Ο Τρωικός Πόλεμος [Cover By -truesoul]

XXIV Η Διαμάχη Που Σήμανε τη Νίκη

~Όποιος καταλάβει την ειρωνεία που υπάρχει σε αυτό το κεφάλαιο, θα πάρει follow, promo και θα του αφιερώσω το επόμενο κεφάλαιο~

Καλή Ανάγνωση!

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

"Βασίλισσα μου, πώς γίνεται να μη με πιστεύεις;" Υποκρίθηκε ο Οίακας τον έκπληκτο. Μετά από τόσα χρόνια και τόσα ταξίδια εκείνος κι ο Ναυσιμέδων είχαν εξελιχθεί σε άρτιους ψεύτες, το οποίο ίσως και να είχαν κληρονομήσει από το εμπορικό παρόν και το πειρατικό παρελθόν της οικογένειας τους.

Μέσα σε πέντε χρόνια από τον θάνατο του αγαπημένου τους Παλαμήδη είχαν "οργώσει" και διασχίσει ολόκληρη τη γη των Αχαιών, είχαν επισκεφθεί κάθε παλάτι κάθε επιφανούς και βασιλικού οίκου, είχαν φυτέψει την αμφιβολία και τη μνησικακία στις καρδιές όλων των γυναικών Βασιλισσών, που περίμεναν τους συζύγους τους που πολεμούσαν στην Τροία. Έχοντας τελειώσει με όλες, είχαν αφήσει την τελευταία, αυτή που ήθελαν να πονέσει περισσότερο από όλες, τελευταία. Δεν ήταν άλλη από τη γυναίκα του Οδυσσέα, την αρχοντική και ευφυέστατη Πηνελόπη. Επρόκειτο για τόσο οξυδερκή γυναίκα, που ακόμα και το να την κοιτάζει κανείς στα σπινθηροβόλα μάτια της ήταν πρόκληση. Την είχαν επισκεφθεί όπως συνήθιζαν με τα θηλυκά τους θύματα και, αφότου απόλαυσαν τη φιλοξενία και τα σουβλιστά πρόβατα του Εύμαιου, της έκαναν την τεράστια αποκάλυψη-ψεύδος.

"Όχι, ευγενικέ Οίακα," επέμεινε η ξαδέλφη της Ωραίας Ελένης. "Δεν μπορώ να πιστέψω ότι ο άνδρας μου θα με αψηφούσε και θα με εξαπατούσε τόσο στυγνά. Αν δεν το γνωρίζετε εσύ κι ο σεβαστός αδελφός σου, ο Οδυσσέας συμμετείχε στους αγώνες που διοργάνωσε ο πατέρας μου με έπαθλο τον γάμο μου και πρώτευσε σε όλα τα αγωνίσματα. Όταν, όμως, ο πατέρας μου πείσμωσε και αρνήθηκε να με δώσει στον Οδυσσέα όπως θα έπρεπε, εκείνος παρέβη κάθε νόμο θεϊκό περί φιλοξενίας, εντιμότητας και σεβασμού και με έκλεψε. Από εκείνη την ημέρα ως και την ώρα που τον αποχαιρέτησα στο λιμάνι της Ιθάκης μαζί με πολλές άλλες γυναίκες -αρχόντισσες και μη- που αποχαιρέτησαν κι εκείνες τους αγαπημένους τους που έφευγαν για την Τροία, δεν έπαψε ούτε στιγμή να μου φέρεται με ευγένεια, σεβασμό και ως ίσος προς ίσο. Τον ξέρω τον άνδρα μου, πολύ καλύτερα από εσάς. Είναι ακέραιος χαρακτήρας, μετρημένος και λογίζεται τις πράξεις του πολύ προτού τις κάνει. Όλη τη νύχτα μου περιγράφετε έναν εγωιστή, έναν άφρων! Ο άνδρας μου δε θα διαπόμπευε ποτέ κανέναν· πόσο μάλλον εμένα και τον γιο μας! Δεν μπορώ να σας πιστέψω, ακόμα κι αν ο λόγος σας φαντάζει πειστικός. Οι πληροφορίες σας είναι λανθασμένες, αν όχι αισχρά ψεύδη. Θα σας παρακαλούσα να φύγετε αύριο το πρωί. Διανυκτερεύσετε εδώ, αλλά μην παραμείνετε άλλο στο σπίτι του άνδρα τον οποίο ήρθατε τόσο βδελυρά να διαβάλετε."