#1 in Historical Fiction (3/09/2017)
Ο Πόλεμος των Ελλήνων και των Τρώων από την αρχή μέχρι το τέλος.
Ξεκινά από το χτίσιμο της Τροίας και τελειώνει στην επιστροφή της Ελένης στη Σπάρτη.
Δεν μου ανήκει τίποτα.
Ή μάλλον κάτι μου ανήκει γιατί είμαι...
~Ντεζά Βι από το 2016, που είχα πει την ίδια ατάκα. Γινόταν να μην ανεβάσω κεφάλαιο στα γενέθλια μου; 🤣🤣~
(Παρότι μια μέρα μετά, γιατί life happened. Καλή Ανάγνωση 🖤)
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Η Τροία πενθούσε ολάκερη. Τα τραγικά νέα του θανάτου του Έκτορα μεταφέρθηκαν αστραπιαία, όπως κάθε είδηση άσχημη, βυθίζοντας όλη την πόλη στη θλίψη. Σιώπησαν άξαφνα ακόμα και τα πουλιά, με μοναδικούς ήχους τους σπαραγμούς της οικογένειας του. Ακόμα και ο δίκαιος Αντήνωρ, που είχε χάσει τόσους γιούς εκείνη την ημέρα, είχε καταβληθεί κι έκλαιγε περισσότερο για τον νεκρό διάδοχο, μαζί κι όλοι οι γονείς νεκρών. Εκείνο το παλικάρι ήταν που παρηγορούσε τους πάντες και μεριμνούσε για τις χήρες και τα ορφανά. Ένιωθαν, λοιπόν, ότι όλη η πόλη έχανε γιό, σύζυγο, πατέρα, αδελφό.
Από την άλλη, οι Δαναοί επέστρεφαν στις σκηνές τους, με τους Μυρμιδόνες και τον Αχιλλέα τελευταίους. Ύστερα από αμέτρητους γύρους με τον σκοτωμένο Έκτορα, είχε κάπως ξεσπάσει κι ένιωθε ανακουφισμένος.
«Πριν δειπνήσουμε, γενναίοι μου άνδρες, ας μην πεζέψουμε ακόμα. Έφιπποι ας θρηνήσουμε τον Πάτροκλο, που, ως πολέμαρχος, το αξίζει.»
Έφεραν από τη σκηνή του τη σορό με τη Βρυσηίδα διαρκώς να συντροφεύει και την αόρατη Θέτιδα να παρακολουθεί βουρκωμένη. Τρεις γύρους έκαναν οι έφιπποι Μυρμιδόνες, κλαίγοντας και ψελλίζοντας επιτάφια εγκώμια, με μπροστάρη τον Αχιλλέα, ο οποίος, αφότου σταμάτησαν την πορεία, άπλωσε τα αιματοβαμμένα χέρια του στο στήθος του νεκρού κι άρχισε τον γόο, τον ολόλυγμο κλαυθμό.
«Αγαλλίασε, Πάτροκλε, από τον μαύρο Άδη, γιατί αυτό που σου έταξα έγινε. Βορά κυνών θα γίνει ο Έκτωρ και στην πυρά σου θα θυσιάσω δώδεκα Τρώες!»
Κατευθείαν, έλυσε τον σκυλευμένο Έκτορα και τον ξάπλωσε με κοφτές, άγριες κινήσεις δίπλα στον Πάτροκλο μπρούμυτα, επιδεικνύοντας στον νεκρό την φαινομενική κάθαρση. Με ένα του νεύμα, οι Μυρμιδόνες πέζεψαν επιτέλους, έβαλαν τροφή στα ζώα κι ετοιμάστηκαν για το πλουσιοπάροχο δείπνο του Πηλείδη. Έδωσε εντολή ο πρίγκιπας και σφάχτηκαν ολόλευκα βόδια, ερίφια κι αρνιά τρυφερά, πλημμυρίζοντας το στρατόπεδο βελάσματα και μουγκανητά. Το αίμα τους πότιζε το χώμα των δυο πολύτιμων νεκρών και το λίπος των χοίρων σκορπούσε κνίσσα ολούθε.
![Ο Τρωικός Πόλεμος [Cover By -truesoul]](https://img.wattpad.com/cover/54463237-64-k310353.jpg)