özel bölüm

247 16 19
                                    


Özel bölüme özel yorum isterim arkadaşlar!!🙃

Gece boyu durmadan uyanmıştı kızı , bu gece fazla huzursuzdu Ahsen .
Defalarca kez uykusunun bölünmüş olmasının verdiği gerginlikle yerinde doğruldu Zeynep.

Yatağın sağ tarafına baktığında Gökmen hala gelmemişti . Komidinin üzerindeki telefonun ekranına baktığında ise güneşin doğmasına yarım saat kaldığını görmüştü. Son uykuya dalışı biraz uzun olmuştu anlaşılan. Saniyeler içerisinde dağılan saçlarını toplayıp ağlamaya devam eden bebeğinin yanına ilerledi elinden geldiğince hızlı adımlar atmaya çalışarak. Kızını kucağına aldığında Ahsen anında ağlamayı bırakıp gözleri parıldayarak Zeynep'e baktığında bütün yorgunluğu uçup gitmişti yine .

Kızının parıldayan gözlerine sevgiyle bakarken düşünmeden edemiyordu, karşısında Gökmen duruyordu sanki ,her şeyiyle ona benzemişti kızı .

Ahsenin tekrar uyumayacağını anladığında vaktin çıkmaması için acele ederek banyoya giderken kızının dikkatini dağıtacak birkaç oyuncağı etrafına bıraktı Zeynep.

Alelacele bağladığı şalı ve eline rastgele  gelen hırka ve eteği üzerine geçirip namaza durmuştu sonunda.

Son rekata geçtiğinde duyduğu anahtar sesiyle kalbi ilk günkü gibi atıyordu hala . Gelmişti Gökmen.

Son oturuşa geçtiğinde ise Gökmen ağır ağır odaya giriyordu onları uyandırmaktan çekinircesine ama çoktan uyanmaları dışında bir problem yoktu.

Selam verip tesbihatını yaparken bir yandan da arkası dönük, beşikte kızlarını güldürmeye çalışan  kocasını izledi Zeynep yüzünde tebessümüyle .

Gökmen Ahseni kucaklayıp kızıyla beraber Zeynep'e dönmüştü bile çok geçmeden. Karısıyla göz göze geldiğinde yorgun haline rağmen kendine parıldayarak bakan karısının gözlerine, aynı parıltıyla karşılık verdi o da .

Daha sonra karısını baştan aşağı süzüp dudaklarını birbirine bastırarak tebessüm etti haline.

- Bu ne hal yavrum , Ahsen hanım sana pek iyi davranmadı sanırım bu gece .

Kocasının sorusuyla anında sızlanmaya başlamıştı bile Zeynep. Onun gücü de Gökmeni görene kadardı işte.

- Gökmen ya , senin yokluğunun cezasını bana mı kesiyor anlamıyorum ki . Uyuduğum uykudan hiçbir şey anlamadım, uyanıp durdu ağladı bir sürü .

Zeynep'in sözleriyle Ahseni tek koluna alırken diğer kolunu yana doğru açtı Gökmen .

- Gel buraya gel

Gökmenin teklifiyle hiç düşünmeden kollarını boynuna sarmıştı bile Zeynep.

Onun yorgunluğu da böyle geçiyordu işte ..

Üzerine rastgele geçirdiği hırka ve eteği de çıkarıp elini yüzünü yıkadıktan sonra mutfağa geçti , uykusu kaçmıştı zaten . Gökmen uyanana kadar evi toparlar kahvaltıyı hazır ederdi.

Önce çay suyunu koyup müzik listesinden bir şarkı açtı sesini kendi duyabileceği kadar kıstıktan sonra buzadolabina dönmüştü ki burnunun dibine kadar gelmiş  adama çarpması kaçınılmaz olmuştu.

- Gökmen ! Aklımı çıkardın hee

Zeynep'in sinirli gözükmeye çalışarak söylediği sözle gülümsedi Gökmen. Çok özlemişti karısını. Tüm gece kızı ve karısının yanına geleceği anı hayal etmişti.

Eğilip karısının yanağını uzunca öpüp çekildikten sonra kendine çekip sarıldı . Zeynep de ona karşılık verdiğinde gözlerini kapatıp hiçbir şey düşünmeden gece boyu beklediği bu anın tadını çıkarmak istiyordu sadece .

HemdemHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin