destiny

27

Cafe owner - " එහෙනම් හරිනෙ. හෙට ඉදන් ඔයාට වැඩට එන්න පුළුවන්. කැෆේ එක ඕපන් කරන්නෙ හවස හයට නිසා ඔයාට පුළුවන් ඒ වෙනකොට ඇවිත් ඉන්න. ඒ වගේම රෑ දහය වෙනකන් ඔයාට වැඩ කරන්න සිද්ද වෙනවා. හැම මාසෙම දෙවනිදට ඔයාට සැලරි එක ලැබෙයි. "

Mashi - " හරි සර්.. ගුමාවෝ.. "

කම්පැනි එකෙන් ඇවිත්  මාශි කෙලින්ම ගියෙ ඊයෙ ආරත් එක්ක බලපු කැෆේ එකට. එතන අවට වටපිටාව වගේම ඕන(ර්)ත් ගොඩක් හොද කෙනෙක් උන නිසා කෙල්ල ජොබ් එක බාර ගන්න කැමති උනේ ටිකක් රෑ උනත් අපාර්ට්මන්ට් එකත් මේ ලගම තිබ්බ නිසා. මොනා දේ උනත් එයා නැන්දට පොරොන්දු උනා ඒ නිසා කෙල්ලට ආයෙ හැරෙන්න බෑ.

යන ගමන් ටිකක් හන් ගඟ ළඟ නැවතිලා යන්න හිතුව මාශි වෙනදටත් ඇවිත් වාඩි වෙන හන් ගඟ අයිනෙ තියෙන බෙන්ච් එකෙන් වාඩි උනේ හිතේ තියෙන හැමදේම හන් ගඟත් එක්ක මුමුණන ගමන්.

Mashi's pov

" ජීවිතෙත් ඔයා වගේ උනා නම්.. දන්නවද මට ඔයා එක්ක හරි ඊරිසියයි. මොකද මං මෙතනට එන හැමදාම ඔයා හිටියෙ හරිම සැහැල්ලුවෙන්. හරිම නිදහසෙන්. මටත් ආසයි ඔයා වගේ ඉන්න.. හ්ම්ම්.. ඒත් අර උඩ ඉන්න කෙනා කවදාවත් මට එහෙම ඉන්න දෙන්නෙ නෑනෙ.. "

ඔහේ ගලන් යන ගඟ දිහා බලන් මං හිතට එන හැම සිතුවිල්ලක්ම වචන කලේ හන් ගඟ අවට තියෙන පිරිසිදු, සිහිල් වාතයෙන් නාස්පුඩු පුරවගන්න ගමන්. අද ආරත් ගෙදර එන්න පරක්කු වෙන නිසා අහසෙ තරු එක දෙක පායලා ආවත් තවත් ටික වෙලාවක් මෙතනම ඉන්න මං තීරණය කලේ මෙතන ඉද්දි දැනෙන ඒ හැගීමට මං ගොඩක් ලෝබ කල නිසා. ඒ වගේම මට ඕන උනා හොද උත්තරයක් හොයා ගන්න. ආරාට, කුකීට වගේම ඔප්පටත් මං පාර්ට් ටයිම් කරන්නෙ ඇයි කියන ප්‍රශ්නෙට එයාලට දෙන්න හොද උත්තරයක් මට හොයා ගන්න ඕන උනා.

මොකද මේ දේවල් මං කරන හේතුව එයාලට කිව්වොත් මට හොදටම විශ්වාසයි එයාලා කීයටවත් මට මේකට ඉඩ නොදෙන බව. ඒ වගේම මේකට උදව් කරන බවත්. ඒත් මට කීයටවත් මේ දේවල් වලට එයාලට කරදරයක් වෙන්න ඕනෙ උනේ නෑ. ඉතින් මට පුළුවන් මෙව් දේ කරන්න.

තාමත් ඔහේ කල්පනා කර කර ඉදපු මගෙ මූනෙ හිනාවක් ඇදුනෙ ෆෝන් එක රින්ග් වෙන සද්දෙ නිසා.