Μα να μην ανέβαζα κεφάλαιο στα γενέθλιά μου;
Η μεγάλη μέρα έφτασε. Επιτέλους παντρεύονταν ο Πηλέας και η Θέτιδα. Αποβραδίς είχαν ξεκινήσει οι ετοιμασίες. Το στόλισμα των παλατιών των θεών, η ετοιμασία της νυφικής κάμαρας του ζευγαριού, η διέλευση των καλεσμένων...
Μέσα σε όλα αυτά, η φτερωτή αγγελιοφόρος των θεών, η Ίρις, έψαχνε τη θεά Ήρα ή έστω τη θεά Αφροδίτη. Φοβόταν για το περιστατικό με τη Έριδα και ένιωθε πως οι θεές όφειλαν να γνωρίζουν, μιας και ποτέ δε μπορούσαν να είναι σίγουροι για μια σκοτεινή θεά.
Όμως η Αφροδίτη δεν ήταν εύκαιρη ούτε να σταματήσει να δίνει διαταγές και να τρέχει από κορυφή σε κορυφή κι από παλάτι σε παλάτι. Η δε Ήρα δεν βρίσκονταν καν εκεί. Είχε αποσυρθεί στα ιδιαίτερά της ώστε να προετοιμαστεί κατάλληλα σαν βασίλισσα των θεών που ήταν. Η Ίρις δεν ήξερε τι να κάνει πλέον. Τότε όμως μια ιδέα της πέρασε από το μυαλό. Η Αθηνά, η θεά της Σοφίας, μόνο εκείνη θα μπορούσε να την ακούσει και να σκεφτεί ορθά την ώρα ετούτη. Πέταξε λοιπόν ευθύς στο παλάτι της θεάς, σιμά στης Αρτέμιδας κι αντίκρυ από του Άρη.
Για καλή της τύχη, βρήκε την Αθηνά να υφαίνει ένα χρυσό πέπλο, δώρο μάλλον για τη νύφη."Τι σε φέρνει εδώ, ω Ίρις;" Ρώτησε με τη γνωστή της δωρικότητα χωρίς να αφήσει στιγμή από τα μάτια της το έργο της. Ο αργαλειός είχε πάρει φωτιά, τα σχέδια του πέπλου περίτεχνα, όλους τους θεούς είχε υφάνει επάνω η Αθηνά, κανέναν δεν αδίκησε.
'Ούτε καν την Έριδα' σκέφτηκε η Ίρις."Λοιπόν, θα μου πεις τον λόγο της επίσκεψής σου; Γιατί για να ήρθες απλά για να με δεις αδύνατον, σίγουρα δεν θα προλάβαινες με όλη αυτή τη φασαρία για τον γάμο. Όλο σε θελήματα και βοήθειες θα έτρεχες ή μάλλον θα πετούσες."
"Η αλήθεια είναι, ω μεγάλη Αθηνά, ότι εδώ ήρθα για προσωπική μου υπόθεση," ξεκίνησε δειλά η Ίριδα.
"Σε ακούω λοιπόν, πες μου αυτό που θες και να είσαι σύντομη," την προέτρεψε η θεά των Τεχνών. Τα σπινθηροβόλα καταγάλανα μάτια δεν άφηναν στιγμή το έργο τέχνης που δημιουργούσαν τα κάτασπρα σαν τα φτερά του περιστεριού χέρια της.
"Η Αφροδίτη προσκάλεσε όλους τους θεούς στον γάμο εκτός από μια," συνέχισε η Ίρις.
"Την Έριδα, το γνωρίζω. Το πρόβλημα δεν βλέπω που βρίσκεται," αποκρίθηκε επίπεδα η Αθηνά.
"Η Έρις το έμαθε και, σου το ορκίζομαι, δεν το πήρε καθόλου καλά," σχεδόν ψιθύρισε η Ίρις.
Η Αθηνά σταμάτησε να υφαίνει. Σηκώθηκε από τον αργαλειό και γύρισε να την κοιτάξει.
YOU ARE READING
Ο Τρωικός Πόλεμος [Cover By -truesoul]
Historical Fiction#1 in Historical Fiction (3/09/2017) Ο Πόλεμος των Ελλήνων και των Τρώων από την αρχή μέχρι το τέλος. Ξεκινά από το χτίσιμο της Τροίας και τελειώνει στην επιστροφή της Ελένης στη Σπάρτη. Δεν μου ανήκει τίποτα. Ή μάλλον κάτι μου ανήκει γιατί είμαι...