GAYDAR (Clark Cien Daeun Montilibano )

CHAPTER 26

**Loveexist**

By HilcrowDamon

Poisoned

KATUK mula sa labas ng pintu, “Anak Xaris, labas kana ija. Mag-usap tayu, anditu ang kuya Ernest mo at tatay mo.” aniya ni Aling Adel sa anak na dalaga.

Sa labas ng kuwartu ni Xaris, “Aba*y mag a-alas sais na ng gabi, wala ba siyang balak na lumabas. Dipa paba kumain yun ng umagahan Adel, at tanghalian kamu?” ang pag-aalala ni Mang. Carlos para sa anak na babaeng panganay.

“Tay anditu na po ako, bumili na ako ng fav. ni Xaris. Fisball, kikyam, at heto po barbeque. Me fries din po yan at—

“Kuya may float?” Chelsea.

“Wala. Fries lang bunsoy.” Ernest.

Tok... Tok...

Mga katuk mula sa labas, kaya mabilis namang tumakbo palabas si Ember na kamuntik pa madapa. Bukas roun, at bungad ng ngiting-ngiti na si Dwight.

“Kuya Dwight, magandang gabi po. Tuloy po kayu.” Ember.

“Magandang gabi din Ember, hay nay Adel, tay Carlos, Ernest pare. Sunday at Chlouie.” Tigil niyun na tila may kinalimutan.

Busangot naman mukha ni Chelsea, na animuy maiiyak na dahil di iyun pinansin ng binata. Namewang pa iyun, at naglakad na animuy modelo.

Baba niyun sa mga dala-dala, kuha naman ni Ember sa iba pang dala ni Dwight. “Aahhh. Good evening to my fav. girl.” upo niyun at yakap kay Chelsea at halik sa pisngi.

Tuwang-tuwa naman at kinilig pa ang paslit, “Na miss ko to, oohhh.” sabay lagay niyun ng umiilaw na head band sa ulo ni Chelsea.

Namilog naman mata niyun sa tuwa, at inalis pa iyun sa ulo. At pinagmasdan iyun, “Thank you po kuya Dwight.”

Tayu niyun at anyung mangangalmut at, “Raawwrrr.” nose to nose niyun sa binata at halik pa niyun sa pisnge.

Merun din si Chlouie at dahil malaki-laki na daw ito, at si Chlouie maging si Sunday at Ember. Hayun bagung phone, latest model ng Iphone. Di naman napigil iyun ng mag-asawa, na hiyang-hiya na kay Dwight. Kunh nauna ng sumuko si Dawson, ito hindi talaga.

Nangaku na iiwasan si Xaris, pero di niyun magawa. May kakaiba daw kasing mahika, at angking ganda ang dalaga na di niyun makalimutan. Kaya nga kahit sinung babae pa ang humarot ditu, di niyun pinapansin.

Eksaktu namang bumababa si Xaris, magulo ang buhok niyun at tila dipa naliligu. Pero kahit ganun, maganda pa din daw ito. Nagtakip naman ng daliri sa ilong niyun si Ember, “Ligo-ligo din ate, amuy maasim kana oohhh.” layu niyun sa kapatid.

“Nasa hagdan pa lang ako, na amuy muna.”

Kuha niyun sa bote ng suka, “Malapit muna ate maging relative tung suka. Oohhh.” dagdag na saad pa ni Ember.

“Ayuko maging pabigat sainyu, kaya ako ganitu. Tama kayu wala na akung trabahu, pinalayas ako.” Walang emosyong aniya ng dalaga.

Nagulat naman ang lahat sa rebelasyon ni Xaris, “Halika na, kumain kana, kain na tayu.” Mang. Carlos.

Iiyak sana ang dalaga, at tulo ng luha niyun. Kaya lang me paa ata luha niya, nahiya pang lumabas. Hayun nagsipag-akyatan papunta sa loub ng mata niya.