İSTİLA

İLK GÖRÜŞ...

YENİ BİR HİKAYE İLE SİZLERLE BİRLİKTE OLMANIN HEYECANI VAR İÇİMDE, İKİ KİTABI AYNI ANDA YAZMAYA ÇALIŞACAĞIM UMARIM BU YAZDIĞIM HİKAYEMİDE TIPKI DİĞERİ GİBİ BEĞENİRSİNİZ. YAZMAKTAN FAZLASIYLA KEYİF ALAN BEN BU SÜRECE SİZLERLE DEVAM ETMEKTEN OLDUKÇA MUTLUYUM. DESTEKLERİNİZİ BEKLİYORUM...

KEYİFLİ OKUMALAR...

Uğradığım ihanetle sarsılmanın ağırlığını tüm benliğimde yaşarken, bunu düğün günüme bir hafta kala öğrenmek ve sevdiğim, yedi yıldır birlikte olduğum adamın çocukluk arkadaşımla, dost dediğim insanla birlikte, kendi yatağımda basmak sanırım ihanetin en acı haliydi.

Peter'ın bana bunu yapmasını, yaşatmasını bir zaman sonra kabullenebilirdim belki ama kardeşim dediğim dostumun ihanetini, ömrümün sonuna kadar unutamaz ve affedemezdim.

Gördüklerimden sonra hızla ve ağlayarak oradan çıkmış, yaşadığım daireye kendimi güçlükle atmıştım. Yaşadığım acı tarif edemeyeceğim kadar büyüktü. Biri dostum, en yakın arkadaşımken diğeri sevdiğim adamdı.

Ben hıçkırıklarla ağlamaya devam ederken Peter, kapımı kırarcasına çalmaya devam ediyordu. Onun bu yüzsüzlüğüne daha fazla direnemeyerek kapıyı açmış ve göz yaşlarımın akmasına müsaade etmeden '' defol buradan '' demiştim bakışlarımı gözlerine dikerek, öfkemin büyüklüğünü gören Peter bir adım geriye giderek '' ben özür dilerim Kai, sana söyleyecektim. fa..'' diye konuşmaya çalışırken ben güçlü bir kahkaha atarak onu susturmuş ve üzerine doğru yürüyerek '' ne kadar iyisin, tam olarak ne zaman söyleyecektin? '' diye sorduğum soru ilk önce onu şaşırtmış sonrasında da panikle '' üç yıldır söylemeye çalıştım ama Jolie, henüz zamanı değil diyerek beni vazgeçirdi. '' demişti.

Gözlerimin gördüğü ihanet yetmezmiş gibi şimdide kulaklarım bu ihanete maruz kalmıştı. '' Üç yıl mı ? '' diye mırıldanırken, beni hak etmeyen birinin karşısında ağlamayı reddederek dolan gözlerimi hızlıca kapatıp, derinden nefeslendikten sonra ellerimle Peter'ın yakasına yapışarak '' defol dedim '' diye koridoru inlettiğimde diğer komşularda gürültümüzden rahatsız olmuş olacaklardı ki birçoğu dışarı çıkmış ve şaşırarak bakmışlardı.

Bu sırada koşarak gelen Jolie, elime dokunarak '' özür dilerim Kai, böyle olsun istemezdim . '' dediğinde gözümden akan ilk yaş yere düşmüş ve ikinci damlanın düşmesine izin vermeden sert bir şekilde elini savurup '' sen benim kardeşimdin '' diyebilmiştim sadece, acıyan gözlerle bana bakmaya devam eden Jolie'nin daha fazla bana acımasına izin vermeyerek, bakışlarımı yakasını hala tuttuğum Peter' a çevirip '' defolun, ikinizde midemi bulandırıyorsunuz '' demiş ve sert bir şekilde savurmuştum.

Daha fazla bu rezilliğe fırsat vermeyerek içeri girmiş ve oldukça sert bir şekilde kapatmıştım kapımı...

Bir kaç saniye nefeslendikten sonra, olduğum yere çökerek, bu yaşadığıma ilk ve son kez ağlamaya başlamıştım. İlk ve son kez ağlamıştım çünkü kendime acımaktan ve güçsüz olmaktan her zaman nefret etmişimdir.

Ayrıca kimsenin bana acımasına ve merhamet etmesine de izin vermemişimdir. Hayat bana güçlü olmayı çok küçük yaşta öğretmişti. Ailemi küçük yaşta kaybetmenin acısı yetmezmiş gibi beş yıl önce de bana bakan, büyüten büyük babamı kaybetmiştim.

Bu yaşıma kadar yaşadığım güzel anılar ve yanımda olmasalar da her an yanımda hissettiğim ailemin gücüyle ve büyük babam sayesinde gelmiştim. Hiç kimseye ihtiyaç duymadan...