Gökmen eve gelmeden önce markete uğrayıp arkadaşının sevdiği n evarsa alıp öyle gelmişti eve. Hak etmediği halde çok üstüne gitmişti Hakan'ın, gönlünü almak için elinden geleni yapacaktı bu defa . Aldıklarını salon sehpasinin üzerine dizip sehpayi koltuğa yaklaştırdıktan sonra Hakan'ı çağırdı. Hakan yanına geldiğinden beri sanki başka dünyalardaydı . Önce kırgın olduğu için olduğunu düşünsene de ara ara kendi kendine güldüğünü görünce fikri değişmişti .
Gökmen Hakan'ın tekrar kendi kendine güldüğünü fark ettiğinde dudağının kenarı istemsizce kıvrıldı. Arkadaşının yüz hatlarını muzur bir tebessümle incelerken artık kesin olarak bir şey olduğuna emindi.
- Ne gülüyosun lan kendi kendine
Gökmen'in sorduğu soruyla Hakan anında kendine çeki düzen verip bir miktar da paniklediğinde Gökmen sesli bir kahkahayı serbest bırakırken Hakan'ı kılıktan kılığa sokan sözleri de beraberinde geliyordu.
'Olum aşık oldum falan deme şimdi bana'
Hakan'ın kendisiyle dalga geçmeye hazır bekleyen arkadaşına fırsat vermeye hiç niyeti yoktu . Kendisi günlerdir kendinin farkında değilmiş gibi üstüne gelemezdi yoktu öyle bir dünya.
- Belki oldum aşık , belki de olmadım. Sen önce kendinden haber ver sonra bana geliriz .
Gökmen konunun kendisine dönmesinden rahatsız olduğunu belli edercesine arkasına yaslanıp yüzünü düşürdü. Kendi bile anlamıyordu ki ne yaşadığını kime ne anlatacaktı . Aşk defterlerini kapatmıştı artık tekrar açmamak üzere , bari Hakan mutlu olsun istiyordu.
- Abi kaç kere söyleyeceğim sana bende bir şey yok , ha anlatmak istemiyorsan da eyvAllah .
Gökmen'in gerilmesinden bile bir şey olduğunu anlayabiliyordu Hakan, ama elinden bir şey gelmiyordu arkadaşının inadı karşısında. Sonunda içinden geçenleri dostuna anlatmaya karar verdi , böylece o da iç dünyasından biraz olsun sıyrılırdı.
- Bugün kitapçıda gördüğümüz kız var ya ...
Lafını tamamlamadan Gökmen'in tepkisini bekledi .
Gökmen kısa bir an düşünüp , hatırlamayarak ' hangi kız ya ' diye sordu.
- Ya hani hapşurup ayaklandı , yerler çok tozlu falan dedi , hatırladın mı ?
Gökmen'in hakanı sinir eden gülüşü tekrar yüzüne yerleşirken devam etmesi için bekledi .
-Ee?
- Ee ' si şöyle ki abi o kız bazen arkadaşıyla bazen de tek başına devamlı geliyor bizim sahafa . Hatta bugün de arkadaşıyla gelmiş ama sen gittikten sonra gördüm arkadaşını .
Gökmen lafın uzamasından sıkılarak söylendi.
- Yaw sadede gelsene , ne olmuş o kıza ?
Gökmen'in sorduğu soruya Hakan'ın sırıtarak karşılık vermesiyle Gökmen ' anladım ' diyerek başını salladı. Şimdi sıra ondaydı ve kacamayacaktı .
Hakan'ın sıra sende bakışlarını görmezden gelip ayaklanması istese de Hakan'ın engel olmasıyla oturduğu yerde kalıyordu.
Hakanı geçiştirecek bir cevap işini görürdü belki .
- Ne bileyim oğlum yok bende bir şey , doğrusu ben bile adını koyamıyorum hissettiğim şeyin.
- Neyin ??
Gökmen Hakan'ın asıl duymak istediği şeyi bilse de bunu söylediği an tabiri caizse yakasını kaptıracaktı arkadaşına. Ama kaptırsa ne olacaktı , olacağı olmayan bir işti . Umutsuzluğunun verdiği sinirle açmıştı en sonunda içini. Ne çok ağrımışti kalbi , geçer miydi anlatınca ?
