Waves Of Life ( Jikook )

🍁 57 Chapter 🍁

I finally found you. I promise I won't let you go away from me again...

.........................................................................

Jeon jungkook pov,

  ඊට දවස් දෙකකට පස්සෙ. ඔව් හරියටම දවස් දෙකකට පස්සෙ ටේහියුන්  මට ඔනි උන විදිහට හැම දේම ලෑස්ති කරලා පවුලෙ අයත් එක්ක කතා කරලා ආපහු කොරියා වලට එන්න ඔනි හැමදෙම ලෑස්ති ක‍රලා දුන්නා. ජිමින්  හොයාන යන්න තියන උවමනාව හැම දේටම වඩා වැඩි වෙනකොට එ ගෙවුන පැය 48 මට දැනුනෙ අවුරුදු 48ක් වගෙ.. එක ඒ තරම්ම දිග උනා...

වෛද්‍ය උපදෙස් ගොඩක් එක්ක මට ප්ලේන් එකෙත් එන්න සිද්ද වෙනකොට එ හැම දෙයක්ම මට මහ වදයක් වගෙ දැනෙන්න ගත්තා.

මම නිසාම මුළු පවුලම කොරියා වලින් ගියා වෙනකොට මම ආපහු එනකොට එයාලටත් ඔනි උනා ආපහු ගෙදරට එන්න. එ උනත් එක පාරටම බිස්නස් ඔක්කොම දාලා ආපහු එන්න බැරිකමට එයාලට එහෙ ඉන්න උනා. එ උනත් හියුන්  ඔම්මා, අප්පා වගෙම හේසුත් , එ හැමෝම පොරොන්දු උනා පුලුවන් ඉක්මනට ආපහු කොරියාවලට එනවා කියලා.

අපි ආපහු එනකොට දැන ගත්තා ජිමින්  එදා ඒ පොටෝ එක ගහලා තිබුනෙ නම්-ගූ වල කියලා. ඊට එහා දෙයක් ජිමින්  ගැන හොයා ගන්න බැරි උනත් මම හිතා ගත්තා කොරියා ආව ගමන් එයාව හොයන්න යනවා කියලා.

කෙලින්ම බූසාන් යන්න ඔනි උනත් ටේහියුන්ගෙ  වදෙන් පොරෙන් ඉස්සල්ලාම යන්න උනෙ අපේ ගෙදරට මගෙයි මගේ ජිමිනිගෙයි එකට හිටපු ඒ ගෙදරට.. තව දුරටත් එයා නැති අපේ ගෙදර සොහොනක් වගෙ වෙලා තියනකොට ගෙදරට තියපු පලවෙනි අඩියෙන්ම මාව තව තවත් කඩන් වැටුනා.. හිත පාරවන මතක හැම තැනම පිරිලා ඉතිරිලා ගිහින් තියනකොට ඒ හැම සතුටක්ම නැති කරලා දාලා සතුටින් ඉන්න තිබුන අපේ පවුල මමම විනාස කර ගත්තා කියන එක මට තදින්ම දැනෙන්න ගත්තා..

කිනිස්සකින් පපුව හාරනවා වගෙ වේදනාවකින් මාව වෙලා ගන්නකොට මට පුලුවන් උනේ මේ ගෙවුන අවුරුදු එක හමාර පුරාවටම කරා වගෙ අඩන්න විතරයි. ටේහියුන්  එක්කම ඊට පහුවදා එ ගෙදරින් එලියට මම අඩිය තිබ්බෙ මගේ ජිමින්  වගෙම අපේ චූටි මැණික් කැටෙත් අරගෙන මිසක් මම ආපහු ඒ ගෙදරට අඩිය තියන්නෙ නැ කියලා හිතාගෙන.