğimde vakit kaybetmeden açtım kapıyı. Abim durgun hâlde ayakkabılarını çıkartıp içeriye geçti. Duraksadım. Hasta mı?

Ona bakmayı sürdürdüğümde başını kaldırıp bana döndü. Kapının önünde olduğu için kapıyı da kapatmıyorum.

"Hoş geldin yok mu?" dedi durgunca. Gözlerimi kıstım.

"Pek hoş gelmedin gibi. Hayırdır dövdüler mi seni?"

Gözlerini devirip güldü. Ağzım açık bakakaldım. Sen göz devirmeyi bilir miydin ya? Gülüyor önümde bir de.

Yüzüne bakakalırken beni kendine çekip alnımdan öptü uzunca. Yalanım yok, şaşkınım.

Koca elleriyle saçımı bozup içeriye geçti. Sinirle çelik kapıyı ittim. Kapandı. Tak!

"Karnım çok aç, Özge. Yemekte ne var?"

Salona doğru ilerlerken yerimden yükselip kulağını çektim. Hemen bana döndü.

"Dikkat et hareketlerine. Saçımı bozdun lan." dedim sinirle. Yanağımı tutup sıktı. Ah!

"Çocuk gibisin hâlâ." dedi gülümseyerek. Gözlerimi devirdim. Yüz vermedim.

"Bu gidişle ben sana ablalık yapıyorum naber?" dedim elimi sallayarak. Güldü.

"Lan sen olmadan yaşamamın anlamı yok."

İçten gelen sesiyle duraksadım. Kolları arasına alıp sarıldı bana. Kollarımı beline sardım. Saçımı okşuyordu. Duygulandım ben.

"O it- Her neyse o gereksiz yüzünden seni üzüp ağlattım. Özür dilerim. Bir daha aramıza soğukluk girmesine izin vermeyeceğim. Her kim olursa olsun kimse umrumda değil. Sen varsın hayatımda sadece. Bir de babaannem. Başkasına gerek yok."

Yerimde kıpırdandığımda kollarını gevşetti. Yaşarmış gözleriyle bana bakıyordu. Bir şey demeden tekrar yerime sindim. Abim...

***

"Bu papatyalar ne güzel."

Vazodan bir tane papatya alıp kokladı. Gözlerim babaanneme gittiğinde elini ağzına kapatmış kıskıs gülüyordu.

Düşündüm ki saklamak yerine açıkta durması daha az dikkat çeker. Normal karşılanması kuşkulandırmaz.

"Salonda da vardı bunlardan. Nerden çıktı bunlar?"

"Bugün dışarı çıktım ordan geldi." dedim yemeğimi yerken. Bir durgunlaştı abim. Sanki etrafını toz pembe görüyor. Maşallah.

"Nerden aldın?" deyip dikkatini bana verdi. Gözlerimi devirdim.

"Bakkaldan."

Papatyayı vazoya bırakıp bana döndü.

"Dalga geçme. Düzgün bir şey soruyorum."

"Uff abi... Yani nerden alınır ki? Sorduğun soruya bak." deyip ağzıma yemek tıktım.

Düşünceli hâlde başını salladı. Dolu ağzımla gülümsedim. Her şey normal ilerliyorken Murat lafını açmamamda fayda var.

"Ee yavrum günün nasıl geçti? Arabanı tamir ettirdin mi?"

Ağzındaki lokmayı yutup başını salladı.

"Ettirdim babaanne. Aklın kalmasın."

Patates yemeğini bitirdiğimde babaannemin önündeki ekmekten biraz bölüp tabağın dibini sıyırmaya başladım. Babaannem çok güzel yapıyor. Mis mis.

"Özge sen kilo mu aldın?"

Ağzımda ekmek, başımı kaldırdım. Ne?

"Ha?"

Güldü. Ağzımı kapatıp kaşlarımı çattım.

"No soçmoloyorson son?!"

Saçımı çekip arkasına yaslandı. Ulan.

Yerimde doğrulup omzuna vurdum. Bir taraftan ağzımdaki lokmayı bitirmeye çalışıyorum.

"Özge'm... Asım... Yavrum ne yapıyorsunuz? Kedi köpek gibi-"

"Babaanne şu torunun eli çok ağır. Omzum çürüdü lan."

Yuttum. "Lan uğraşma benimle? Ne kilo almışım ben? Kilo falan almadım. Gayet fit ve güzelim. Söylesene babaanne sen de bir şeyler. Kilo almadın desene."

"Yok yavrum tövbe. İyisin sen. Bakma Asım'a. O kendi göbeğine baksın."

Moralim bozuk hâlde yaprak sarması sıkıştırdım ağzıma. Kilo almadım ben.

"Ne göbeği babaanne? Kasa göbek diyorsun sen. Yediklerime dikkat ediyorum ben. Ekmek bile yemiyorum."

Kasım kasım kasılıyor, pislik.

"Çay suyu kaynamıştır. Bak kafa kalmadı bende." diye vah vah etti babaannem. Bizden hayır görmeyince kendi kalkıp mutfağa gitti. O sırada üzerime bakıyordum. Evde olduğum için kilo almış olabilirim ama azıcık.

"Özge bak samimi söylüyorum. Yediklerine dikkat et. Evdesin zaten. Hareket etmiyorsun doğru düzgün."

Başımı kaldırıp yüzüne baktım. Ciddiyetle bana bakıyordu. Dudağımı büzdüm.

"Kilo almadım ben."

Öne doğru eğildi. Elini yanağıma getirdiğinde sesini duydum.

"Yanakların da etlenmiş bak."

"Ne yapacağım ben?" dediğimde yanağımı sıktı.

"Az yiyeceksin. Hareket et biraz. Eski hâline dönersin."

Bileğinden tutup uzaklaştırdım onu kendimden. Çok ciddi duruyor. Kilo aldım kesin.

Aklıma gelenle yerimde dikleşip gülümsedim.

"Hani bana sözün vardı ya.." dedim sırıtarak. Kaşlarını çattı. "Ne sözü?"

"Çalıştığın şirkete götürecektin beni. Hem hareket etmiş olurum. Çünkü lütfen!"

Konuşmak için hamle yapacağı anda atıldım.

"Ayy! Acaba yarın ne giysem?"

Yerimden kalkıp mutfağa koştum. O sırada abimin sesi doldu kulaklarıma. Çok zekiyim ya çok.

"Lan nerden çıktı bu şirket?! Özge! Tamam lan tamam."

***

Asım dayak yemiş arkadaşlar jdnsns

Özge ile Asım kardeşliği?

Yeni bölüm heyecanlı olacak gibi ben de bilmiyorum sjns

Yorumlarınızı bekliyorum ❤️