Waves Of Life ( Jikook )

🍁 02 Chapter 🍁

It's true that when you've stopped, when you've been close, that stop will be eternal. I thought I would die in your name ...

.........................................................................

Jeon jungkook  pov,

අල්තාරය උඩට ආව වෙලාවේ ඉදන් මට දැනුනෙ හරිම නොසන්සුන් ගතියක්.. ඒ වගේම බයක්.. මොනා උනත් මේ මගෙ වෙඩින්ග් එක. අද මන් තවත් කෙනෙක්ව බදිනවා. අකමැත්තෙන් උනත් මේ මන් ආසාවෙන් බලන් හිටිය දවසක් නිසාම ඉතින් මට ටිකක් අපහසුවක් දැනෙන්න ගත්ත. හොද හුස්මක් ඉහලට අරන් හීන් සැරේ පහතට දානවත් එක්කම වගේ ශාලවෙ දොර ඇරුනා..

වාව්.... දෙවියනෙ මන් මේ හීනයක්ද දකින්නෙ? දොර දිහායින් ආව කෙනා දැක්කම මන් ගොඩක් පුදුම උනා. මොකද එතන හිටිය කෙනා හරියට සුර දූතයෙක් වගෙ කෙනෙක්. සිහින් දිගටි මුහුන, පිරුනු කම්මුල්, තද කලු කොන්ඩෙ, හැගීම් පිරිල තියන ඇස් දෙකක්, පළල් ඒත් පටු උරහිස් , සිහින් ගානට උස සිරුර වගේම සිහින් ඉන.. එක මාරටම දකිනකොට මගේ හිතේ කොනක චූටි සතුටකුත් ඇදිලා ගියා වගේ මට දැනුනා...

මන් ඇස් පිල්ලම් නොගහ බලන් හිටියෙ ෆැන්ග් අන්කල්ගේ වමතේ පැටලිලා හෙමින් හෙමින් හරිම ලස්සනට අඩිය තිය තියා මන් දිහාවට එන ඒ ඇස් දෙක දිහා... එයාට තිබුනෙම කිමිදෙන්න පුලුවන් ඇස් දෙකක්.. හැගීම් ගොන්නක් පෙන්නන්න පුලුවන් ඇස් දෙකක්.. ආයෙ ගැලවෙන්නම බැරි මන්දාකිනියක් වගේ දිලිසෙන ඇස් දෙකක්....

එයා මන් ගාවටම ඇවිදින් මන් දිහා හරිම ලස්සන මෘදු හිනාවක් එක්ක මන් දිහා බැලලන්කොට ඇත්තමයි.. මට ඒ වෙලේ නම් දැනුනෙම මගේ වටේට තියන හැමදේම නැවතුනා වගේ..

ඒත් එක්කම පියවි සිහියට ආව මම ඉක්මනින් හිනා වෙලා ෆෙන්ග් අන්කල්ට ඔලුව නවල එයා දිහාට අත දික් කරා. එයා හෙමීට මගෙ අත අල්ලගෙන අල්තාරෙට නැගල මන් කෙලින් මාත් එක්ක හිට ගත්තත් එක්කම ෆාදර් වැඩ පටන් ගත්ත නිසා මන් ඒ අත අල්ලගෙන ඒ දිහාට අවධානෙ දුන්නා..

Park jimin  pov,

මගෙ පපුව වේගෙන් ගැහෙන්න ගත්‍තෙ මන් හිතුවටත් වඩා මන් ගොඩක් කලබල වෙන්න ගත්ත නිසා... දොර ගාව හිටගෙන ඉන්නකොට හිතුනා ඇතුලට නොය ඉන්න.. ආපහු යන්න හිතුනා.. එහෙම හිත හිතා ඉන්නකොට ෆෙන්ග් අන්කල් ඒක තේරිලා වගෙ මගේ අත හයියෙන් අල්ලල හැමදේම හරි වගේ කියන්න ඔලුව නවල මගෙ අත අරගෙන අන්කල්ගෙ අත වටේට දා ගත්ත. ඒක මට ඒ වෙලාවෙ ලොකු හයියක් උනා.