Eve geldiklerinde huzursuz eden bir karın ağrısıyla baş başa kaldı Zeynep. Mazereti gecikmeye devam ederken bu karın ağrısının onunla ilgili olduğunu düşünerek üzerinde durmasa da ayakta duramaz hale getirmişti sonunda bu ağrı. Neyse ki yemeği hazırlayabilmişti , Gökmen'i mutfağa çağırıp kendini sandalyeye bıraktığında hızlanan solukları da sakinlemeye başlamıştı hafiften.
Gökmen'in neşeli sesi mutfağı doldurduğunda onun tadını kaçırmak istemediğinden zoraki bir gülümsemeyle baktı kocasına. Ama anında çatılmıştı kaşları , bir şey de gözünden kaçsaydı be adam.
- Sen niye böyle bembeyaz olmuşsun , sabahtan beri solgunsun zaten . İyi misin sen ?
Her şey ortadaydı daha fazla gizlemeye çalışmadı Zeynep de.
- Sabah bir şeyim yoktu aslında ama karnım çok ağrıyor şuan.
Oturmak için çektiği sandalyeyi geri itip tedirgin bir sesle söylendi Gökmen .
- Sen niye söylemiyorsun bana , kalk hastaneye gidelim. Bir de bu halde bunları hazırlamışsın Zeynep, niye böyle yapıyorsun sen !?
Kocasının onu kendinden bile daha fazla dert etmesine kalbiyle gülümsedi Zeynep . Daha sonra rahatlatmak için elini tutup cevapladı Gökmen'i.
- Hastanelik bir şey değildir , otur hadi geçer birazdan .
- Olmaz öyle Zeynep kalk hadi !
- Gökmen otur hadi lütfen , uyumak istiyorum ben biraz . Sen yemeğini ye ben de uyuyayım tamam mı?
İçine sinmese de karısının itirazıyla kabul etti Gökmen. Zeynep uyumaya gittiğinden beri aklına takılmıştı karısının hali . Sabah ki gebelik testiyle ilgili olabilir miydi bilmiyordu. İnternetten birkaç şey araştırmıştı ama içi daha çok sıkılmıştı orada yazanlardan sonra .
Bir saat kadar oturmuştu tek başına ama sonunda dayanamayıp gitmişti karısının yanına . Işığı açmadan yavaş adımlarla yanına adımlayıp uyanık olup olmadığını anlamak için kısık sesle seslendi.
-Bitanem..
Zeynep kocasının seslenmesiyle gözlerini aralayıp gülümsedi zorla .
Gökmen öpmek için yüzüne eğildiğinde kendini geri çekip engel oldu.
- Çok terlemişim Gökmen , ışığı açar mısın ?
Karısının dediğini yapıp ışığı açtığında gerçekten de su içinde kaldığını gördü. Dolaptan birkaç parça kıyafet çıkarıp yatağın kenarına oturdu.
- Karnın ağrıyor mu hala ?
Gökmen'in sorduğu soruyla yeni fark etmişti karnının ağrısının geçtiğini. Hafiflemiş hissediyordu fazlasıyla.
- Hayır geçmiş, diyip yorgunca tebessüm ettiğinde Gökmen de onunla beraber rahat bir nefes aldı.
- Oh çok şükür , sen şimdi üzerini değiştir ama duş alma üşüme tekrar . Namazını kıl rahatlamışken , ondan sonra yatarız. Birdaha ağrırsa da hemen bana söylüyorsun tamam mı?
Kocasını başıyla onaylayıp üzerini değiştirdikten sonra namazını kılıp odaya döndüğünde Gökmen'in yatakta oturur vaziyette beklediğini görünce sevinmedim dese yalan olurdu .
Koşar adımlarla yanına gelip kocasına sarıldığında saçlarına kondurduğu buselerle karşılık veriyordu Gökmen de.
Zeynep testten bahsetmedigi için konusunu açmak istemese de huzursuzlukla söylemek zorunda kalmıştı sonunda .
- Zeynep'im .. Sen sabah niye gebelik testi yaptın ?
Zeynep kocasının hiç beklemediği sorusuyla ondan ayrılıp şaşkınla yüzüne baktı anında.
