Zeynep'in ameliyatının üzerinden 1 hafta geçmişti ara ara gözlerinin dolmasını saymazsak epey toparlamış sayılırdı kendini.
Gökmen'in ne hissettiği hakkında kesin bir fikri yoktu . Ya duygularını saklamayı çok güzel beceriyordu ya da gerçekten olgunlukla karşılamıştı bu durumu .
Balkonda çayını içerken kocasının güzel sesi yaklaştığında az önce düşündüklerini çoktan bir kenara bırakmış ve gülümseyerek dönmüştü balkon kapısından içeri giren adama .
Gülen gözlerle bir süre kendisine bakan adamın ne yapmaya çalıştığını anlamasa da halinden memnun gülümsemeye devam ettiğinde kocasından bir sonraki hamle de geliyordu gecikmeden.
Yüzüne eğilip uzunca bir buse bıraktıktan sonra karşısına oturup ellerini masada birleştirmişti Gökmen , evet önemli bir şey söyleyeceğini şimdi anlıyordu Zeynep.
- Evet Gökmen Aydınerden önemli ama bir o kadar da güzel bir haber geliyor , dinliyoruzzz !
Karısının gözlerini kısıp gülerek söylediği şeyle gaza gelip bir çırpıda söyledi Gökmen haberini.
- Ahmet aradı , Derya'yı istemeye gidecekelermiş
- Yaaa ... NE !
Karısının tepkisine sesli bir gülüşle karşılık verdi Gökmen, istediği hatta Ahmetle beraber almak istedikleri tepki tam olarak buydu.
- Gökmen gülme, ne ara nasıl oldu bu ? Benim istemeye giderken mi haberim oluyor birbirlerini sevdiklerinden !?
- Valla çok çöp çatanlık yapmaya çalışmışsın dayın da sana böyle bir surpriz yapmak istemiş
Gökmen'in açıklamasına yazıklar olsun bakışları atarken , tepkisi tamamen dayısınaydı .
- Ne kadar terbiyesiz görüyorsun değil mi ? Benim emeklerimin karşılığı bu mu Gökmen ya !?
Karısının kendine acındırarak sorduğu sorulara içten içe gülse de tek bir cevap hakkını kullanıyordu.
- Haklısın karıcım ...
O sihirli söz sayesinde Ahmet'in sürprizinde arada kaynayan hatta yanan taraf olmaktan da kurtuluyordu böylece.
- Ee ne zamanmış istemesi ?
İlgisiz gözükmeye çalışarak sorduğu soruya gelecek cevabı kulaklarını dört açmış dinleyen halı Gökmen'in gözünden kaçmıyordu tabiki.
Onun asıl merak ettiği vereceği cevaptan sonra Zeynep'in yüzünün alacağı haldi esasen .
- Bugün , akşam saat 8 de ..
Gözleri kocaman açılırken önündeki telefonun ekranını açıp saate baktı Zeynep.
- Yok artık Gökmen saat 2 !
Onun panik haline tezat Gökmen sigarasını çıkarıp yakmış bir de Zeynep'i sakinleştirmeye kalkmıştı başarılı olacağına inanarak.
- Abartma Zeynep 6 saat var işte çıkarız 1-2 saate .
- Ya Gökmen biz ne giyeceğiz , böyle apar topar hiçbir hazırlığa yardım etmeden misafir gibi gidilir mi ? Mahvedicem o Ahmet'i.
Gökmen hala sakin sakin sigarasını içmeye devam ettiğinde izlemeyi bırakıp içeri geçti Zeynep.
Dolaptan Gökmen'e de kendine de uygun bir şeyler bulduktan sonra ütüleyip astı. Zaman git gide daralırken duşunu alıp üzerini giyindiğinde aynadaki görüntüsünden memnun olmuştu neyseki .
Normalde özel günlerde dahi makyaj yapmazdı ama yüzü hala solgun gözüktüğü için ufak bir göz makyajı yaptı.
O her şeyi hazır ettiğinde , Gökmen bey odaya yeni teşrif etmişti . Şu erkeklerin rahatlığından istiyordu ve galiba bu biraz fazla şey istemek oluyordu.
