ශටර් එකට ඔළුව තියන් ආපු මං ආයෙමත් ඔලුව උස්සලා බැලුවෙ වාහනේ නැවැත්තුවට පස්සෙ. මං හිතන විදියට දැන් මේ මට ඉස්සරහින් තියෙන අපාර්ට්මන්ට් එක තමා අද ඉදන් මගෙ ගෙදර වෙන්නෙ..
" හැමදේම හොදින් වෙයි.. "
මටම මුමුණගත්තු මං මගෙ බෑග්ස් ටිකත් අරන් වාහනෙන් බැස්සා.
" හායි.. මං ආරා. ඔයාට ඔය බඩු ටික ගෙනියන්න අමාරුයි නේහ්. දෙන්න මං හෙල්ප් එකක් දෙන්නම්.. "
" අහ්.. මේ ඒත්.. "
" අහ් තැන්කියු ඕන්නැතෝ.. කජා.. "
පිස්සු කෙල්ලෙක්ද කොහෙද? කතා කරන්නත් කලින් මගෙ බෑග් එක උස්සන් දුවලත් ඉවරයි. මාත් ඉතින් හිනා වේගනම උඩට නැග්ගා. අහ් මට කියන්න බැරි උනානෙ. අපි ට්රෙනීස්ලා හතර දෙනා තෝරන් තිබ්බෙ ගෑනු ළමයි දෙන්නයි, පිරිමි ළමයි දෙන්නයි විදියට.. ඒ නිසා එකම අපාර්ට්මන්ට් එකේ ගෙවල් දෙකක් අපිට දීලා තිබ්බා. ගෑනු ළමයි එකක. පිරිමි ළමයි එකක. මාත් එක්ක ඉන්න අනිත් තුන් දෙනා එක්ක මං තාම වචනයක්වත් කතා කරලා නැති උනත් එයාලා හොද අය කියලා නම් තේරුනා. ඔහ් එක්කෙනෙක් එක්ක කතා කරානේ. මොකක්ද මට එයාගෙ නම කිව්වෙ.. ම්ම්.. අහ් ආරා. කියුට් පිස්සු කෙල්ලෙක්. පේන විදියට නම් එයා කොරියන් කෙනෙක් වගේ. අපි වගේ බෑග් ගොඩක් එයා උස්සන් ඇවිත් තිබ්බෙත් නෑ. ඒ කිව්වෙ අත්යවශ්ය දේවල් විතරයි අරන් ඇවිත් තිබ්බෙ. ඒ කියන්නෙ එයා කොරියන් කෙනෙක් වෙන්නම ඕනෙ.
ඔව්වා හිත හිතම උඩට ආපු මං දැක්කෙ ආරා කවුදෝ මන්දා පිරිමි ළමෙක් එක්ක වලියක් දාගෙන ඉන්නවා. අපිත් එක්ක ආපු අනිත් පිරිමි ළමයි දෙන්නත් බය වෙලා වගේ ඒක දිහා බලන් ඉන්නවා.
" මේහ් මිස්ටර් දඩූස්.. මං දැන් තමුසෙට දන්න සිංහලෙන් තමා කිව්වෙ මේ රූම් එක අපි දෙන්නට ඕනෙ කියලා. තමුන්ට ඕනෙ ඕනෙ රූම් වල ඉන්න ඇයි ඔයා මේකේ ceo ද ඈ..? "
" ඇයි බේබි ගර්ල්.. ඔයාට මාව එහෙම පේන්නෙ නැද්ද? "
" අපෝ නෑ.. මූකලන් බස්සෙක් වගේ මූණක් තියන්, රිටක් වගේ උසට ඉන්න ඔහේව නම් ඒ තරම් වැදගත් පෝස්ට් එකකට ගැලපෙන්නෙ නෑ කොහොමත්.. "
YOU ARE READING
destiny
Fanfictionපුංචි කාලෙ ඉදන් ආදරේ නොවින්ද මට, දවසක් ආදරේ මහ හුඟක් පිරුණු, හරි හුරතල් ඇස් දෙකක් මුණ ගැහුනා.. කවදම හරි දවසක, අහසයි පොළවයි ළං උනත්, කවමදාවත් ළං වෙන්න බැරි දුරකින්, දෙවියො මටත් කෙනෙක් මවලා තිබුනා... ඉතින්.... ඒකද අපේ දෛවය??.... __________________...