Aler acele hazırlanıp çıktılar evden . Gökmende bir gariplik vardı farkındaydı ama anlayamıyordu da .
Yaz kendini iyiden iyiye hissettirmeye başlamıştı . Oldu olası soğuk havaları severdi Zeynep yaz mevsimiyle arası hiç iyi olmamıştı. Bunu düşünürken aklına gelen şeyle derinleşmişti gülümsemesi.
Yanındaki adam da hayatına soğuk bir güz gününde girmişti ve yazı getirmişti ömrüne sanki. Böyle olunca nimetin sahibine devamlı şükretmeden edemiyordu tabiki .
- Zeynep torpidodan gözlüğümü versene .
Daldığı düşüncelerden Gökmen'in söylediği şeyi duymamıştı bile . Yola bakıp gülümsemeye devam ettiğinde Gökmen'in koluyla kolunu dürtmesiyle fark etmişti Gökmen'i.
- Ne düşünüyorsun sen öyle ?
Gökmen'in başını hayırdır gibi sallayıp gülerek sorduğu soruya hiç dolandırmadan cevap verdi Zeynep . Omzunu kaldırıp indirirken gözleri parlayarak baktığı yanındaki adama .
- Seniii
Karısına manalı gözlerle gülümsedi Gökmen . Zeynep'le bu günleri göreceksin deseler gülüp kahkaha atacağı günler geride kalmıştı çoktan değil mi ?
- Önüne bakk !
Zeynep'in yolu gösterip ikaz etmesiyle çekmişti bakışlarını .
- Sen çok büyük konuştun biliyor musun ?
Kendinden emin bir şekilde Zeynep'i tiye alarak söylediği şeye gülerek kaşlarını çattı Zeynep. Az çok tahmin ediyordu arkasından ne geleceğini , hem ne diye dürüst davranıyordu ki işi gücü eğlenmek olan bu adama .
- Allah Allah , ne büyük konuşmuşum acaba !?
Zeynep'in sorusuyla eline fırsat geçmiş gibi gülüp sesini incelterek taklit etmeye başladı karısını bu defa .
- Biz farklı dünyaların insanıyız Gökmen BEY ! Benden size yar olmaz Gökmen BEY ! Ben çok müslümanım sen az müslümansın Gökmen BEY !
Özellikle bey kelimesini vurgulayarak söylemişti , en çok bey demesinden nefret ediyordu o zamanlar. Zeynep'e ısrarla ismiyle hitap etmesine rağmen Zeynep'in inatla karşılık vermediği bir dönemde konuşmaları hayli zorlayıcı oluyordu çünkü.
Zeynep yüzünü ekşitip yazıklar olsun bakışları atarken kocasının son söylediği cümleyle gözleri büyümüştü resmen.
- Gökmen ne biçim laflar bunlar , hiçbirini de söylemedim. Yalancısın!
Karısının tepkisine kahkahayla karşılık verdi. Biraz abartarak söylemişti ama haksız da sayılmazdı.
- Ya bunun gibi bir şeylerdi işte !
Gökmen'in umursuzca söylediği şeye göz devirdi Zeynep.
- Çok komiksiniz Gökmen BEY !
-Haydaaa , deme şunu demeee !
Gökmen'in çıkışmasıyla bu defa Zeynep'in keyfi yerine gelmişti.
Gökmen'in bir eli direksiyonda diğer elini de dizinin üstünde tuttuğunu görünce sataşmaktan vazgeçip elini Gökmen'in önünde sallayarak söylendi.
- Niye benim bu elim tutulmuyor ? Ve niye senin o elin boşta duruyor ?
Karısının sevimli bir çocuk gibi davranması hoşuna gidiyordu Gökmen'in. Karısının havada duran elini tutup dizine geri indirdi .
- Oldu mu şimdi ;)
- Oldu olduuuu , diyip kocasının omzuna doğru eğilip diğer eliyle koluna sarıldı. O an içinden geçen tek cümleyi içten ama kısık bir sesle soyleyip başını omzuna yasladı.
