Herkes gittikten sonra ailesinin de uyumasıyla Zeynep ve Eslem tek kalabilmişlerdi. Eslem ne düşüneceğini, arkadaşına ne diyeceğini bilemese de bir şeyler yapması gerektiğini biliyordu.
Pijamalarını giyip yanına gelen Zeynep'e konuyu açmak için uygun cümleler ararken Zeynep ondan önce davranmıştı.
- Resmen sözlendin hala inanamıyorum Eslem , uzat bakayım elini
Zeynep Eslem'in yüzüğünü beğendiğini belli eden bir ifadeyle gülümseyip devam etti.
- Çok yakışmış çok
- Ay darısı sana , daha güzelleri senin olsun canımın içi
Her ne kadar Esleme belli etmemeye çalışsa da akşam olanlar aklına geldikçe yüzünün asılmasına engel olamıyordu Zeynep. Arkadaşının sözüne bile şahit olamamıştı , üstüne üstlük yaşanan tatsızlıklar yüzünden Eslem'in de günü mahvolmustu.
- Eslem , gününü mahvettik senin de çok üzgünüm gerçekten
Eslem Zeynep'in devam etmesine izin vermeden müdahale etti. Şuan dert ettiği tek şey arkadaşının kırılan kalbiyken bir de arkadaşının kendisini dert etmesini istemiyordu.
-Zeynep saçma sapan konuşup beni sinirlendirme tamam mı . Hem bugün yaşanan olayda en masumumuz sensin. Sana söylemem gerekirdi Gökmen'in Hakan'ın arkadaşı olduğunu . Gelmezsin diye korktum işte ne bileyim. Hakan'ın söylemesine de ben izin vermedim .
- Kendini suçlama olan oldu işte , eninde sonunda öğrenecektik nereye kadar kaçabilirdik ki ?
Bir süre sessiz kaldıktan sonra sessizliği bölen Eslem oldu . Sormaya çekinse de merak ediyordu arkadaşının duygularını .
- Zeynep iyi misin ? Sanırım duydun Gökmen'in kapıda söylediklerini. Yani ne hissediyosun bana anlatabilirsin
Eslem'in sorusu Zeynep'in iç çekmesine sebep olmuştu. Duymuştu Gökmen'in sözlerini ve duyduğu andan beri tabiri caizse yerde miydi gökte miydi bilmiyordu.
- Bilmiyorum Eslem , inan ne hissedecegimi de bilmiyorum . Sadece çok üzüldüm, yani normalde söylediği şeyler bu kadar kalbime dokunmazdı . Sinirimi bozardı falan ama ...
Pür dikkat kendini dinleyen Esleme kısa bir an bakıp geri önüne döndü Zeynep. Parmakları ne kadar kısaydı ilk kez bu kadar incelemişti ömründe . Söylediği şeylerden utanıyordu resmen ama nedenn? Kendi içinde savaşmayı bırakıp tekrar Esleme döndü.
- Neden Eslem , niye böyleyim ben ? Bahçede söylediği şeyler canımı çok yaktı. Ama beni itham ettiği şeylerden ziyade , sanki hakkımda bunları düşünüyor olması ne bileyim onun sevgisini kaybetmiş olmak ..
- Onun sevgisini kaybetmek , seni itham ettiği şeylerden daha fazla acıttı canını ?
Eslem'in sorarak söylediği cümleye başını salladı usulca .
- Geçmiş olsuuuunn , geçmiş olsun da kızım ne ara ya ?
Zeynep anlamayarak baktı Eslem'e
- Ney ne ara ?
- Ne ara aşık oldun diyoruuum
Eslem'in sırıtarak sorduğu cümleye yüzünü buruşturarak baktı Zeynep.
- Ne aşık olması, saçmalama !
- Tabi tabi:)
- Ya Eslem! Yok öyle bir şey. Salak mıyım ben gidip ola ola o hödüğe mi aşık olucam ? Hem ne diye aşık olacak mışım ona ? Olumlu bir tane özelliğini saysana bana
